মাল্লাখাম্ব

অসমীয়া ৱিকিপিডিয়াৰ পৰা
এটা মাল্লাখাম্ব দলে মেৰুত প্ৰদৰ্শন কৰা দৃশ্য, ২০১৫

মাল্লাখাম্ব হৈছে এক পৰম্পৰাগত নৃত্য, যি ভাৰতীয় উপমহাদেশৰ পৰা উদ্ভৱ হৈছিল য'ত নৃত্যশিল্পীয়ে এটা উলম্ব স্থিৰ কাঠৰ খুটাত ভাৰসাম্য ৰাখি নৃত্য প্ৰদৰ্শন কৰে। মাল্লাখাম্ব শব্দটোৱে খেলত ব্যৱহৃত খুটা বুজায়।[1] খুটাটো সাধাৰণতে কেষ্টৰ তেলেৰে পালিশ কৰা ভাৰতীয় গোলাপকাঠৰ পৰা তৈয়াৰ কৰা হয়।[2] মাল্লাখাম্বাৰ তিনিটা জনপ্ৰিয় সংস্কৰণ শ্বেছাম খুটা, বেত বা ৰছী ব্যৱহাৰ কৰি অনুশীলন কৰা হয়। [3]

মাল্লাখাম্ব নামৰ অৰ্থ হʼল "মল্ল", মানে মল্লযুদ্ধ, আৰু "খাম্বা", মানে খুটা। ইয়াৰ আক্ষৰিক অৰ্থ হৈছে "মল্লযুদ্ধৰ মেৰু"। শব্দটোৱে মল্লযোদ্ধাসকলৰ দ্বাৰা ব্যৱহৃত এক পৰম্পৰাগত প্ৰশিক্ষণ সঁজুলিক বুজায়।। [4] ২০১৩ চনৰ ৯ এপ্ৰিলত ভাৰতৰ মধ্য প্ৰদেশ ৰাজ্যই মাল্লাখাম্বাক ৰাজ্যখনৰ ৰাষ্ট্ৰীয় খেল হিচাপে ঘোষণা কৰে। ২০১৭ চনলৈকে, ভাৰতৰ আন ২০ খনতকৈও অধিক ৰাজ্যই এই পথ অনুসৰণ কৰে।

ইতিহাস[সম্পাদনা কৰক]

চন্দ্ৰকেতুগড় মৃৎশিল্পৰ খোদিত বিৱৰণত দেখা যায় (খ্ৰীষ্টপূৰ্ব দ্বিতীয় শতিকা - খ্ৰীষ্টপূৰ্ব প্ৰথম শতিকা) এহাল দম্পতীয়ে জিমনাষ্টিক প্ৰদৰ্শন কৰি আছে। তেওঁলোকে আন এজন ব্যক্তিয়ে ধৰি থকা 'টি' আকৃতিৰ গাঁথনিত এটা খুটাৰ পৰা ওলমি আছে। খ্ৰীঃ ৭ম শতিকাত চীনা বৌদ্ধ তীৰ্থযাত্ৰী হিউয়েন চাঙে স্তম্ভটোত আৰোহণকৰাৰ প্ৰমাণ দি এলাহাবাদত (বৰ্তমান প্ৰয়াগৰাজ) ইয়াক প্ৰত্যক্ষ কৰে। তেওঁ কৈছিল যে তেওঁ এলাহাবাদত হিন্দু তপস্বীসকলক খুটাত উঠি এখন হাত আৰু এখন ভৰিৰে আঁকোৱালি লোৱা আৰু আনখন হাত আৰু ভৰি বতাহত প্ৰসাৰিত কৰা দেখিছিল। সোঁফালে মূৰ ঘূৰাই, তেওঁলোকে সূৰ্যাস্ত চাই থকাৰ কথাও উল্লেখিত আছে, যি এটা সৌৰ আচাৰ সূচায়।[5] ১১৩৫ খৃষ্টাব্দৰ সাহিত্যত মাল্লাখাম্বৰ আটাইতকৈ পুৰণি উল্লেখ পোৱা গৈছে। সেয়া হৈছে তৃতীয় সোমেশ্বৰৰ দ্বাৰা লিখা সংস্কৃতৰ এক উচ্চ শ্ৰেণীৰ ৰচনা মনচোল্লাছ। ১৬১০ খৃষ্টাব্দৰ এখন ৰাজপুত্ৰৰ চিত্ৰত খেলুৱৈসকলে বিভিন্ন ধৰণৰ মেৰুত বগোৱা মাল্লাখাম্বৰ নৃত্যশৈলী প্ৰদৰ্শন কৰা দেখা যায় ।[6] ১৬৭০ চনৰ এটা মোগল পেইণ্টিংত মল্লযোদ্ধা বা খেলুৱৈসকলে মাললাখাম্বৰ দৰে ক্লাব চুইং, ভাৰোত্তোলন আৰু মেৰু আৰোহণৰ অনুশীলন কৰা দেখুওৱা হৈছে।[7] এই কলাটো মাজৰ কালচোৱাত নিষ্ক্ৰিয় হৈ আছিল। পেশ্বৱা বাজি ৰাও দ্বিতীয়ৰ শিক্ষক বালামভট্ট দাদা দেওধৰে এই নৃত্যকলাৰ ওপৰত পুণৰ গুৰুত্ব দিছিল। উনবিংশ শতিকাৰ প্ৰথমাৰ্ধত, ঝাঁচীৰ ৰাণী লক্ষ্মীবাইয়ে তেওঁৰ শৈশৱৰ বন্ধু নানা চাহেব আৰু তাণ্টিয়া টোপেৰ সৈতে মাল্লাখাম্ব শিকিছিল। [8]

প্ৰতিযোগিতামূলক ক্ৰীড়া হিচাপে মাল্লাখাম্ব প্ৰথমবাৰৰ বাবে ১৯৮১ চনৰ জানুৱাৰীত মাল্লাখাম্ব ফেডাৰেচন অৱ ইণ্ডিয়াৰ দ্বাৰা বিকশিত কৰা হৈছিল আৰু ১৯৮১ চনৰ ২৮ ৰ পৰা ২৯ জানুৱাৰীলৈ অনুষ্ঠিত প্ৰথম ৰাষ্ট্ৰীয় চেম্পিয়নশ্বিপত প্ৰথমবাৰৰ বাবে ইয়াৰ নিয়মাৱলী প্ৰৱৰ্তন কৰা হৈছিল।[9]

মাল্লাখাম্ব প্ৰদৰ্শন

প্ৰতিযোগিতামূলকভাৱে, কেইবাটাও সংস্কৰণ আছে কিন্তু 1937 চনৰ পৰা মাল্লাখাম্ব ক্ৰীড়াৰ তিনিটা তাৰতম্য অনুশীলনত দেখা গৈছে: -মেৰু মাল্লাখাম্ব -ফাঁচী মাল্লাখাম্ব -ৰছী মাল্লাখাম্ব এই নৃত্য পুৰুষ আৰু মহিলা দুয়োৰে দ্বাৰা অনুশীলন কৰা হয়, যদিও মেৰু মাল্লাখাম্ব পুৰুষ আৰু ল'ৰাৰ দ্বাৰা অধিক সচৰাচৰ প্ৰচলিত হয়, আৰু মহিলা আৰু ছোৱালীৰ দ্বাৰা ৰছী মাললাখাম্ব দেখা যায়।[10] সকলো মাল্লাখাম্ব প্ৰতিযোগিতা ভাৰতীয় মাল্লাখাম্ব ফেডাৰেচনৰ দ্বাৰা প্ৰস্তুত কৰা নিয়মৰ অধীনত আয়োজিত কৰা হয়, আৰু ২৮ খন ৰাজ্য এই ফেডাৰেচনৰ সৈতে সংযুক্ত।

তথ্য[সম্পাদনা কৰক]

  1. Games, sports and cultures. Dyck, Noel.. প্ৰকাশক Oxford: Berg. 2000. পৃষ্ঠা. 96. ISBN 1-85973-312-3. OCLC 44485325. https://archive.org/details/gamessportscultu0000unse/page/96. 
  2. Sport in the USSR. - Issues 1-12; Issues 286-297, pp.9
  3. Sport across Asia: politics, cultures, and identities. Bromber, Katrin., Krawietz, Birgit., Maguire, Joseph.. প্ৰকাশক New York: Routledge. 2013. পৃষ্ঠা. 137. ISBN 978-0-415-88438-9. OCLC 800447515. 
  4. "Mallakhamb – History, Indian Gymnastic Pole, Information In English". প্ৰকাশক Mumbai, India. 12 September 2018. https://www.evergalax.com/content/mallakhamb. [সংযোগবিহীন উৎস]
  5. Irwin, John (1983). "The Ancient Pillar-Cult at Prayāga: Its Pre-Aśokan Origins". Journal of the Royal Asiatic Society of Great Britain and Ireland খণ্ড 115 (2): 253–280. doi:10.1017/S0035869X00137487. ISSN 0035-869X. http://www.jstor.org/stable/25211537. 
  6. "painting" (en-GB ভাষাত). British Museum. https://www.britishmuseum.org/research/collection_online/collection_object_details.aspx?assetId=123705001&objectId=183952&partId=1। আহৰণ কৰা হৈছে: 2019-02-15. 
  7. Ashmolean Museum, University of Oxford. "Ashmolean − Eastern Art Online, Yousef Jameel Centre for Islamic and Asian Art" (en ভাষাত). jameelcentre.ashmolean.org. http://jameelcentre.ashmolean.org/collection/6980/9856/0/15059। আহৰণ কৰা হৈছে: 2019-02-04. 
  8. Agarwal, Deepa (2009). Rani Lakshmibai: the valiant queen of Jhansi. প্ৰকাশক New Delhi: Puffin. ISBN 978-0-14-333084-4. OCLC 666466167. 
  9. https://olympics.com/en/news/what-is-mallakhamb-rules-history-origin-india
  10. Holland, Samantha. (2010). Pole dancing, empowerment and embodiment. প্ৰকাশক Houndmills, Balsingstoke, Hampshire: Palgrave Macmillan. পৃষ্ঠা. 62. ISBN 978-0-230-29043-3. OCLC 688185171.