সুকুমাৰ সেন (অসামৰিক সেৱা বিষয়া)
সুকুমাৰ সেন | |
|---|---|
| ভাৰতৰ প্ৰথম নিৰ্বাচন আয়ুক্ত | |
| কাৰ্যকাল ২১ মাৰ্চ ১৯৫০ – ১৯ ডিচেম্বৰ ১৯৫৮ | |
| উত্তৰসূৰী | কল্যাণ সুন্দৰম |
| ব্যক্তিগত তথ্য | |
| জন্ম | ০২ জানুৱাৰী, ১৮৯৮ |
| মৃত্যু | ১৩ মে', ১৯৬৩ (৬৫ বছৰ)[1] |
| ৰাষ্ট্ৰীয়তা | ভাৰতীয় |
| দাম্পত্যসঙ্গী | গৌৰী সেন |
| সন্তান | ৪ |
| শিক্ষানুষ্ঠান | প্ৰেছিডেন্সী কলেজ কলকাতা লণ্ডণ বিশ্ববিদ্যালয় |
| পেচা | অসামৰিক সেৱা |
| প্ৰখ্যাত | ভাৰতৰ প্ৰথম নিৰ্বাচন আয়ুক্ত বৰ্ধমান বিশ্ববিদ্যালয়ৰ প্ৰথম উপাচাৰ্য |
| পুৰস্কাৰ | পদ্মভূষণ |
সুকুমাৰ সেন (ইংৰাজী: Sukumar Sen, ২ জানুৱাৰী ১৮৯৮ – ১৩ মে' ১৯৬৩) ১৯৫০ চনৰ ২১ মাৰ্চৰ পৰা ১৯৫৮ চনৰ ১৯ ডিচেম্বৰলৈকে ভাৰতৰ প্ৰথম মুখ্য নিৰ্বাচন আয়ুক্ত আছিল।[2] তেওঁৰ নেতৃত্বত নিৰ্বাচন আয়োগে স্বাধীন ভাৰতৰ প্ৰথম দুটা সাধাৰণ নিৰ্বাচন, ১৯৫১–৫২ আৰু ১৯৫৭ চনত সফলতাৰে পৰিচালনা আৰু তদাৰক কৰিছিল। ১৯৫৩ চনত তেওঁ চুডানত প্ৰথম মুখ্য নিৰ্বাচন আয়ুক্ত হিচাপেও কাৰ্যনিৰ্বাহ কৰিছিল।[3]
১৮৯৯ চনৰ ২ জানুৱাৰীত বঙালী বৈদ্য-ব্ৰাহ্মণ পৰিয়ালত জন্মগ্ৰহণ কৰিছিল সেন। তেওঁ এজন চৰকাৰী কৰ্মচাৰী অক্ষয় কুমাৰ সেনৰ জ্যেষ্ঠ বা জ্যেষ্ঠ পুত্ৰ আছিল।[4] তেওঁ কলকাতাৰ প্ৰেচিডেন্সি কলেজ আৰু লণ্ডন বিশ্ববিদ্যালয়ত শিক্ষা গ্ৰহণ কৰে। পিছৰটোত তেওঁ গণিতত স্বৰ্ণ পদক লাভ কৰে। ১৯২১ চনত সেনে ভাৰতীয় অসামৰিক সেৱাত যোগদান কৰে, আৰু বিভিন্ন জিলাত আই চি এছ বিষয়া আৰু ন্যায়াধীশ হিচাপে কাৰ্যনিৰ্বাহ কৰে। ১৯৪৭ চনত তেওঁক পশ্চিম বংগৰ মুখ্য সচিব হিচাপে নিযুক্তি দিয়া হয়, যিটো পদবী আই চি এছৰ এজন বিষয়াই ব্ৰিটিছ ভাৰতৰ যিকোনো ৰাজ্যতে লাভ কৰিব পাৰে। ১৯৫০ চনত মুখ্য নিৰ্বাচন আয়ুক্ত হিচাপে ডেপুটেচনলৈ পঠিওৱাৰ সময়ত তেওঁ সেই পদত কাৰ্যনিৰ্বাহ কৰি আছিল।[5] পদ্মভূষণৰ প্ৰথম অসামৰিক সন্মান লাভ কৰাসকলৰ ভিতৰত তেওঁ অন্যতম আছিল।[6] তেওঁ গৌৰীক বিয়া কৰাইছিল আৰু তেওঁলোকৰ দুজনকৈ পুত্ৰ আৰু কন্যা সন্তান আছিল।[4]
সেন আছিল কেন্দ্ৰীয় আইন মন্ত্ৰী আৰু এজন বিখ্যাত ভাৰতীয় বেৰিষ্টাৰ অশোক কুমাৰ সেন (১৯১৩–১৯৯৬)ৰ জ্যেষ্ঠ ভাতৃ। আন এজন ভাতৃ আছিল অমিয় কুমাৰ সেন, এজন বিশিষ্ট চিকিৎসক, যিয়ে ৰবীন্দ্ৰনাথ ঠাকুৰক জীৱিত অৱস্থাত দেখা শেষ মানুহ আছিল।[7] কোৱা হয় যে, অমিয় সেনে ঠাকুৰৰ শেষ কবিতাটো সংৰক্ষণ কৰি ৰাখিছিল, যিটো তেওঁ কবিৰ পৰা শ্ৰুতলিপি কৰি থৈছিল আৰু পিছলৈ কলকাতাৰ ইণ্ডিয়ান মিউজিয়ামলৈ দান কৰিছিল।
মুখ্য নিৰ্বাচন আয়ুক্ত হিচাপে
[সম্পাদনা কৰক]ভাৰতৰ মুখ্য নিৰ্বাচন আয়ুক্তৰ হিচাপে সুকুমাৰ সেনক ১৯৫২ চনৰ ভাৰতীয় সাধাৰণ নিৰ্বাচনৰ তদাৰক কৰাৰ দায়িত্ব দিয়া হৈছিল, যিটো স্বাধীন ভাৰতৰ ইতিহাসৰ প্ৰথম নিৰ্বাচন আছিল।[8]
বুৰঞ্জীবিদ ৰামচন্দ্ৰ গুহই ২০০২ চনত স্বাধীন ভাৰতৰ প্ৰথম সাধাৰণ নিৰ্বাচনৰ ৫০ বছৰীয়া জয়ন্তীত দা হিন্দুত সুকুমাৰ সেনৰ বিষয়ে লিখিছিল:[9]
নেহৰুৰ খৰখেদা (ভাৰতৰ প্ৰথম সাধাৰণ নিৰ্বাচন বিচৰাত) বুজা যায়, কিন্তু নিৰ্বাচন সম্ভৱ কৰি তুলিবলগীয়া হোৱা মানুহজনে, ভাৰতীয় গণতন্ত্ৰৰ অখ্যাত নায়কজনে ইয়াক কিছু আতংকৰে চাইছিল। সুকুমাৰ সেনৰ বিষয়ে আমি ইমানেই কম জানো, দুখৰ কথা। তেওঁ কোনো স্মৃতিগ্ৰন্থ আৰু দেখাদেখিকৈ কোনো কাগজ-পত্ৰও এৰি যোৱা নাছিল। ...সেইজনেই হয়তো সেনৰ ভিতৰৰ গণিতজ্ঞজন আছিল, যাৰ বাবে তেওঁ প্ৰধানমন্ত্ৰীক অপেক্ষা কৰিবলৈ ক’লে। কোনো ৰাজ্যিক বিষয়া, নিশ্চিতভাৱে কোনো ভাৰতীয় বিষয়াৰ সন্মুখত ইমান আচৰিত কাম কেতিয়াও ৰখা হোৱা নাই। প্ৰথমে বিবেচনা কৰক, ভোটাৰৰ আকাৰ: ২১ বছৰ বা তাতকৈ অধিক বয়সৰ ১৭.৬ কোটি ভাৰতীয়, ইয়াৰে প্ৰায় ৮৫ শতাংশই পঢ়িব বা লিখিব পৰা নাছিল। প্ৰতিজন ভোটাৰক চিনাক্ত কৰি নাম পঞ্জীয়ন কৰিব লাগিছিল।
ভোটাৰৰ এই পঞ্জীয়ন আছিল মাথোঁ প্ৰথম পদক্ষেপ। কাৰণ বেছিভাগেই অশিক্ষিত ভোটাৰৰ বাবে দলৰ চিহ্ন, বেলট পেপাৰ আৰু বেলট বক্স কেনেকৈ ডিজাইন কৰাটো এটা প্ৰশ্ন? তাৰ পিছত ভোটকেন্দ্ৰ নিৰ্মাণ কৰি সঠিকভাৱে ঠাই দিব লাগিছিল, আৰু সৎ আৰু দক্ষ ভোটগ্ৰহণ বিষয়া নিযুক্তি দিব লাগিছিল। ভোটদান যিমান পাৰি স্বচ্ছ হ’ব লাগিব, যাতে প্ৰতিদ্বন্দ্বিতা কৰিবলগীয়া বহুসংখ্যক দলৰ ন্যায্য খেলৰ সুবিধা হয়। তদুপৰি সাধাৰণ নিৰ্বাচনৰ লগে লগে ৰাজ্যিক বিধানসভাৰ নিৰ্বাচন অনুষ্ঠিত হ’ব। এই ক্ষেত্ৰত সুকুমাৰ সেনৰ সৈতে কাম কৰা বিভিন্ন প্ৰদেশৰ নিৰ্বাচন আয়ুক্তসকলো আই.চি.এছ. বিষয়া আছিল।
টিংকাৰ আৰু ৱাকাৰে লিখিছে যে, সুকুমাৰ সেনক সহায় কৰিছিল দুজন আঞ্চলিক নিৰ্বাচন আয়ুক্তৰ লগতে প্ৰতিখন ৰাজ্যৰ বাবে এজন মুখ্য নিৰ্বাচনী বিষয়াই।
ভাৰতৰ প্ৰথম ৰাজনৈতিক নেতাসকলক নিৰ্বাচনৰ যন্ত্ৰপাতিৰ লগত হস্তক্ষেপ কৰাৰ পৰা বিৰত ৰখাৰ ক্ষমতা, লগতে ভাৰতীয় অসামৰিক সেৱা ধৰি ৰখাৰ সিদ্ধান্তই (কিছুমান সৰু সৰু পৰিৱৰ্তন কৰি ভাৰতীয় প্ৰশাসনিক সেৱাৰ নাম সলনি কৰা হৈছে) প্ৰথম ভাৰতীয় নিৰ্বাচনত ব্ৰিটিছে ব্যৱহাৰ কৰা যন্ত্ৰপাতি সাধাৰণ নিৰ্বাচনৰ উদ্দেশ্যে খাপ খুৱাই লোৱাৰ স্বাধীনতা সেন আৰু তেওঁৰ সহযোগীসকলক দিছিল। নিয়াজে মন্তব্য:[10]
সদায় সফল নহ’লেও নেহৰুৱে উচ্চ আমোলাতন্ত্ৰক যিকোনো স্বেচ্ছাচাৰী হস্তক্ষেপৰ পৰা ৰক্ষা কৰাৰ দায়িত্ব নিজৰ ওপৰত লৈছিল আৰু স্বায়ত্তশাসিতভাৱে কাম কৰিবলৈ দিছিল।এই পদ্ধতিয়ে আশাপ্ৰদ লাভ আনি দিছিল। সুকুমাৰ সেন আৰু আই এ এছৰ সহযোগীসকলে ভাৰতত ব্ৰিটিছ সাম্ৰাজ্যৰ পৰা উত্তৰাধিকাৰী সূত্ৰে পোৱা নিৰ্বাচনী যন্ত্ৰপাতিসমূহ সৰ্বজনীন প্ৰাপ্তবয়স্ক ভোটাধিকাৰৰ ভিত্তিত নিৰ্বাচনৰ প্ৰস্তুতিৰ বাবে বিকশিত আৰু অভিযোজন কৰিছিল।
তেওঁলোকৰ পদ নিৰাপদ আৰু ৰাজনৈতিক নেতৃত্ব ৰাজনীতিত কেতিয়া বন্ধ কৰিব লাগে সেই কথা বুজিব পৰাকৈ যথেষ্ট জ্ঞান লাভ কৰি আৰক্ষী আৰু গাঁৱৰ চকীদাৰৰ সমন্বয়ত কেন্দ্ৰীয়, প্ৰাদেশিক আৰু জিলা পৰ্যায়ত নিয়োজিত আই এ এছ বিষয়াৰ এটা স্তৰে নিৰ্বাচনী গণতন্ত্ৰৰ ইতিহাসৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ অনুশীলনসমূহ পৰিচালনা কৰিছিল। আই এ এছৰ স্বায়ত্তশাসন আৰু অখণ্ডতা বিৰোধী দলসমূহক নিৰ্বাচনত অংশগ্ৰহণৰ বাবে প্ৰেৰণা যোগোৱাৰ এক গুৰুত্বপূৰ্ণ উপাদান আছিল আৰু এইদৰে গণতান্ত্ৰিক অনুশীলনৰ বিশ্বাসযোগ্যতাত অৰিহণা যোগাইছিল।
সেনে ১৯৫৭ চনৰ ভাৰতীয় সাধাৰণ নিৰ্বাচনৰো তদাৰক কৰিছিল আৰু বৰ্তমানৰ নিৰ্বাচনী আন্তঃগাঁথনি ব্যৱহাৰ কৰি ১৯৫৭ চনৰ নিৰ্বাচনৰ বাবে খৰচ হ্ৰাস আৰু দক্ষতা বৃদ্ধি কৰিছিল। গুহই লিখিছে: "এই সাধাৰণ নিৰ্বাচনত ৰাজকোষৰ খৰচ পূৰ্বৰ তুলনাত ৪৫ মিলিয়ন টকা কম হৈছিল। বিচক্ষণ বিষয়াজনে প্ৰথমবাৰৰ বাবে ৩৫ লাখ বেলট বাকচ নিৰাপদে জমা কৰি ৰাখিছিল আৰু মাত্ৰ ডেৰ লাখ অতিৰিক্ত বেলট বাকচৰ প্ৰয়োজন হৈছিল।" [11]
অন্যান্য কৰ্ম
[সম্পাদনা কৰক]১৯৬০ চনৰ ১৫ জুনত আৰম্ভ হোৱা বৰ্ধমান বিশ্ববিদ্যালয়ৰ প্ৰথম উপাচাৰ্য আছিল সেন। উদয় চান্দ মাহতাব আৰু পশ্চিমবংগৰ তদানীন্তন মুখ্যমন্ত্ৰী ড° বিধান চন্দ্ৰ ৰায় এই বিশ্ববিদ্যালয়খন প্ৰতিষ্ঠা কৰাত সহায় কৰিছিল। সন্মানৰ চিন হিচাপে আৰু তেওঁৰ স্মৃতি স্থায়ী কৰি ৰাখিবলৈ জি.টি. গোলাপবাগলৈ যোৱা পথ, বৰ্ধমানৰ পথটো সুকুমাৰ সেন ৰোড নামেৰে নামকৰণ কৰা হৈছে। ইয়াৰ উপৰিও চুডানৰ এটা ৰাস্তাৰ নামো তেওঁৰ নামেৰে ৰখা হৈছে যাতে ১৯৫৩ চনত তাত নিৰ্বাচন অনুষ্ঠিত হোৱাৰ বাবে আৰু সন্মান জনোৱা হয়।
তথ্য সূত্ৰ
[সম্পাদনা কৰক]- ↑ West Bengal Legislative Council Debates. Government of West Bengal. 1963. পৃষ্ঠা. 1–2. https://archive.org/details/in.ernet.dli.2015.47791/page/n13/mode/2up?q=.
- ↑ "Previous Chief Election Commissioners". Election Commission of India. https://www.eci.gov.in/former-cec-ec.
- ↑ "The General Election in the Sudan". Parliamentary Affairs. 1953. doi:10.1093/oxfordjournals.pa.a053175. https://academic.oup.com/pa/article/VII/3/303/1474982/THE-GENERAL-ELECTION-IN-THE-SUDAN। আহৰণ কৰা হৈছে: 2023-07-14.
- ↑ 4.0 4.1 Reed, Stanley (1950). The Indian And Pakistan Year Book And Who's Who 1950. Bennett Coleman and Co. Ltd.. পৃষ্ঠা. 761. https://archive.org/details/in.ernet.dli.2015.15206। আহৰণ কৰা হৈছে: 16 March 2018.
- ↑ History of Services: Indian Administrative Service and Indian Police Service (as of 1 January 1957). Government of India Press. 1957. পৃষ্ঠা. 166. https://archive.org/details/in.ernet.dli.2015.100346/page/n171/mode/2up.
- ↑ "Padma Awards". Ministry of Home Affairs, Government of India. 2015. http://mha.nic.in/sites/upload_files/mha/files/LST-PDAWD-2013.pdf। আহৰণ কৰা হৈছে: 21 July 2015.
- ↑ Life of Rabindranath Tagore (1932–1941)
- ↑ Guha, Ramachandra (2022). India after Gandhi: the history of the world's largest democracy (10th anniversary edition, updated and expanded, first published in hardcover সম্পাদনা). প্ৰকাশক New Delhi: Picador India. পৃষ্ঠা. 131. ISBN 978-93-82616-97-9.
- ↑ Ramachandra Guha. "The biggest gamble in history ". The Hindu. 27 January 2002. Retrieved on 4 September 2012.
- ↑ Ilhan Niaz. "How democracy became possible in India". Dawn. 3 November 2007. Retrieved on 4 September 2012.
- ↑ Guha, Ramachandra (2022). India after Gandhi: the history of the world's largest democracy (10th anniversary edition, updated and expanded, first published in hardcover সম্পাদনা). প্ৰকাশক New Delhi: Picador India. পৃষ্ঠা. 280. ISBN 978-93-82616-97-9.