হ’ৰট

	হ’ৰট
	; হৰ’ট
কোৰিয়ান নাম
হাংগুল	활옷
হাঞ্জা	闊衣
অসমীয়াকৰণ	হ’ৰট
মেক-ক্যুন ৰেইস্কাৱাৰ	hwarot

হ’ৰট (ইংৰাজী: Hwarot) হৈছে গ'ৰিয়েও আৰু জো’চেন যুগত কেৱল ৰাজকীয় মহিলাসকলে আনুষ্ঠানিক অনুষ্ঠানত আৰু পিছলৈ সাধাৰণ লোকে বিয়াৰ বাবে পিন্ধা এক প্ৰকাৰৰ পৰম্পৰাগত কোৰিয়ান কাপোৰ।^[1] আধুনিক বিয়াৰ পাইবেক প্ৰথাত এতিয়াও ইয়াক পৰিধান কৰা হয়।^[2] সাধাৰণ মানুহে হ’ৰট পিন্ধাৰ আগতে তেওঁলোকে ৱনছাম পিন্ধিছিল; কাৰণ হ’ৰটৰ খৰচ অতি বেছি আছিল।^[3] গাউনটো সাধাৰণতে জোকডুৰি বা হৱাগৱান, বিনিয়েও বা ডায়েংগি আৰু ইয়েওংগিগংজিৰ সৈতে পিন্ধা হয়, যিটো গাল আৰু ভ্ৰূত ৰঙা আৰু ক'লা প্ৰসাধনৰ চিন থাকে।^[3]

উৎপত্তি আৰু বিকাশ

জো’চেনত পিন্ধা হ’ৰট চীনা শৈলীৰ কাপোৰৰ পৰা উদ্ভৱ হোৱা বুলি অনুমান কৰা হয়৷ চীনৰ প্ৰাচীন টাং বংশৰ লোকে আনুষ্ঠানিক দৰবাৰত পিন্ধা কাপোৰ আৰু উচ্চ শ্ৰেণীৰ লোকে পিন্ধা কাপোৰৰ প্ৰভাৱৰ পৰা।^[4] ইয়াৰ উৎপত্তি সম্পৰ্কে আন এটা অনুমান হ'ল যে, জো’চেনত পিন্ধা হ'ৰটটো গ'ৰিয়েও ৰাণীসকলে পিন্ধা 'ডাঙৰ ৰঙা কোট'(taehong'ui)ৰ সৈতেও সাদৃশ্য থকা হ'ব পাৰে, যিটো সাধাৰণ মানুহক পিন্ধিবলৈ দিয়া হোৱা নাছিল।^[4]

ডিজাইন আৰু গঠন

হ’ৰট হৈছে পিন্ধাজনৰ হাত ঢাকিবলৈ দীঘল আৰু বহল হাতৰ আঁচল থকা আৰু খেলিমেলিকৈ এম্ব্ৰয়ডাৰী কৰা দীঘল চোলা।^[4] ইয়াত কাপোৰৰ বহুতো সৰু সৰু ভাগ যোগ কৰি ব্যৱহাৰ কৰা হয়, ইয়াৰ কাষত দীঘলীয়া ফাক থাকে আৰু ই দেখাত প্ৰায় হানবকৰ দৰেই৷^[4] এটা হ’ৰট আৰু এটা হানবকৰ মাজৰ পাৰ্থক্য হ’ল, অন্তৰ্বাসৰ তুলনাত হ’ৰটৰ পোন আৰু প্ৰতিসম ৰেখা আৰু সোঁফালে ভাঁজ কৰা আন এছিয়ান কাপোৰৰ তুলনাত ই সম্মুখ ফালে বন্ধ হৈ থাকে।^[4] সাধাৰণ হ’ৰটৰ বাহিৰৰ অংশ ৰঙা আৰু ভিতৰৰ অংশ নীলা থাকে, যাতে ই দৰা আৰু কইনাৰ মাজৰ য়িন আৰু ইয়াং সম্পৰ্কৰ প্ৰতীক হয়।^[4] হাতৰ আঁচলত ৰঙা, নীলা আৰু হালধীয়া ৰঙৰ তিনিডাল ৰেচমৰ ফিটা থাকে আৰু বগা মুঠি এটা থাকে৷^[5] চোলাটো প্ৰায়ে নতুন দম্পতীহালৰ বাবে ধন-সম্পত্তি, সৌভাগ্য আৰু উৰ্বৰতা কঢ়িয়াই অনা বুলি ভবা প্ৰতীকৰে সজাই তোলা হয়।^[6] এম্ব্ৰয়ডাৰীত অন্তৰ্ভুক্ত কৰা কিছুমান সাধাৰণ চানেকি হ'ল ফুল, গছ-গছনি, চৰাই আৰু বিয়াৰ দম্পতীক প্ৰতিনিধিত্ব কৰিবলৈ লোৱা কিছুমান প্ৰাণীৰ যোৰা।^[4] হ’ৰট এম্ব্ৰয়ডাৰীত প্ৰায়ে চৰিত্ৰ থাকিবই৷^[4] সহজ আৰু অনুপযুক্ত শৈলীৰ বাবে কিছুমান গাঁৱত মাত্ৰ কেইটামান উমৈহতীয়া গাউন থাকে, যিবোৰ পৰিয়ালবোৰে বিয়াৰ বাবে ধাৰলৈ ল’ব পাৰে৷^[5] এটা হ’ৰট তৈয়াৰ কৰা অতি ব্যয়বহুল কাম, গতিকে একেটা গাউন কেইবাটাও প্ৰজন্মৰ বাবে চলি থাকিব পাৰে।^[5] বছৰ বছৰ ধৰি ব্যৱহাৰ কৰি থকা বাবে বহু মেৰামতি কৰিবলগীয়া হ’ব পাৰে, তেনে অৱস্থাত আন গাউনৰ পৰা কাটি লোৱা এম্ব্ৰয়ডাৰীৰ টুকুৰা জোৰা দিয়া৷^[6] কান্ধৰ ভাঁজৰ ৰেখাৰ দৰে জীৰ্ণ অংশ মেৰামতি কৰিবলৈ চুলিত মৰা ফিটা ব্যৱহাৰ কৰা হৈছিল।^[5] অধিক সহজে ক্ষতিগ্ৰস্ত হোৱা অংশ, বিশেষকৈ বডি পেনেল আৰু হাতৰ আঁচলৰ ৰূপৰেখাৰ বাবে ট্ৰিমিং এটা সাধাৰণ মেৰামতি পদ্ধতি আছিল৷^[5] প্ৰজন্মৰ পিছত প্ৰজন্ম ধৰি পোছাকটো সংৰক্ষণ কৰাৰ এটা সাধাৰণ উপায় আছিল, প্ৰতিখন বিয়াৰ পিছত হাত আৰু ডিঙিৰ অংশ কোমল কাগজেৰে ঢাকি ৰখা।^[6] গধুৰ এম্ব্ৰয়ডাৰীৰ বাবে চোলাবোৰত কেইবা তৰপৰ বেকিং পেপাৰৰ প্ৰয়োজন হৈছিল। অতিৰিক্ত স্তৰবোৰ চিলাই কৰাটো কঠিন আছিল, গতিকে এপ্লিকেচনবোৰ মেৰামতিৰ এটা গুণমানসম্পন্ন পদ্ধতি আছিল।^[5] সৰু সৰু মেৰামতিৰ বাবে তেওঁলোকে মাজে মাজে ৰঙা সূতাৰ সলনি মিলি যোৱা সেউজীয়া, বেঙুনীয়া আৰু আকাশ নীলাৰ গাঢ় ৰং ব্যৱহাৰ কৰিছিল৷ প্ৰতিখন বিয়াৰ বাবে চোলাটো মেৰামতি কৰাৰ সময়ত পৰিয়ালৰ সদস্যসকলে কইনাৰ প্ৰতি নিজৰ শুভকামনাৰ চিন হিচাপে অতিৰিক্ত মটিফ অন্তৰ্ভুক্ত কৰে।^[5]

দৰাৰ সাজ (হ’ৰট).
জো’ছেন বংশৰ হ’ৰট

তথ্য সূত্ৰ

↑ "Error: no |title= specified when using {{Cite web}}" (Korean ভাষাত). Empas / Britannica. http://100.empas.com/dicsearch/pentry.html?s=B&i=210637&v=44। আহৰণ কৰা হৈছে: 2008-09-20.
↑ Clark, Donald N. (2000). Culture and Customs of Korea. Greenwood Publishing Group. ISBN 978-0-313-30456-9. ^{[পৃষ্ঠা নং প্ৰয়োজন]}
↑ ^3.0 ^3.1 Ahn, In Hee (2012). "Cultural Archetype Contents for the Traditional Wedding". International Journal of Knowledge Content Development & Technology খণ্ড 2 (1): 37–49. doi:10.5865/IJKCT.2012.2.1.037.
↑ ^4.0 ^4.1 ^4.2 ^4.3 ^4.4 ^4.5 ^4.6 ^4.7 Kidd, Laura K.; Lee, Younsoo (1 January 2002). "The Style Characteristics of the Hwalot, with a Focus on One Robe from the Collection of the Honolulu Academy of Arts". Clothing and Textiles Research Journal খণ্ড 20 (1): 1–14. doi:10.1177/0887302X0202000101.
↑ ^5.0 ^5.1 ^5.2 ^5.3 ^5.4 ^5.5 ^5.6 Suh, Kisook (1 January 2006). "The Documentary Value of Repairs to the Hwarot, the Korean Bridal Robe". Textile Society of America Symposium Proceedings. https://digitalcommons.unl.edu/tsaconf/303/.
↑ ^6.0 ^6.1 ^6.2 Brooklyn Museum. (n.d.). Bride's Robe (Hwalot). Retrieved from https://www.brooklynmuseum.org/opencollection/objects/120674

[Britannica-1] "Error: no |title= specified when using {{Cite web}}" (Korean ভাষাত). Empas / Britannica. http://100.empas.com/dicsearch/pentry.html?s=B&i=210637&v=44। আহৰণ কৰা হৈছে: 2008-09-20.

[2] Clark, Donald N. (2000). Culture and Customs of Korea. Greenwood Publishing Group. ISBN 978-0-313-30456-9. ^{[পৃষ্ঠা নং প্ৰয়োজন]}

[:0-3] 3.0 ^3.1 Ahn, In Hee (2012). "Cultural Archetype Contents for the Traditional Wedding". International Journal of Knowledge Content Development & Technology খণ্ড 2 (1): 37–49. doi:10.5865/IJKCT.2012.2.1.037.

[:1-4] 4.0 ^4.1 ^4.2 ^4.3 ^4.4 ^4.5 ^4.6 ^4.7 Kidd, Laura K.; Lee, Younsoo (1 January 2002). "The Style Characteristics of the Hwalot, with a Focus on One Robe from the Collection of the Honolulu Academy of Arts". Clothing and Textiles Research Journal খণ্ড 20 (1): 1–14. doi:10.1177/0887302X0202000101.

[:2-5] 5.0 ^5.1 ^5.2 ^5.3 ^5.4 ^5.5 ^5.6 Suh, Kisook (1 January 2006). "The Documentary Value of Repairs to the Hwarot, the Korean Bridal Robe". Textile Society of America Symposium Proceedings. https://digitalcommons.unl.edu/tsaconf/303/.

[:3-6] 6.0 ^6.1 ^6.2 Brooklyn Museum. (n.d.). Bride's Robe (Hwalot). Retrieved from https://www.brooklynmuseum.org/opencollection/objects/120674

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]