সময়সাপেক্ষ কবিতা
সময়সাপেক্ষ কবিতা (ইংৰাজী: Occasional Poetry) হ’ল কোনো বিশেষ উপলক্ষে ৰচনা কৰা কবিতা। সাহিত্যৰ ইতিহাসত ইয়াক প্ৰায়ে মৌখিক, পৰিৱেশন, পৃষ্ঠপোষকতাৰ সৈতে জড়িত কৰি অধ্যয়ন কৰা হয়।
পৰিক্ৰমা
[সম্পাদনা কৰক]সাহিত্য সমালোচনাৰ এটা পৰিভাষা হিচাপে "সময়সাপেক্ষ কবিতা"য়ে গ্ৰন্থখনৰ উদ্দেশ্য আৰু বিষয়বস্তুৰ সৈতে কবিৰ সম্পৰ্ক বৰ্ণনা কৰে। ই কোনো ধাৰা নহয়, কিন্তু কেইবাটাও ধাৰা সময়সাপেক্ষ কবিতা হিচাপে উৎপত্তি হয়, য’ত আছেঃ এপিথালেমিয়া (বিবাহৰ গীত), শোক বা অন্ত্যেষ্টিক্ৰিয়াৰ কবিতা, পেয়ান, আৰু বিজয়ধ্বনি। সময়সাপেক্ষ কবিতাসমূহো একক অনুষ্ঠান বা বৰ্ষপূৰ্তিৰ স্মৃতিত, যেনে: জন্মদিন, প্ৰতিষ্ঠা, বা সমৰ্পণৰ বাবে যিকোনো এটা ধাৰা নীতিৰ গোটৰ ভিতৰত বা তাৰ ভিতৰত ৰচনা কৰিব পাৰি।
সময়সাপেক্ষ কবিতা প্ৰায়ে গীতিময় হয় কাৰণ ইয়াৰ উৎপত্তি পৰিৱেশনমূলক। কাৰণ পৰিৱেশনে দৰ্শকৰ ওপৰত নিৰ্ভৰশীল। ইয়াৰ সাম্প্ৰদায়িক বা ৰাজহুৱা প্ৰকৃতিয়ে ইয়াক "গীত" শব্দটোৰ সৈতে প্ৰায়ে জড়িত আৱেগৰ অন্তৰংগতা বা ব্যক্তিগত প্ৰকাশৰ বিপৰীতে ৰাখিব পাৰে। [1]
প্ৰাচীন গ্ৰীক আৰু ৰোমান সংস্কৃতিত সময়সাপেক্ষ কবিতা প্ৰকাশৰ এক উল্লেখযোগ্য আনকি বৈশিষ্ট্যপূৰ্ণ ৰূপ আছিল। আৰু সমগ্ৰ পশ্চিমীয়া সাহিত্যত কেতিয়াবা নান্দনিকভাৱে অৱনমিত হ’লেও এক বিশিষ্ট ভূমিকা এই কবিতাই পালন কৰি আহিছে। যিসকল কবিৰ ৰচনাৰ আংগিকত সময়সাপেক্ষ কবিতা বিদ্যমান; তেওঁলোক হৈছেঃ পিণ্ডাৰ, হৰেচ, ৰনছাৰ্ড, জনছন, ড্ৰাইডেন, মিল্টন, গ'থে, ইয়েটছ আৰু মালাৰ্মে।[2] সময়সাপেক্ষ কবিতা (ফৰাচী pièce d'occasion, জাৰ্মান Gelegenheitsgedichte) ফাৰ্চী, আৰবী, চীনা, আৰু জাপানী সাহিত্যতো গুৰুত্বপূৰ্ণ, আৰু প্ৰায় সকলো বিশ্ব সাহিত্যৰ মাজত ইয়াৰ সৰ্বব্যাপিতাই কবিতাৰ উৎপত্তি আৰু বিকাশত সময়সাপেক্ষ কবিতাৰ কেন্দ্ৰীয়তাক শিল্পৰ এটা ৰূপ হিচাপে প্ৰকাশ কৰে।
গ'থে ঘোষণা কৰিছিল যেঃ "সময়সাপেক্ষ কবিতাই সৰ্বোচ্চ প্ৰকাৰৰ"[3] আৰু হেগেলে ইয়াক কবিতাই জীৱনৰ সৈতে কেনেদৰে ক্ৰিয়া কৰে তাৰ দাৰ্শনিক পৰীক্ষাত কেন্দ্ৰীয় স্থান দিছিল:
বাস্তৱ জগতৰ সৈতে কবিতাৰ জীৱন্ত সংযোগ আৰু ৰাজহুৱা আৰু ব্যক্তিগত বিষয়ত ইয়াৰ পৰিঘটনা তথাকথিত পিচেছ ডি অকেচনত আটাইতকৈ বেছিকৈ প্ৰকাশ পাইছে। যদি এই বৰ্ণনাটোক বহল অৰ্থ দিয়া হ’লহেঁতেন, তেন্তে আমি ইয়াক প্ৰায় সকলো কাব্যিক ৰচনাৰ নাম হিচাপে ব্যৱহাৰ কৰিব পাৰিলোঁহেঁতেন: কিন্তু যদি আমি ইয়াক সঠিক আৰু সংক্ষিপ্ত অৰ্থত লওঁ তেন্তে আমি ইয়াক কোনোবা এটা বৰ্তমানৰ পৰিঘটনাৰ বাবে আৰু স্পষ্টভাৱে উৎপত্তি হোৱা প্ৰডাকচনসমূহৰ মাজতে সীমাবদ্ধ কৰি ৰাখিব লাগিব কিন্তু জীৱনৰ সৈতে এনে জটিলতাত কবিতা পুনৰ নিৰ্ভৰশীলতাৰ অৱস্থাত পৰা যেন লাগে, আৰু এই কাৰণেই ইয়াক প্ৰায়ে পিচেছ ডি অকেচনৰ সমগ্ৰ ক্ষেত্ৰখনক এটা হীনমান্য মূল্য নিৰ্ধাৰণ কৰাৰ প্ৰস্তাৱ দিয়া হৈছে যদিও কিছু পৰিমাণে, বিশেষকৈ গীতিময় কবিতাত, আটাইতকৈ বিখ্যাত ৰচনাসমূহ এই শ্ৰেণীৰ অন্তৰ্গত।"[4]}}
১৯ আৰু ২০ শতিকাত আমেৰিকাৰ বাতৰি কাকতসমূহে প্ৰায়ে সময়সাপেক্ষ কবিতা প্ৰকাশ কৰিছিল; আৰু বানপানী, ৰেল দুৰ্ঘটনা, খনি দুৰ্যোগ আদিৰ বাবে স্মৃতি কবিতা সঘনাই বেলাডৰ পংক্তিত গীতৰ কথা হিচাপে লিখা হৈছিল।[5]
একবিংশ শতিকাৰ সময়সাপেক্ষ কবিতাসমূহৰ ভিতৰত এটা উদাহৰণ হ'ল এলিজাবেথ আলেকজেণ্ডাৰৰ "প্ৰাইজ ছং ফৰ দ্য ডে", যিটো ২০০৯ চনত বাৰাক অ'বামাৰ আমেৰিকাৰ ৰাষ্ট্ৰপতি পদৰ কাৰ্যভাৰ গ্ৰহণৰ বাবে লিখা হৈছিল, আৰু এই অনুষ্ঠানৰ সময়ত কবিয়ে প্ৰায় ৩.৮ কোটি টেলিভিছন দৰ্শকৰ আগত পঢ়া হৈছিল।[6]
তথ্যসূত্ৰ
[সম্পাদনা কৰক]- ↑ Marian Zwerling Sugano, The Poetics of the Occasion (Stanford University Press, 1992), p. 5. For an example of literary criticism contrasting public occasional poetry with "more intimate … lyric," see Nanora Sweet and Julie Melnyk, Felicia Hemans: Reimagining Poetry in the 19th Century (Palgrave Macmillan, 2001), p. 5 online.
- ↑ Sugano, The Poetics of the Occasion, p. 5.
- ↑ Quoted by David Herd, John Ashbery and American Poetry (Palgrave Macmillan, 2000), p. 54 online.
- ↑ Hegel as quoted by Sugano, The Poetics of the Occasion, p. 2.
- ↑ https://medium.com/@hrdebs/the-case-for-topical-poetry-e8f6d1cf14d5
- ↑ The audience for the televised inauguration averaged 37.8 million people; see Inauguration of Barack Obama: Television audience. The decision to include a poet was covered by media not normally devoted to contemporary poetry; background at Elizabeth Alexander.