সমললৈ যাওক

অমিয় ভূষণ মজুমদাৰ

অসমীয়া ৱিকিপিডিয়াৰ পৰা
অমিয় ভূষণ মজুমদাৰ
জন্ম -১৯১৮ , -২২
ৰাষ্ট্ৰীয়তা ভাৰতীয়
নাগৰিকত্ব ভাৰতীয়

অমিয় ভূষণ মজুমদাৰ (ইংৰাজী: Amiya Bhushan Majumdar) হৈছে এগৰাকী ভাৰতীয় ঔপন্যাসিক, চুটিগল্প লেখক, প্ৰবন্ধকাৰ আৰু নাট্যকাৰ। মজুমদাৰে বাংলা ভাষাত অসংখ্য উপন্যাস, চুটি গল্প, নাটক আৰু প্ৰবন্ধ লিখিছিল।

জন্ম আৰু বংশ পৰিচয়

[সম্পাদনা কৰক]

১৯১৮ চনৰ ২২ মাৰ্চত তেওঁৰ জন্ম হৈছিল। তেওঁৰ পিতৃৰ নাম অনন্ত ভূষণ আৰু মাতৃৰ নাম জ্যোতিৰিন্দু দেৱী। অনন্ত ভূষণ আৰু জ্যোতিৰিন্দু দেৱীৰ পাঁচজন পুত্ৰৰ ভিতৰত অমিয় ভূষণ জ্যেষ্ঠ আছিল আৰু তেওঁৰ দুগৰাকী ডাঙৰ ভগ্নী আছিল।[1]

তেওঁ ইংৰাজীত সন্মানৰ স্নাতক আছিল, যদিও গণিত, ইতিহাস, ভূগোল, দৰ্শন, সংস্কৃত আৰু আইনৰ ওপৰত তেওঁৰ আধিপত্য ঈৰ্ষণীয় আছিল। ১৯৩৭ চনত তেওঁ কলিকতা বিশ্ববিদ্যালয়ৰ অধীনৰ স্কটিছ চাৰ্চ কলেজত বি এ ইংৰাজী সন্মানৰ শ্ৰেণীত নামভৰ্তি কৰে। গুৰুতৰ অসুস্থতাৰ বাবে তেওঁ কেইমাহমানৰ পিছত কোচবিহাৰলৈ উভতি যায় আৰু ভিক্টোৰিয়া কলেজতভৰ্তি হয়।

কৰ্ম জীৱন

[সম্পাদনা কৰক]

1939 চনত ডিগ্ৰী অৰ্জন কৰাৰ পিছত, তেওঁ পৰিস্থিতিৰ দ্বাৰা তেওঁৰ পৰিয়ালৰ ভৰণপোষণৰ বাবে কুচবিহাৰ মুখ্য ডাকঘৰত স্নাতক কেৰাণী হিচাপে চাকৰি ল'বলৈ বাধ্য হৈছিল।[2]

সাহিত্যৰাজি

[সম্পাদনা কৰক]

মজুমদাৰ বাংলা সাহিত্যৰ এজন উৎকৃষ্ট কথাসাহিত্যিক আৰু বহুতো লেখক আৰু সৃজনশীল শিল্পীৰ বাবে আদৰ্শ আছিল। তেওঁ 'গড় শ্ৰীখণ্ড', 'মহিষ্কুৰাৰ উপকথা', 'ৰাজনগৰ', 'মধু সাধুখান' 'ফ্ৰাইডে আইলেণ্ড' আৰু বহুতো সাহিত্যিক উৎকৃষ্ট কৃতি প্ৰস্তুত কৰিছিল যিবোৰ প্ৰথমে অতি সীমিত প্ৰচলনৰ সৈতে সৰু আলোচনীত প্ৰকাশিত হৈছিল।

তেওঁ সম্পাদনা কৰা প্ৰধান উপন্যাস

  1. গড় শ্ৰীখণ্ড
  2. মহিষ্কুৰ উপকথা
  3. ৰাজনগৰ
  4. মধু সাধুখান
  5. শুক্ৰবাৰে দ্বীপ ওথোবা নোৰোমংশো ভোকখোন ইবং তাহাৰ পোৰ
  6. চান্দবেন
  7. তাছিলাৰ মেয়ৰ
  8. বিশ্ব মাটিৰেৰ পৃথিবি

নিৰবাচ

  1. বিলাশ বিনয় বন্দনা
  2. নিউ কলিকতা[3]

বঁটা আৰু সন্মান

[সম্পাদনা কৰক]
  1. ১৯৭২ চনত তেওঁক ত্ৰিবৃত্ত পুৰস্কাৰ বঁটা প্ৰদান কৰা হয়।[4]
  2. ১৯৮৪ চনত তেওঁ উত্তৰবঙ্গ সংবাদ সাহিত্য পুৰস্কাৰ লাভ কৰে
  3. ১৯৮৬ চনত পশ্চিম বংগ চৰকাৰে তেওঁৰ উপন্যাস ৰাজনগৰৰ বাবে কল্পকাহিনী ৰচনা কৰাৰ বাবে তেওঁক বঙ্কিম পুৰস্কাৰ ১৯৮৬ বঁটা প্ৰদান কৰে।
  4. ১৯৯৭ চনত কলিকতা বিশ্ববিদ্যালয়ৰ দ্বাৰা তেওঁক শৰৎ স্মাৰক পদক প্ৰদান কৰা হয়।
  5. ২০০০ চনত, তেওঁক শিলিগুৰি প্ৰেছ ক্লাবে কাঞ্চনজংঘা পুৰস্কাৰ প্ৰদান কৰে।
  6. ২০০১ চনত, তেওঁৰ সাহিত্যিক অৱদানৰ বাবে উত্তৰ বংগ বিশ্ববিদ্যালয়ৰ দ্বাৰা তেওঁক মৰণোত্তৰভাৱে সন্মানীয় ডি লিট প্ৰদান কৰা হয়।

তেওঁৰ ২০০১ চনৰ ৮ জুলাইত মৃত্যু হৈছিল।[5]

তথ্যসূত্ৰ

[সম্পাদনা কৰক]