পল ভেৰ্লেন
 |
| পল ভাৰ্লেন | |
|---|---|
 Paul Verlaine | |
| জন্ম | ৩০ মাৰ্চ, ১৮৪৪ মেৎস, ফ্ৰান্স |
| মৃত্যু | ৮ জানুৱাৰী, ১৮৯৬ (৫১ বছৰ) পেৰিছ, ফ্ৰান্স |
| পেচা | কবি |
| ধৰণ | প্ৰতীকীবাদী |
| স্বাক্ষৰ |  |
পোল-মাৰি ভেৰ্লেন (ইংৰাজী: Paul-Marie Verlaine; ৩০ মাৰ্চ ১৮৪৪ - ৮ জানুৱাৰী ১৮৯৬) এজন প্ৰতীকীবাদী ফৰাচী কবি। তেখেত আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় আৰু ফৰাচী সাহিত্যৰ 'ফাঁ দি চিয়েক্ল' (ফৰাচী: fin de siècle) পৰ্বেৰ এজন অন্যতম শ্ৰেষ্ঠ প্ৰতিনিধি হিচাপে পৰিগণিত।
শৈলী
[সম্পাদনা কৰক]ফিন ডি ছিকেলৰ সময়ত উৎপাদিত ফৰাচী কবিতাৰ বেছিভাগেই ইয়াৰ লুৰিড বিষয়বস্তু বা নৈতিক দৃষ্টিভংগীৰ বাবে "অৱক্ষয়ী" বুলি বৈশিষ্ট্যযুক্ত কৰা হৈছিল। একে ধৰণেৰে ভাৰ্লেনে ১৮৮৪ চনত poète maudit ("অভিশপ্ত কবি") অভিব্যক্তিটো ব্যৱহাৰ কৰি Stéphane Mallarmé , Arthur Rimboud , Aloysius Bertrand , Comte de Lautréamont , Tristan Corbière বা Alice de Chambrier-ৰ দৰে কেইবাজনো কবিক বুজায়, যিসকলে কাব্যিক নীতি-নিয়মৰ বিৰুদ্ধে যুঁজিছিল আৰু সামাজিক তিৰস্কাৰৰ সন্মুখীন হৈছিল বা আওকাণ কৰিছিল সমালোচকসকলে। কিন্তু ১৮৮৬ চনত জিন মৰিয়াছৰ প্ৰতীকবাদী ইস্তাহাৰ প্ৰকাশৰ লগে লগে নতুন সাহিত্যিক পৰিৱেশত প্ৰতীকবাদ শব্দটোৱেই বেছিকৈ প্ৰয়োগ কৰা হৈছিল। ভাৰলেনৰ লগতে মালাৰ্মে, ৰিম্ব'ড, পল ভেলেৰী, এলবাৰ্ট ছামেইন আৰু আন বহুতক "প্ৰতীকবাদী" বুলি কোৱা হ'বলৈ ধৰিলে। এই কবিসকলে প্ৰায়ে শ্বোপেনহাউৰৰ নান্দনিকতা আৰু ইচ্ছা, মাৰাত্মকতা আৰু অচেতন শক্তিৰ ধাৰণাসমূহৰ সমান্তৰাল বিষয়বস্তু ভাগ কৰিছিল আৰু যৌনতাৰ বিষয়বস্তু (যেনে বেশ্যা), চহৰ, অযুক্তিকৰ পৰিঘটনা (ডিলিৰিয়াম, সপোন, নিচাযুক্ত দ্ৰব্য, মদ), আৰু কেতিয়াবা অস্পষ্টভাৱে মধ্যযুগীয় পৰিৱেশৰ বিষয়বস্তু ব্যৱহাৰ কৰিছিল।
কবিতাত প্ৰতীকবাদী পদ্ধতিটো আছিল—ভাৰলেনে আৰ্হিত ৰূপ দিয়াৰ দৰে—নিৰ্দিষ্ট বক্তব্যৰ পৰিৱৰ্তে সূক্ষ্ম পৰামৰ্শ ব্যৱহাৰ কৰা (অলংকাৰিকতা নিষিদ্ধ কৰা হৈছিল) আৰু শব্দ আৰু পুনৰাবৃত্তিমূলক শব্দৰ যাদু আৰু পদ্যৰ তল (সংগীতীয়তা) আৰু মেট্ৰিক উদ্ভাৱনৰ জৰিয়তে মেজাজ আৰু অনুভূতিৰ উদগনি দিয়া।
ভাৰলেইনে তেওঁৰ কবিতা "আৰ্ট পয়েটিক"ত তেওঁৰ সাধাৰণতে অৱক্ষয়ী শৈলীৰ বিষয়ে অতি বিশদভাৱে বৰ্ণনা কৰিছিল, সংগীতৰ প্ৰাধান্য আৰু লুকাই থকা আৰু "অড"ৰ গুৰুত্বৰ বিষয়ে বৰ্ণনা কৰিছিল। তেওঁ ওৰণি আৰু সূক্ষ্মতাৰ কথা কৈছিল আৰু কবিসকলক অনুৰোধ কৰিছিল যে "হত্যাকাৰী শ্বাৰ্প চেইং, ক্ৰুৱেল উইট, আৰু অশুদ্ধ হাঁহিৰ পৰা আঁতৰি ৰাখক।" এই গীতিময় ওৰণিবোৰ মনত ৰাখিয়েই ভাৰলেইনে কবিতা এটা "সুখৰ পৰিঘটনা" হ'ব লাগে বুলি পৰামৰ্শ দি সামৰণি মাৰে।[1]
ভাৰলেইনৰ ছন্দ, puns আৰু চিত্ৰকল্পৰ সূক্ষ্ম ব্যৱহাৰৰ এটা উদাহৰণ হ'ল অনুবাদ কৰিব নোৱাৰা স্তৱকটো: "Il pleure dans mon coeur / comme il pleut sur la ville. / Quelle est cette langueur / qui pénètre mon coeur?" এই বাক্যাংশটো "Je pleure" (মই কান্দি আছো) আৰু "Il pleut" (বৰষুণ দি আছে)ৰ মাজৰ এটা portmanteau ৰে আৰম্ভ হয় আৰু "pleure" আৰু "pleut" ৰ সাধাৰণ "eu"ৰ আৱেগ আৰু স্বৰধ্বনি দুয়োটাকে কঢ়িয়াই লৈ যায়।
তথ্য সংগ্ৰহ
[সম্পাদনা কৰক]- ↑ Verlane, Paul (1882). "Art Poétique". Aesthetic Realism Online Library. http://www.aestheticrealism.net/poetry/art-poetique.htm। আহৰণ কৰা হৈছে: 18 February 2017.