পেৰাগুৱেৰ নাৰী
পেৰাগুৱেৰ মহিলাসকল হৈছে এনে একাংশ মহিলাৰ গোট, যাৰ অধিকাৰক পেৰাগুৱেত প্ৰত্যাহ্বান জনোৱা হৈছে। আৰ্থ-সামাজিক বৈষম্য আৰু লিংগ দৰমহাৰ ব্যৱধানৰ ফলত তেওঁলোকে নাৰীৰ অধিকাৰৰ সাংবিধানিক আৰু আইনী সম্প্ৰসাৰণ তথা বিকশিত সংস্কৃতিৰ এক মনোভাৱ-সৃষ্ট উল্লেখযোগ্য সাংস্কৃতিক পৰিৱৰ্তনৰ সন্মুখীন হৈছিল। সেই পৰিৱৰ্তনৰ সূচনা হৈছিল ১৯৯০ চনৰ পৰা৷ বৰ্তমান পেৰাগুৱেত বিদ্যমান আইনী আৰু চৰকাৰী প্ৰতিষ্ঠানসমূহ দেশৰ নাৰীবাদী সংগঠনসমূহৰ প্ৰচেষ্টাৰ দ্বাৰা আংশিকভাৱে বিকশিত কৰা হৈছিল যিয়ে ১৯৯০ চনৰ সময়ছোৱাত মহিলাৰ অধিকাৰৰ নিশ্চয়তা আনুষ্ঠানিক কৰাৰ বাবে উল্লেখযোগ্য সজাগতা অভিযান চলাইছিল।[1]ৰাষ্ট্ৰসংঘৰ মহিলাসকলে মহিলাৰ অধিকাৰ সম্প্ৰসাৰণ, লিংগ সমতাৰ বাবে যুঁজ দিয়াৰ লগতে মহিলা সবলীকৰণৰ প্ৰত্যাহ্বানত পেৰাগুৱে ৰাষ্ট্ৰক সমৰ্থন কৰে। ইয়াৰ উপৰিও তেওঁলোকে মহিলাসকলৰ বাবে অধিক সুযোগ সৃষ্টি কৰে।
২০১৫ চনত ৰাষ্ট্ৰসংঘই মহিলা সবলীকৰণৰ ওপৰত গুৰুত্ব আৰোপ কৰা ৰাজ্যিক সংস্থাসমূহৰ সৈতে সহযোগিতা গঢ়ি তুলিছিল। ৰাষ্ট্ৰসংঘৰ মহিলা সহযোগিতাৰ কাৰ্যসূচীক পেৰাগুৱেৰ মহিলাসকলৰ বাবে নেতৃত্ব আৰু ৰাজনৈতিক অংশগ্ৰহণৰ বাবে তলত উল্লেখ কৰা কৌশলসমূহৰ জৰিয়তে বাস্তৱায়িত কৰা হৈছিল।
শিক্ষা
[সম্পাদনা কৰক]পেৰাগুৱেত মহিলাৰ নিৰক্ষৰতাৰ হাৰ পুৰুষতকৈ বেছি। বিশেষকৈ পেৰাগুৱেৰ জনসংখ্যাৰ পুৰণি প্ৰজন্মৰ মাজত এইটো দিশ প্ৰধানকৈ দেখা যায়। শেহতীয়া বছৰবোৰত শিক্ষাৰ ক্ষেত্ৰত লিংগৰ ব্যৱধান কমিছে। ১৫ৰ পৰা ২৪ বছৰ বয়সৰ যুৱক-যুৱতীসকলৰ মাজত পুৰুষ আৰু মহিলা উভয়ৰে সাক্ষৰতাৰ হাৰ ৯৯%। উভয় লিংগৰ যুৱক-যুৱতীসকলে প্ৰাথমিক পৰ্যায়ৰ পিছত যথেষ্ট হাৰত শিক্ষা ব্যৱস্থা এৰিবলৈ আৰম্ভ কৰে আৰু মাধ্যমিক পৰ্যায়ৰ পিছত শিক্ষা গ্ৰহণ কৰাৰ সম্ভাৱনা কমি যায়।[2]২০১০ চনৰ হিচাপত ১৫ বছৰ আৰু ঊৰ্ধৰ বয়সৰ জনসংখ্যাৰ ভিতৰত ৯২.৯% মহিলা আৰু ৯৪.৮% পুৰুষ সাক্ষৰ আছিল।[3]
কৰ্মসংস্থান
[সম্পাদনা কৰক]পুৰুষৰ তুলনাত মহিলাৰ দৰমহা লেটিন আমেৰিকাত দ্বিতীয় সৰ্বনিম্ন।[4] অৱশ্যে পেৰাগুৱেৰ শ্ৰমিক শক্তিৰ ৭৪% মহিলাৰ দ্বাৰা গঠিত হয়।[5]
কৰ্মক্ষেত্ৰত মহিলাৰ বিৰুদ্ধে যৌন নিৰ্যাতন আৰু বৈষম্য পেৰাগুৱেত সাধাৰণ বিষয়। শ্ৰম সংহিতাই লিংগৰ ভিত্তিত বৈষম্য বা হাৰাশাস্তি কৰাটো নিষিদ্ধ কৰিছে যদিও অপৰাধমূলক বুলি গণ্য কৰা নাই। অভিযোগসমূহ সাধাৰণতে ব্যক্তিগতভাৱে নিষ্পত্তি কৰা হয়। মহিলা পৰিক্ৰমা সচিবালয়ে মাজে মাজে মহিলাসকলৰ কৰ্মসংস্থাপন, সামাজিক সুৰক্ষা, গৃহ নিৰ্মাণ, মাটিৰ মালিকীস্বত্ব আৰু ব্যৱসায়িক সুযোগৰ সুবিধা লাভ কৰাত সহায় কৰা কাৰ্যসূচী চলায়।[6]
বিবাহ
[সম্পাদনা কৰক]পেৰাগুৱেত আগতীয়াকৈ বিবাহ কৰাটো সাধাৰণ কথা। ২০০৪ চনত ৰাষ্ট্ৰসংঘৰ এক প্ৰতিবেদনত অনুমান কৰা হৈছে যে ১৫ৰ পৰা ১৯ বছৰৰ ভিতৰৰ ১৭ শতাংশ ছোৱালী বিবাহিত, বৈবাহিকভাৱে বিচ্ছেদিত বা বিধৱা। পেৰাগুৱেত বিবাহৰ আইনী বয়স ১৬ বছৰ।[1]
তথ্যউৎস
[সম্পাদনা কৰক]- ↑ 1.0 1.1 "Social Institutions and Gender Index". genderindex.org. Archived from the original on January 18, 2012. https://web.archive.org/web/20120118040027/http://genderindex.org/country/paraguay। আহৰণ কৰা হৈছে: September 4, 2011.
- ↑ "At a glance: Paraguay statistics". UNICEF. Archived from the original on August 22, 2011. https://web.archive.org/web/20110822041315/http://www.unicef.org/infobycountry/paraguay_statistics.html। আহৰণ কৰা হৈছে: September 4, 2011.
- ↑ "The World Factbook — Central Intelligence Agency". Archived from the original on 2016-11-24. https://web.archive.org/web/20161124171442/https://www.cia.gov/library/publications/the-world-factbook/fields/2103.html। আহৰণ কৰা হৈছে: 2015-02-18.
- ↑ "2008 Legatum Prosperity Index". Legatum. http://2008.prosperity.com/country.aspx?id=PA। আহৰণ কৰা হৈছে: September 4, 2011.[সংযোগবিহীন উৎস]
- ↑ "Paraguay Makes Step Forward For Women's". www.eurasiareview.com. http://www.eurasiareview.com/paraguay-makes-step-forward-for-women’s-and-indigenous-rights-analysis-07072011/। আহৰণ কৰা হৈছে: September 4, 2011.
- ↑ "Paraguay". U.S. State Department. https://2001-2009.state.gov/g/drl/rls/hrrpt/2004/41770.htm। আহৰণ কৰা হৈছে: September 4, 2011.