ফেনাৰণ
অৱয়ব
ফেনাৰণ (গ্ৰীক φανερός phaneros "যাক চাব পাৰি" বা "যাক দেখুৱাব পাৰি") হ'ল আমাৰ জ্ঞানেন্দ্ৰীয়সমূহে (দেখা, শুনা আদিৰ দ্বাৰা) আমাক দেখুৱা বাস্তৱ বিশ্বৰ ৰূপ।
শব্দৰ উৎস
[সম্পাদনা কৰক]এই শব্দ সৰ্বপ্ৰথম চাৰ্লছ চেণ্ডাৰ্ছ পায়াৰ্ছে ব্যৱহাৰ কৰিছিল: “ফেনাৰণৰ দ্বাৰা মই বুজাব বিচাৰো আমাৰ মনত উপস্থাপন কৰা হয় কোনো উপায় বা কোনো অনুভূতিৰে, প্ৰকৃততে ই কোনো বাস্তৱ বস্তুৰ সৈতে মিলক বা নিমিলক যদি আপুনি প্ৰশ্ন কৰে কেতিয়া, আৰু কাৰ মনত উপস্থিত, মই উত্তৰ দিও যে মই সেই প্ৰশ্নসমূহ নিৰুত্তৰকৈ এৰো, কেতিয়াও এই কথাত সন্দেহ মনোৰঞ্জিত নকৰি যে সেয়া সকলো যি বৈশিষ্ট্য মই পাইছো সেয়া সকলো সময়ত সকলো মনত উপস্থিত।” [1]
তথ্য সংগ্ৰহ
[সম্পাদনা কৰক]- ↑ (Adirondack Lectures, 1905; in Collected Papers of Charles Sanders Peirce, vol. 1 [eds.
This philosophy-related article is a stub. You can help Wikipedia by expanding it. |