বেন জনছন
 | এই প্ৰবন্ধ বা অনুচ্ছেদ বেন জনচন নামৰ প্ৰবন্ধৰ লগত একত্ৰিত কৰিবলৈ প্ৰস্তাৱ আগবঢ়োৱা হৈছে। (আলোচনা) |
| জন্ম | ১১ জুন, ১৫৭২ইংলণ্ড |
|---|---|
| মৃত্যু | ১৮ আগষ্ট, ১৬৩৭ (৬৫ বছৰ)লণ্ডন, ইংলণ্ড |
| পেচা | * নাট্যকাৰ * কবি |
| ভাষা | আৰম্ভণিৰ আধুনিক ইংৰাজী |
| পত্নী | আন. থেৰেচ লুৰিচ(বিবাহ ১৫৯৪) |
| সন্তান | ৩ |
বেঞ্জামিন জনছন (১১ জুন ১৫৭২ – ১৮ আগষ্ট, ১৬৩৭) এজন ইংৰাজ নাট্যকাৰ আৰু কবি আছিল। জনছনৰ শিল্পীত্বই ইংৰাজী কবিতা আৰু মঞ্চ কৌতুকৰ ওপৰত এক স্থায়ী প্ৰভাৱ পেলাইছিল। তেওঁ হাস্যৰসৰ কৌতুক জনপ্ৰিয় কৰিছিল; তেওঁ ব্যংগাত্মক নাটক Every Man In His Humour (১৫৯৮), Volpone, The Fox (১৬০৬), দ্য এলকেমিষ্ট (১৬১০) আৰু Bartholomew Fair (১৬১৪) আৰু তেওঁৰ গীত আৰু এপিগ্ৰামেটিক কবিতাৰ বাবে সৰ্বাধিক জনাজাত। জেমছ প্ৰথমৰ ৰাজত্বকালত তেওঁক "উইলিয়াম শ্বেইকছপীয়েৰৰ পিছত দ্বিতীয় আটাইতকৈ গুৰুত্বপূৰ্ণ ইংৰাজী নাট্যকাৰ" বুলি গণ্য কৰা হয়।[1]
জনছন আছিল ইংৰাজী ৰেনেছাঁ যুগৰ এজন ধ্ৰুপদী শিক্ষিত, সুপঢ়া আৰু সংস্কৃতিবান ব্যক্তি, বিতৰ্কৰ প্ৰতি (ব্যক্তিগত আৰু ৰাজনৈতিক, কলাত্মক আৰু বৌদ্ধিক) ক্ষুধা, যাৰ সাংস্কৃতিক প্ৰভাৱ জেকবিয়ান যুগৰ (১৬০৩– ১৬০৪) নাট্যকাৰ আৰু কবিসকলৰ ওপৰত অতুলনীয় বিস্তৃত আছিল। ১৬২৫) আৰু কেৰ’লিন যুগৰ (১৬২৫–১৬৪২)।[2][3]