শ্ৰীধৰ কন্দলি
 | এই প্ৰবন্ধটোৰ পৰিচিতি খণ্ডটো ইয়াৰ তথ্যসমূহৰ সৈতে সংগতি ৰাখি অলপ বিস্তাৰ কৰাৰ প্ৰয়োজন আছে। ৱিকিপিডিয়াৰ পৰিচিতি অংশ লিখাৰ নিয়ম অনুসৰি, এই অংশটোক এটা বিস্তৃত পৰিচিতি প্ৰদানেৰে প্ৰবন্ধটো সুন্দৰ কৰি তোলক। (আলোচনা) |
| শ্ৰীধৰ কন্দলি | |
|---|---|
| জন্ম | অসম |
| ভাষা | অসমীয়া |
| ৰাষ্ট্ৰীয়তা | ভাৰতীয় |
| নাগৰিকত্ব | ভাৰতীয় |
শ্ৰীধৰ কন্দলি (ইংৰাজী: Shridhor kandali) উত্তৰ-শংকৰী যুগৰ অসমৰ এগৰাকী বৈষ্ণৱ সাহিত্যিক৷ এওঁ ১৬-১৭ শতিকাৰ বুলি অনুমান কৰা হয়৷
ৰচনাৰাজি
[সম্পাদনা কৰক]শ্ৰীধৰ কন্দলিৰ দুখন গ্ৰন্থ হৈছে 'কাণখোৱা' আৰু কীৰ্তন-ঘোষাৰ অন্তৰ্গত 'ঘুনুচা-কীৰ্তন'। মহাভাৰতৰ “অশ্বমেধ পৰ্ব’’ও তেওঁ অসমীয়ালৈ অনুবাদ কৰিছিল৷ তদুপৰি “কানাই ধেমেলীয়া’’ নামৰ এখন হাস্য-ৰসাত্মক পুথিৰ ৰচক বুলিও জনা যায়৷[1] কাণখোৱাৰ বিষয়বস্তু শিশু কৃষ্ণ আৰু তেওঁক নিচুকাবলৈ মাতৃ যশোদাই কৰা কাৰ্য৷ নিচুকণি গীতৰ আৰ্হিত বিষ্ণুৰ অৱতাৰৰ লীলা-মাহাত্ম্য সৰল প্ৰাঞ্জল আৰু অভিনৱ ৰূপত কবিয়ে 'কাণখোৱা'ত প্ৰকাশ কৰিছে।[2] ঘুনুচা কীৰ্তনৰ বিষয়বস্তু, কৃষ্ণৰ ইন্দ্ৰদ্যুম্নৰ পত্নী গুণ্ডিচাৰ(ঘুনুচা)ঘৰলৈ যাত্ৰা আৰু সেই কথাত ৰুক্মিণীৰ ঈৰ্ষা আৰু কৃষ্ণৰ ওপৰত খং আৰু অভিমান৷ 'ঘুনুচা-কীৰ্তন'ৰ কাহিনী 'স্কন্দপুৰাণ'ৰ উৎকলখণ্ডৰ কাহিনীৰ আলম লৈ ৰচনা কৰিছে।[2]
তথ্যসূত্ৰ
[সম্পাদনা কৰক]- ↑ বৰ্মন, শিৱনাথ (২০১৮). অসমীয়া জীৱনী অভিধান. বনলতা. পৃষ্ঠা. ২৪৮. ISBN 978-81-7339-428-7.
- ↑ 2.0 2.1 শৰ্মা, ড° সত্যেন্দ্ৰনাথ (সম্পা:) (২০১৮). অসমীয়া সাহিত্যৰ সমীক্ষাত্মক ইতিবৃত্ত. পৃষ্ঠা. ১৫৭.