কল্পকাহিনীত কথা কোৱা প্ৰাণী
.jpg)
পৌৰাণিক কাহিনী আৰু লোককথা, শিশু সাহিত্য, আধুনিক কমিক বুক আৰু এনিমেটেড কাৰ্টুনত কথা কোৱা জীৱ-জন্তু এটা সাধাৰণ উপাদান। কাল্পনিক কথা কোৱা প্ৰাণীবোৰ প্ৰায়ে নৃগোষ্ঠীয়, মানুহৰ দৰে গুণৰ অধিকাৰী (যেনে: দ্বিপদীৰ ৰূপত খোজ কঢ়া, কাপোৰ পিন্ধা, ঘৰত বাস কৰা)। বাস্তৱিক প্ৰাণী হওক বা কল্পনাপ্ৰসূত প্ৰাণী, কথা কোৱা জীৱ-জন্তুৱে সাহিত্যত নৈতিকতা শিকোৱাৰ পৰা আৰম্ভ কৰি সামাজিক ধাৰাবাহিকতা প্ৰদানলৈকে বহুতো উদ্দেশ্য পালন কৰে। বাস্তৱিক কথা কোৱা জীৱ-জন্তুবোৰ প্ৰায়ে উপকথা, ধৰ্মীয় গ্ৰন্থ, থলুৱা গ্ৰন্থ, প্ৰান্তৰ বয়সৰ আগমনৰ কাহিনী, প্ৰকৃতিবাদী কল্পকাহিনী, প্ৰাণীৰ আত্মজীৱনী, পশুৰ ব্যংগ, আৰু পোহনীয়া জন্তু আৰু পোহনীয়া জীৱ-জন্তুৰ বিষয়ে লিখা ৰচনাত পোৱা যায়। ইয়াৰ বিপৰীতে সাধুকথা, কল্পবিজ্ঞান, খেলনা কাহিনী, কল্পনাপ্ৰসূত ধাৰাত কল্পনাপ্ৰসূত আৰু অধিক মানৱৰূপী প্ৰাণী হিচাপে প্ৰায়ে পোৱা যায়।
কল্পকাহিনীত কথা কোৱা প্ৰাণীৰ উপযোগিতা[সম্পাদনা কৰক]
কথা কোৱা জীৱ-জন্তুৰ ব্যৱহাৰে গল্পকাৰসকলক মানুহৰ আচৰণৰ সৈতে প্ৰাণীটোৰ মৌলিক বৈশিষ্ট্যসমূহ সংযুক্ত কৰিবলৈ, উপমা প্ৰয়োগ কৰিবলৈ আৰু শিশুৰ লগতে প্ৰাপ্তবয়স্ককো মনোৰঞ্জন দিবলৈ উৎসাহিত কৰে। শিশুৰ বাবে নৈতিকতাৰ পাঠৰ চিত্ৰণ, যুৱ পাঠকৰ মনত বিস্ময়ৰ সৃষ্টি কৰা,[1] আৰু সামাজিক ধাৰাবাহিকতা সন্নিৱিষ্ট কৰাৰ আহিলা হিচাপে কাল্পনিক ৰচনাত জীৱ-জন্তুক বিভিন্ন ধৰণে ব্যৱহাৰ কৰা হয়।[1] ইয়াৰ উপৰি কথা কোৱা জীৱ-জন্তুবোৰক ব্যংগাত্মক উদ্দেশ্যত,[2] বেং আৰু টোডৰ দৰে হাস্যৰসৰ উদ্দেশ্যে,[1]আৰু মানুহৰ অভিজ্ঞতাক বিকেন্দ্ৰীকৃত আৰু গুৰুত্বহীন কৰিবলৈ ব্যৱহাৰ কৰিব পাৰি।[3] কথা কোৱা জীৱ-জন্তুৰ সহায়ত উপমা বা ৰূপক সৃষ্টিও কৰিব পাৰি। উদাহৰণস্বৰূপে, নাৰ্নিয়া আছলানত সিংহক খ্ৰীষ্টৰ বাবে এটা ৰূপক হিচাপে চাব পাৰি।[1] কথা কোৱা জীৱ-জন্তুৰ সৈতে সম্পন্ন হোৱা কাল্পনিক কামে মানুহ আৰু জীৱ-জন্তুৰ বিভাজনক প্ৰত্যাহ্বান জনায় আৰু ইয়াৰ দ্বাৰা শিশুক সমাজৰ সদস্য হিচাপে চিনাক্ত কৰা হয়৷ যাতে তেওঁলোকে পৰিৱেশ কিম্বা পৰিৱেশ পৰিৱৰ্তনকাৰী সদস্য হোৱাৰ দায়িত্ব লয়।[3]
বাস্তৱিক/অকাল্পনিক প্ৰাণী[সম্পাদনা কৰক]
কাহিনীত কথা কোৱা জীৱ-জন্তু ব্যৱহাৰ কৰাৰ পৰম্পৰা খ্ৰীষ্টপূৰ্ব ৫৫০ চনৰ পৰাই গ্ৰীক ঈছপৰ উপকথাৰ জৰিয়তে আৰম্ভ হৈছিল। ভাৰতীয় পশু উপকথাৰ সংকলন পঞ্চতন্ত্ৰ আন এক প্ৰাৰম্ভিক উদাহৰণ। দুয়োটাই শিক্ষামূলক উদ্দেশ্যত কথা কোৱা প্ৰাণী ব্যৱহাৰ কৰে।[4]ছাৰা ট্ৰিমাৰৰ হিষ্ট্ৰী অৱ দ্য ৰবিন্স (১৭৮৬)ৰ দৰে শেহতীয়া উপকথাত শিশুসকলক সমাজত কেনে আচৰণ কৰিব লাগে তাৰ লগতে সামাজিক ব্যৱস্থা কেনেকৈ বজাই ৰাখিব লাগে সেই বিষয়েও নিৰ্দেশনা দিবলৈ কথা কোৱা জীৱ-জন্তুৰ ব্যৱহাৰ কৰা হয়।[4]জীৱ-জন্তুৰ তুলনাত মানুহৰ শ্ৰেষ্ঠত্বৰ কথাও তেওঁলোকে পুনৰাবৃত্তি কৰে যাৰ বাবে জীৱ-জন্তুৰ যত্ন লোৱাৰ দায়িত্ব মানুহৰ।[4]
অসমৰ সাহিত্যিক, গল্পকাৰ, ঔপন্যাসিক লক্ষ্মীনাথ বেজবৰুৱাৰ বুঢ়ী আইৰ সাধু, ককাদেউতা আৰু নাতি ল'ৰাৰ দৰে সাধুপুথিত কথা কোৱা প্ৰাণীৰ ভালেমান উদাহৰণ দেখিবলৈ পোৱা যায়৷[5]
তথ্যসূত্ৰ[সম্পাদনা কৰক]
- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 Foster, John, Suzanne Rahn, and David Whitley. "Animals in Fiction." The Cambridge Guide to Children's Books in English. Ed. Victor Watson. Cambridge, UK: Cambridge University Press, 2001. Web.
- ↑ Mathis, Janelle B. "Animal Stories." Continuum Encyclopedia of Children's Literature. Eds. Bernice E. Cullinan and Diane Goetz Person. London, UK: Continuum, 2005. Web.
- ↑ 3.0 3.1 You, Chengcheng (June 2021). "The Necessity of an Anthropomorphic Approach to Children's Literature". Children's Literature in Education খণ্ড 52 (2): 183–199. doi:10.1007/s10583-020-09409-6.
- ↑ 4.0 4.1 4.2 Flynn, Simon (2004). International Companion Encyclopedia of Children's Literature. Abingdon, United Kingdom: Routledge, Taylor & Francis Group. ISBN 978-0-203-32566-7.
- ↑ গোস্বামী, দীপাঞ্জলি. "বেজবৰুৱাৰ শিশু সাহিত্যত নীতিশিক্ষা". বিকাশপেডিয়া. https://as.vikaspedia.in/education/childrens-corner/9ac9c799c9ac9f09c19f19be9f0-9b69bf9b69c1-9b89be9b99bf9a49cd9af9a4-9a89c09a49bf9b69bf9959cd9b79be। আহৰণ কৰা হৈছে: 7 February 2023.