চীনা ভাৱচিত্ৰ সংস্কৃতি বৃত্ত
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/69/East_Asian_Cultural_Sphere.svg/250px-East_Asian_Cultural_Sphere.svg.png)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/a8/%E6%BC%A2%E5%AD%97%E6%96%87%E5%8C%96%E5%9C%88%EF%BC%8F%E6%B1%89%E5%AD%97%E6%96%87%E5%8C%96%E5%9C%88_%C2%B7_%ED%95%9C%EC%9E%90_%EB%AC%B8%ED%99%94%EA%B6%8C_%C2%B7_V%C3%B2ng_v%C4%83n_h%C3%B3a_ch%E1%BB%AF_H%C3%A1n_%C2%B7_%E6%BC%A2%E5%AD%97%E6%96%87%E5%8C%96%E5%9C%8F.svg/250px-%E6%BC%A2%E5%AD%97%E6%96%87%E5%8C%96%E5%9C%88%EF%BC%8F%E6%B1%89%E5%AD%97%E6%96%87%E5%8C%96%E5%9C%88_%C2%B7_%ED%95%9C%EC%9E%90_%EB%AC%B8%ED%99%94%EA%B6%8C_%C2%B7_V%C3%B2ng_v%C4%83n_h%C3%B3a_ch%E1%BB%AF_H%C3%A1n_%C2%B7_%E6%BC%A2%E5%AD%97%E6%96%87%E5%8C%96%E5%9C%8F.svg.png)
চীনা ভাৱচিত্ৰ সংস্কৃতি বৃত্ত , পূব এছিয়াৰ সাংস্কৃতিক ক্ষেত্ৰ, যাক চাইনোস্ফিয়াৰ, চাইনিক বিশ্ব, চাইনিটিক জগত, চীনা সাংস্কৃতিক ক্ষেত্ৰ, চীনা চৰিত্ৰ ক্ষেত্ৰখনে পূব আৰু দক্ষিণ-পূব এছিয়াৰ একাধিক দেশক সামৰি লৈছে যিবোৰ ঐতিহাসিকভাৱে চীনা সংস্কৃতিৰ দ্বাৰা প্ৰভাৱিত হৈছিল। শৈক্ষিক ঐকমত্য অনুসৰি পূব এছিয়াৰ সাংস্কৃতিক ক্ষেত্ৰখন চাৰিটা সত্তাৰে গঠিত: বৃহত্তৰ চীন, জাপান, কোৰিয়া আৰু ভিয়েটনাম। আন সংজ্ঞাসমূহত কেতিয়াবা মংগোলিয়া আৰু ছিংগাপুৰৰ দৰে আন দেশসমূহো অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হয়
সাম্ৰাজ্যবাদী চীন আছিল এখন আঞ্চলিক শক্তি আৰু ই উপনৈযুক্ত ৰাষ্ট্ৰ আৰু চুবুৰীয়া ৰাষ্ট্ৰসমূহৰ ওপৰত প্ৰভাৱ পেলাইছিল, ইয়াৰ ভিতৰত জাপান, কোৰিয়া আৰু ভিয়েটনাম আদিও আছিল। এই পাৰস্পৰিক ক্ৰিয়া-কলাপে কনফুচিয়াছ, বৌদ্ধ আৰু তাও ধৰ্মত শিপাই থকা মতাদৰ্শগত আৰু সাংস্কৃতিক প্ৰভাৱ আনিছিল। ধ্ৰুপদী ইতিহাসৰ সময়ছোৱাত চাৰিওটা সংস্কৃতিয়ে নিজ নিজ সম্ৰাটৰ অধীনত এক উমৈহতীয়া সাম্ৰাজ্যবাদী ব্যৱস্থাৰ অংশীদাৰ আছিল। চীনা উদ্ভাৱনে শাসন, দৰ্শন, বিজ্ঞান আৰু কলাৰ ক্ষেত্ৰত অন্যান্য সংস্কৃতিৰ উদ্ভাৱনক প্ৰভাৱিত কৰিছিল, আৰু ইয়াৰ দ্বাৰা প্ৰভাৱিত হৈছিল। লিখিত ধ্ৰুপদী চীনা সাহিত্যিক, সাংস্কৃতিক, বৈজ্ঞানিক আৰু অৰ্থনৈতিক আদান-প্ৰদানৰ বাবে আঞ্চলিক ভাষাত পৰিণত হয় আৰু চীনা আখৰ (হাঞ্জি) জাপান, কোৰিয়া আৰু ভিয়েটনামত স্থানীয়ভাৱে অভিযোজিত হৈ পৰে।
সংস্কৃতি
[সম্পাদনা কৰক]কলা
[সম্পাদনা কৰক]স্থাপত্য: পূব এছিয়াৰ সাংস্কৃতিক ক্ষেত্ৰৰ দেশসমূহে (জাপান, কোৰিয়া, ভিয়েটনাম, টাইৱান) প্ৰাচীন চীনৰ স্থাপত্যৰ পৰা উদ্ভৱ হোৱা এক উমৈহতীয়া স্থাপত্য শৈলীৰ অংশীদাৰ। কেলিগ্ৰাফী: চীনা আখৰৰ কেলিগ্ৰাফী। কমিক: মাংগা যুদ্ধ কলা: কুং ফু, টাইকোৱাণ্ডো আৰু হাপ্কিডো; কাৰাটে, আইকিডো, জুডো আৰু ছুমো সংগীত: চীনা বাদ্যযন্ত্ৰ, যেনে এৰহু আদিয়ে কোৰিয়া, জাপান, টাইৱান, ভিয়েটনামৰ বাদ্যযন্ত্ৰক প্ৰভাৱিত কৰিছে।
সাহিত্য
[সম্পাদনা কৰক]পূব এছিয়াৰ সাহিত্য সংস্কৃতিৰ ভিত্তি হৈছে সাহিত্যিক চীনা ভাষাৰ ব্যৱহাৰ, যিটো সমগ্ৰ অঞ্চলটোত পণ্ডিত আৰু চৰকাৰৰ মাধ্যম হৈ পৰিছিল। যদিও এই প্ৰতিখন দেশেই স্থানীয় ভাষাৰ লেখা ব্যৱস্থা গঢ়ি তুলি জনপ্ৰিয় সাহিত্যৰ বাবে ব্যৱহাৰ কৰিছিল, তথাপিও তেওঁলোকে সকলো আনুষ্ঠানিক লেখাৰ বাবে চীনা ভাষা ব্যৱহাৰ কৰি থাকিল যেতিয়ালৈকে ১৯ শতিকাৰ শেষৰ ফালে উত্থাপিত জাতীয়তাবাদে ইয়াক উটুৱাই লৈ গ’ল।
অৱস্থান
[সম্পাদনা কৰক]