দাদোজী কোণ্ডাদেৱ

অসমীয়া ৱিকিপিডিয়াৰ পৰা
দাদোজী কোণ্ডাদেৱ
জন্ম মল্থন, ডোণ্ড তালুক
মৃত্যু পুনে, আহমদনগৰ চুলতানেৎ (বৰ্তমানৰ মহাৰাষ্ট্ৰ, ভাৰত)
পেচা প্ৰশাসক
জনা যায় পুনে জাগিৰৰ প্ৰশাসক


দাদোজী কোণ্ডাদেও বা দাদোজী কোণ্ডাদেৱ (ইংৰাজী: Dadoji Kondadeo) পুনে জাগিৰৰ এজন প্ৰশাসক আছিল।[1]

জম্ম আৰু বংশ পৰিচয়[সম্পাদনা কৰক]

কোণ্ডাদেওৰ জন্ম হয় বৰ্তমানৰ মহাৰাষ্ট্ৰৰ দৌণ্ড অঞ্চলৰ এটা ব্ৰাহ্মণ পৰিয়ালত আৰু পুনে জিলাৰ বৰ্তমানৰ শিৰুৰ তালুকাৰ মালথানত সময় অতিবাহিত কৰিছিল।[2]

কৰ্মজীৱন[সম্পাদনা কৰক]

তেওঁ আদিলশাহী সেৱাত উচ্চ স্থান লাভ কৰে আৰু শহাজীৰ জাগিৰ পৰিচালনা কৰাৰ আগতে কোন্দানা দুৰ্গত আদিলশ্বাহৰ হৈ মুখ্য অসামৰিক প্ৰশাসক হয়। ১৬৩৭ চনত শাহাজীয়ে আদিলশাহীৰ সেৱাত যোগদান কৰাৰ পিছত, তেওঁৰ পৰিয়ালৰ পুনা জাগিৰ (ফিফ) চুলতানে তেওঁক পুনৰ ুৱাই আনে। যিহেতু আদিলশ্বাহে বাংগালোৰত শাহাজী কনিষ্ঠত নিয়োজিত কৰিব লাগিছিল, শাহাজীয়ে কোন্দাদেওক পুনা জাগিৰৰ প্ৰশাসক হিচাপে নিযুক্ত কৰিছিল। প্ৰশাসক হিচাপে, কোণ্ডদেওৱে মাভাল অঞ্চলৰ ওপৰত সম্পূৰ্ণ নিয়ন্ত্ৰণ স্থাপন কৰে, স্থানীয় মাভাল দেশপাণ্ডেছৰ (প্ৰধান) বেছিভাগৰ ওপৰত জয় লাভ কৰে বা বশ কৰে। তেওঁ লালমহল প্ৰাসাদ নিৰ্মাণকে ধৰি পুনেৰ বসতি পুনৰ নিৰ্মাণ কৰে আৰু ১৬৩১ চনত আন এজন আদিলশাহী সেনাপতি মুৰাৰ জগ্দেওৰ দ্বাৰা ধ্বংসৰ সময়ত এৰি যোৱা বিশিষ্ট পৰিয়ালসমূহক ঘূৰাই অনাত উৎসাহিত কৰে। শাহাজীয়ে তেওঁৰ পত্নী জিজাবাই আৰু সৰু পুত্ৰ শিৱাজী, মাৰাঠা সাম্ৰাজ্যৰ ভৱিষ্যত প্ৰতিষ্ঠাপকৰ বাসস্থানৰ বাবেও পুনেক বাছনি কৰিছিল। কিছুমান সূত্ৰৰ মতে, ইয়াতেই যুৱ শিৱাজীৰ বিকাশ কোণ্ডাদেওক তেওঁৰ মাতৃ জিজাবাইৰ অনুৰোধত অৰ্পণ কৰা হৈছিল।[3]

সম্মান[সম্পাদনা কৰক]

  • মহাৰাষ্ট্ৰৰ মুম্বাইৰ থানে অঞ্চলৰ দাদাজী কোণ্ডাদেও ষ্টেডিয়ামৰ নাম দাদাজী কোণ্ডাদেওৰ নামেৰে ৰখা হৈছে।
  • দাদোজী কোণ্ডাদেও বঁটা, বিভিন্ন ক্ষেত্ৰত যুৱ প্ৰজন্মক শিকোৱা, পথ প্ৰদৰ্শন কৰা বিশিষ্ট ব্যক্তিসকলক প্ৰদান কৰা বঁটা (কিন্তু 2008 চনত মাৰাঠা গোটৰ প্ৰতিবাদৰ পিছত ইয়াক "শ্ৰেষ্ঠ ক্ৰীড়া প্ৰশিক্ষক বঁটা" হিচাপে নামকৰণ কৰা হয়)।
  • মুম্বাই মহাৰাষ্ট্ৰৰ এটা পথ মাৰ্গৰ নাম দাদাজী কোণ্ডাদেওৰ নামেৰে ৰখা হৈছিল।[4]

মৃত্যু[সম্পাদনা কৰক]

১৬৪৯ চনৰ ৭ মাৰ্চ তাৰিখে তেখেতে মৃত্যুবৰণ কৰে।[5]

তথ্যসূত্ৰ[সম্পাদনা কৰক]