সমললৈ যাওক

ভাৰত-ইউৰোপীয় ভাষা পৰিয়াল

অসমীয়া ৱিকিপিডিয়াৰ পৰা
(ভাৰত-ইউৰোপীয় ভাষাৰ পৰা পুনঃনিৰ্দেশিত)


ভাৰত-ইউৰোপীয়ান
ভৌগোলিক
বিস্তৃতি:
১৬শ শতিকাৰ আগতে ইউৰোপ, আৰু দক্ষিণ, মধ্য আৰু দক্ষিণ-পশ্চিম এছিয়া; এতিয়া বিশ্বজুৰি।
ভাষাৰ শ্ৰেণীবিভাজন: বিশ্বৰ এটা প্ৰধান ভাষা পৰিয়াল
প্ৰাক্‌-ভাষা: প্ৰাক্‌-ভাৰত-ইউৰোপীয়
উপশ্ৰেণীসমূহ:
ইটালিক (ৰোমাঞ্চ অন্তৰ্ভুক্ত)
তুষাৰীয় (লুপ্ত)
ISO 639-2 and 639-5: ine

  গৰিষ্ঠ সংখ্যক ভাৰত-ইউৰোপীয় ভাষাবাসী থকা দেশসমূহ
  ভাৰত-ইউৰোপীয় ভাষাৰ কম সংখ্যক কওঁতা কিন্তু চৰকাৰী স্বীকৃতি থকা দেশসমূহ

ভাৰত-ইউৰোপীয় ভাষাসমূহ কেইবাশ সম্পৰ্কীয় ভাষা আৰু দোৱানৰ এক ভাষা পৰিয়াল[1] ইউৰোপীয় ভাষাসমূহ, ইৰানীয়ান মালভূমি, দক্ষিণ এছিয়া আৰু এনাটলিয়াৰ বেছিভাগ প্ৰধান ভাষা ইয়াৰ অন্তৰ্ভুক্ত। এনাটলিয়ান ভাষা আৰু মাইচেনিয়ান গ্ৰীকৰ ৰূপত ব্ৰ'ঞ্জ যুগৰ দিনৰ পৰা ইয়াৰ লিখিত ৰূপ পোৱা গৈছে। সেইহিচাপে এফ্ৰ'এছিয়াটিক পৰিয়ালৰ পিছতে সকলোতকৈ পুৰণি ইতিহাসসমৃদ্ধ ভাষা পৰিয়াল হোৱা বাবে ই ভাষা ইতিহাসবিদসকলৰ গুৰুত্ব লাভ কৰিছে।

প্ৰায় ৩০০ কোটি দেশীয় বাসিন্দাই ভাৰত-ইউৰোপীয় ভাষাসমূহ কয়,[2] ই যিকোনো ভাষা পৰিয়ালৰ ভিতৰত সকলোতকৈ বেছি। এথ্‌ন'ল'গৰ মতে সৰ্বোচ্চ সংখ্যক "দেশীয় কওঁতা" থকা বিশটা ভাষাৰ ভিতৰত ভাৰত-ইউৰোপীয় ভাষা বাৰটা: স্পেনিছ, ইংৰাজী, হিন্দী, পৰ্তুগীজ, বাংলা, ৰাছিয়ান, জাৰ্মান, মাৰাঠী, ফ্ৰেঞ্চ, ইটালীয়ান, পঞ্জাবী, আৰু উৰ্দু। এইবোৰৰ মুঠ বক্তা ১৭০ কোটিৰো অধিক।[3] কেইবাটাও বিতৰ্কিত প্ৰস্তাৱে ভাৰত-ইউৰোপীয়ানক আন ভাষা পৰিয়ালৰ লগত সংযোগ কৰিছে।

উদ্ধৃতি আৰু টোকা

[সম্পাদনা কৰক]
  1. It includes 449 languages and dialects, according to the 2005 Ethnologue estimate, about half (219) belonging to the Indo-Aryan subbranch.
  2. "Ethnologue list of language families". Ethnologue.com. http://www.ethnologue.com/ethno_docs/distribution.asp?by=family। আহৰণ কৰা হৈছে: 2010-08-07. 
  3. "Ethnologue list of languages by number of speakers". Ethnologue.com. http://www.ethnologue.com/ethno_docs/distribution.asp?by=size। আহৰণ কৰা হৈছে: 2010-08-07. 

তথ্যসূত্ৰ

[সম্পাদনা কৰক]
  • Anthony, David W. (2007). The Horse, the Wheel, and Language: How Bronze-Age Riders from the Eurasian Steppes Shaped the Modern World. Princeton University Press. ISBN 0-691-05887-3. http://books.google.com/books?id=rOG5VcYxhiEC&dq. 
  • Auroux, Sylvain (2000). History of the Language Sciences. প্ৰকাশক Berlin: Walter de Gruyter. ISBN 3-11-016735-2 .
  • Fortson, Benjamin W. (2004). Indo-European Language and Culture: An Introduction. প্ৰকাশক Malden, Massachusetts: Blackwell. ISBN 1-4051-0315-9. 
  • Houwink ten Cate, H. J.; Melchert, H. Craig & van den Hout, Theo P. J. (1981). "Indo-European languages, The parent language, Laryngeal theory". Encyclopædia Britannica. 22 (15th সম্পাদনা). প্ৰকাশক Chicago: Helen Hemingway Benton .
  • Holm, Hans J. (2008). "The Distribution of Data in Word Lists and its Impact on the Subgrouping of Languages". In Preisach, Christine; Burkhardt, Hans; Schmidt-Thieme, Lars et al.. Data Analysis, Machine Learning, and Applications. Proceedings of the 31st Annual Conference of the German Classification Society (GfKl), University of Freiburg, March 7–9, 2007. প্ৰকাশক Heidelberg-Berlin: Springer-Verlag. ISBN 978-3-540-78239-1 .
  • Kortlandt, Frederik (1990). "The Spread of the Indo-Europeans". Journal of Indo-European Studies খণ্ড 18 (1–2): 131–140 .
  • Lubotsky, A. (1988). "The Old Phrygian Areyastis-inscription". Kadmos খণ্ড 27: 9–26 .
  • Kortlandt, Frederik (1988). "The Thraco-Armenian consonant shift". Linguistique Balkanique খণ্ড 31: 71–74 .
  • Lane, George S.; Adams, Douglas Q. (1981). "The Tocharian problem". Encyclopædia Britannica. 22 (15th সম্পাদনা). প্ৰকাশক Chicago: Helen Hemingway Benton .
  • Renfrew, C. (2001). "The Anatolian origins of Proto-Indo-European and the autochthony of the Hittites". In Drews, R.. Greater Anatolia and the Indo-Hittite language family. প্ৰকাশক Washington, DC: Institute for the Study of Man. ISBN 0-941694-77-1 .
  • Szemerényi, Oswald; Jones, David; Jones, Irene (1999). Introduction to Indo-European Linguistics. Oxford University Press. ISBN 0-19-823870-3 

অতিৰিক্ত পাঠ্য

[সম্পাদনা কৰক]
  • Beekes, Robert S. P. (1995). Comparative Indo-European Linguistics. প্ৰকাশক Amsterdam: John Benjamins. 
  • Chakrabarti, Byomkes (1994). A comparative study of Santali and Bengali. প্ৰকাশক Calcutta: K.P. Bagchi & Co.. ISBN 81-7074-128-9. 
  • Collinge, N. E. (1985). The Laws of Indo-European. প্ৰকাশক Amsterdam: John Benjamins. 
  • Mallory, J.P. (1989). In Search of the Indo-Europeans. প্ৰকাশক London: Thames and Hudson. ISBN 0-500-27616-1. 
  • Renfrew, Colin (1987). Archaeology & Language. The Puzzle of the Indo-European Origins. প্ৰকাশক London: Jonathan Cape. ISBN 0-224-02495-7. 
  • Meillet, Antoine. Esquisse d’une grammaire comparée de l’arménien classique, 1903.
  • Ramat, Paolo; Ramat, Anna Giacalone (1998). The Indo-European languages. Routledge. 
  • Schleicher, August, A Compendium of the Comparative Grammar of the Indo-European Languages (1861/62).
  • Strazny, Philip (Ed). (2000). Dictionary of Historical and Comparative Linguistics (1 সম্পাদনা). Routledge. ISBN 978-1-57958-218-0. 
  • Szemerényi, Oswald (1957). "The problem of Balto-Slav unity". Kratylos খণ্ড 2: 97–123. 
  • Watkins, Calvert (2000). The American Heritage Dictionary of Indo-European Roots. Houghton Mifflin. ISBN 0-618-08250-6. 
  • Remys, Edmund, General distinguishing features of various Indo-European languages and their relationship to Lithuanian. Berlin, New York: Indogermanische Forschungen, Vol. 112, 2007.
  • P. Chantraine (1968), Dictionnaire étymologique de la langue grecque, Klincksieck, Paris.

বহিঃ সংযোগ

[সম্পাদনা কৰক]

তথ্যকোষ

[সম্পাদনা কৰক]

শব্দকোষ

[সম্পাদনা কৰক]