গৌড়ীয় বৈষ্ণৱবাদ

গৌড়ীয় বৈষ্ণৱবাদ

প্ৰতিষ্ঠাপক
চৈতন্য মহাপ্ৰভু (১৪৮৬–১৫৩৪)
সৰ্বাধিক জনসংখ্যা বিশিষ্ট অঞ্চল
বংগ, মণিপুৰ
ধৰ্ম
বৈষ্ণৱ ধৰ্ম (হিন্দু ধৰ্ম)
ধৰ্মগ্ৰন্থ
ভাগৱৎ গীতা ভাগৱৎ পুৰাণ গীত গোবিন্দ চৈতন্য চৰিতামৃত
ভাষা
সংস্কৃত বাংলা

গৌড়ীয় বৈষ্ণৱবাদ, চৈতন্য বৈষ্ণৱবাদ, বঙালী, চৈতন্য বা গৌড়ীয় সম্প্ৰদায়, চৈতন্যবাদ বা গৌড় ধৰ্ম হৈছে ১৪৮৬ৰ পৰা ১৫৩৪লৈ জীৱিত থকা চৈতন্য মহাপ্ৰভুৰ দ্বাৰা প্ৰেৰিত এটি বৈষ্ণৱ হিন্দু ধাৰ্মিক আন্দোলন। "গৌড়ীয়" শব্দই ভাৰতীয় উপমহাদেশৰ গৌড় বা বংগ অঞ্চল সূচায়। বৈষ্ণৱবাদৰ অৰ্থ হ'ল বিষ্ণু উপাসনা সম্বন্ধীয়। এই পৰম্পৰাক বিশেষকৈ কৃষ্ণবাদৰ অন্তৰ্গত বুলিব পাৰি: ই এক কৃষ্ণ-কেন্দ্ৰিক বৈষ্ণৱ পৰম্পৰা।

বিশ্বাস আৰু উপাসনা

গৌড়ীয় বৈষ্ণৱবাদৰ মুখ্য ঈশ্বৰতাত্ত্বিক আধাৰ হ'ল ভাগৱৎ গীতা আৰু ভাগৱৎ পুৰাণ (যাক এই পৰম্পৰাত শ্ৰীমদ্ভাগৱতং বুলিও জনা যায়)। এই গ্ৰন্থদ্বয়ৰ সনাতন গোস্বামী, ৰূপ গোস্বামী, জীৱ গোস্বামী, গোপাল ভট্ট গোস্বামী আৰু অন্যান্য চৈতন্যৰ শিষ্যৰ বুজনি মানি লোৱা হয়।

গৌড়ীয় বৈষ্ণৱবাদৰ কেন্দ্ৰত আছে ৰাধা আৰু কৃষ্ণৰ, তথা তেওঁলোকৰ অনেক দিব্য অৱতাৰৰ স্বয়ং ভগৱানৰ ৰূপ হিচাপে ভক্তি কৰা। এই ভক্তিকেন্দ্ৰিক আৰাধনাই সাধাৰণতে ৰাধা আৰু কৃষ্ণৰ দিব্য নাম কীৰ্তনৰ ৰূপ লয়, যেনে "হৰে", "কৃষ্ণ" আৰু "ৰাম", যেনে হৰে কৃষ্ণ মন্ত্ৰত আৰু তাৰ লগত নৃত্য কৰা। এই আন্দোলনক ব্ৰহ্মা-মাধৱ-গৌড়ীয় সম্প্ৰদায় নামেৰেও মাজে মাজে অভিহিত কৰা হয়, কাৰণ এই পৰম্পৰাৰ গুৰুসকলৰ গুড়ি ব্ৰহ্মা বুলি মনা হয়।

ইস্কন

গৌড়ীয় বৈষ্ণৱবাদ ইণ্টাৰ্নেশ্বনেল চচাইটি ফৰ কৃষ্ণ কঞ্চিয়াস্নেছ (ইস্কন) বা "হৰে কৃষ্ণ আন্দোলন"ৰ আধ্যাত্মিক আৰু দাৰ্শনিক আধাৰ।