নাইটো কোনন
 |
| নাইটো কোনন | |
|---|---|
 নাইটো কোনন নিজ বাসভৱনত, এপ্ৰিল ৯, ১৯৩৪ | |
| জন্ম | ২৭ আগষ্ট, ১৮৬৬ কাজুনো, আকিতা, জাপান |
| মৃত্যু | ২৬ জুন, ১৯৩৪ (৬৭ বছৰ) কামো, কিয়'ট', জাপান সাম্ৰাজ্য। |
| সমাধিস্থল | টকিঅ' এইচজিবিবি |
নাইটো কোনন (ইংৰাজী: Naitō Konan, ২৭ আগষ্ট, ১৮৬৬ – ২৬ জুন, ১৯৩৪) এজন জাপানী ইতিহাসবিদ আৰু চাইন’লজিষ্ট। তেওঁ কিয়'ট' স্কুল অৱ ইতিহাস ৰচনাৰ প্ৰতিষ্ঠাপক আছিল আৰু শ্বিৰাট'ৰি কুৰাকিচি (টকিঅ' স্কুলৰ প্ৰতিষ্ঠাপক)ৰ লগতে বিংশ শতিকাৰ আৰম্ভণিত পূব এছিয়াৰ অন্যতম আগশাৰীৰ জাপানী ইতিহাসবিদ আছিল।[1] তেওঁৰ আটাইতকৈ পৰিচিত গ্ৰন্থখনৰ নাম নাৰা।
জীৱনী
[সম্পাদনা কৰক]আজিৰ আকিতা প্ৰিফেকচাৰত তেওঁৰ জন্ম হৈছিল। তেওঁ আকিতা নৰ্মেল স্কুলৰ স্নাতক। টকিঅ'লৈ অহাৰ পিছত তেওঁ "নিহনজিন" (জাপানীজ) আৰু "ওছাকা আছাহি শ্বিম্বুন" আদি আলোচনী আৰু বাতৰি কাকতৰ বাবে লিখা আৰু সম্পাদনাত সক্ৰিয় আছিল।[2] সাংবাদিক হিচাপে তেওঁ নিজকে বিশিষ্ট কৰি তুলিছিল। নাইটোৰ প্ৰাৰম্ভিক বছৰবোৰে তেওঁৰ আনুষ্ঠানিক শিক্ষাৰ সম্পূৰ্ণতা আৰু প্ৰচাৰক হিচাপে তেওঁৰ প্ৰধান লেখাৰ ঠিক আগৰ প্ৰেছৰ প্ৰথম বছৰ দুয়োটাকে সামৰি লৈছে।[3] সেই সময়ৰ বিষয়বোৰৰ ওপৰত নিজৰ মতামত প্ৰকাশ কৰাৰ প্ৰধান বাহন আছিল প্ৰেছ, আৰু সাংবাদিকতাৰ জগতখনতেই নাইটোৱে ঘৰ বিচাৰি পাইছিল।[3] ১৯০৭ চনত তেওঁ মুকডেনত মানৱেন লাওডাং আৱিষ্কাৰ কৰে। চীনৰ ইতিহাসৰ কৰ্তৃত্বশীল ব্যক্তি হিচাপে ১৯০৭ চনত তেওঁক কানো কোকিচিয়ে কিয়’ট’ ইম্পেৰিয়েল ইউনিভাৰ্চিটিলৈ আমন্ত্ৰণ জনোৱা হয় আৰু তাত তেওঁ প্ৰাচ্য ইতিহাস বিভাগৰ প্ৰতিষ্ঠাৰ সৈতে জড়িত হৈ পৰে। ১৯০৭ চনৰ পৰা ইম্পেৰিয়েল ইউনিভাৰ্চিটি অৱ কিয়’ট’ৰ ইতিহাস বিভাগত পূব এছিয়াৰ ইতিহাসৰ অধ্যাপনা কৰে। ১৯০৯ চনত তেওঁ অধ্যাপক হয় আৰু ১৯২৬ চনত বাধ্যতামূলক অৱসৰ লোৱালৈকে অধ্যাপনা কৰে।[2]
বিংশ শতিকাৰ প্ৰথম বছৰবোৰলৈকে নাইটোৱে নিজৰ বৌদ্ধিক বিকাশৰ এক বৃহৎ মালভূমিত উপনীত হৈছিল, তাৰ পিছত তেওঁ পাণ্ডিত্য আৰু সাংবাদিকতাৰ চিন্তা চীনৰ ওপৰত কেন্দ্ৰীভূত কৰিছিল।[3] শ্বিনাৰন আৰু পৰৱৰ্তী বিদ্বান ৰচনাসমূহত নাইটোৱে চীনৰ বাবে কল্পনা কৰা সাংবিধানিক গণৰাজ্যখনৰ ঐতিহাসিক শিপা আৰু সামাজিক ভিত্তি দুয়োটাকে প্ৰতিষ্ঠা কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিছিল। তেওঁ যুক্তি দিছিল যে সাংস্কৃতিক আৰু সামাজিকভাৱে চীনাসকলে বহু আগতেই “আধুনিক যুগত” প্ৰৱেশ কৰিছে।[3]
ইতিহাস ৰচনাত নাইটোৰ আটাইতকৈ গুৰুত্বপূৰ্ণ অৱদান আছিল "টাং-ছং পৰিৱৰ্তন"ক এক গুৰুত্বপূৰ্ণ জলভাগ হিচাপে স্বীকৃতি দিয়া আৰু বিশ্লেষণ কৰা। তেওঁ যুক্তি আগ বঢ়াইছিল যে মাজভাগত টাং বংশ আৰু আৰম্ভণিত ছং বংশৰ মাজত হোৱা সামাজিক, ৰাজনৈতিক, জনগাঁথনিগত আৰু অৰ্থনৈতিক পৰিৱৰ্তনে চীনৰ ইতিহাসৰ মধ্যযুগীয় (চুচেই) আৰু আৰম্ভণিৰ আধুনিক (কিন্সেই) যুগৰ মাজৰ পৰিৱৰ্তনক প্ৰতিনিধিত্ব কৰে।
জাপানৰ ইতিহাসত নাইটোৱে যুক্তি দিছিল যে ইয়ামাটাইকোকু কিংকিত নহয়, কিউছুত অৱস্থিত।
তেওঁ জাপান ইম্পেৰিয়েল একাডেমীৰ সদস্য আছিল।[2] তেওঁৰ অধ্যয়ন আৰু কৃতিত্বই জাপানী ইতিহাসৰ ক্ষেত্ৰসমূহৰ লগতে সময়সীমা, প্ৰাচীন ইতিহাস, চীনৰ কিং বংশৰ ইতিহাস আদিও সামৰি লৈছিল।[2]
জীৱনী
[সম্পাদনা কৰক]নাইটো কোনন চীনত বৌদ্ধিক চৰ্চা কৰা প্ৰথমজন জাপানী লোক। নাইটো কোননৰ লিখনিয়ে বিশ্বৰ অন্যান্য লেখকক প্ৰভাৱান্বিত কৰিছিল। জাপানত চীনৰ বিষয়ে চৰ্চাৰ এক দীঘলীয়া ঐতিহ্য আছিল। নাইটোই নিজৰ কামৰ বাবে পশ্চিমীয়া ইতিহাস লিখনিৰ (Historiography) নতুন কৌশল তথা নিজৰ সাংবাদিক জীৱনৰ অভিজ্ঞতা প্ৰয়োগ কৰিছিল। তেওঁ ১৯০৭-ত কিউটো বিশ্ববিদ্যালয়ত প্ৰাচ্য অধ্যয়ন বিভাগ প্ৰতিষ্ঠা কৰাত সহায় কৰে। চীনাৰণ (Shinaron-চীনত, ১৯১৪) নামৰ গ্ৰন্থত তেওঁ যুক্তি দৰ্শাইছিল যে গণতান্ত্ৰিক চৰকাৰৰ জৰিয়তে চীনৰ চুং ৰাজবংশৰ (৯৬০-১২৭৯) পৰা চলি অহা অভিজাত শ্ৰেণীৰ নিয়ন্ত্ৰণ আৰু কেন্দ্ৰীভূত শাসন ওফৰোৱাৰ পথ লাভ কৰিব পাৰি। তেওঁ কৈছিল যে সংস্কাৰৰ জৰিয়তে স্থানীয় সমাজক পুনৰজীৱন দিবৰ বাবে সেইটোৱেই পথ। তেওঁ চীন ইতিহাসত এনে শক্তিৰ সন্ধান পায়, যাৰ সহায়ত চীনক আধুনিক আৰু গণতান্ত্ৰিক শক্তিৰূপে প্ৰতিষ্ঠা কৰিব পাৰি। তেওঁৰ মতে জাপানে চীন দেশত গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা গ্ৰহণ কৰিব পাৰে। কিন্তু তেওঁ চীন জাতীয়তাবাদী শক্তিৰ প্ৰতি উচ্চ মনোভাৱ পোষণ কৰা নাছিল। [4]
তথ্যসূত্ৰ
[সম্পাদনা কৰক]- ↑ Jeffrey N. Wasserstrom (16 June 2016). The Oxford Illustrated History of Modern China. OUP Oxford. পৃষ্ঠা. 5. ISBN 978-0-19-150671-0. https://books.google.com/books?id=bWVnDAAAQBAJ.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 "Portraits of Modern Japanese Historical Figures". https://www.ndl.go.jp/portrait/e/datas/301/। আহৰণ কৰা হৈছে: 29 May 2025.
- ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 "https://www.jstor.org/stable/j.ctt1tfjbqm". https://www.jstor.org/stable/j.ctt1tfjbqm। আহৰণ কৰা হৈছে: 29 May 2025.
- ↑ বুৰঞ্জী (বিশ্ব ইতিহাসৰ কিছু বিষয়). অসম বুক ডিপো. ২০১৩. পৃষ্ঠা. ২০৯.