নাচিম বানু

Naseem Banu
নাচিম বানু, ‘পুকাৰ’ (১৯৩৯) ছবিৰ স্ক্ৰীণশ্বট
জন্ম	ৰোচন আৰা বেগম ৪ জুলাই, ১৯১৬ দিল্লী, ব্ৰিটিছ ভাৰত
মৃত্যু	১৮ জুন, ২০০২ (৮৫ বছৰ) মুম্বাই, মহাৰাষ্ট্ৰ, ভাৰত
পেচা	অভিনেত্ৰী
সক্ৰিয় হৈ থকা সময়	১৯৩৫- ১৯৫৭
উল্লেখযোগ্য কৰ্ম	পুকাৰ (১৯৩৯) অনোখা অদা (১৯৪৮) শীশ মহল (১৯৫০)
দাম্পত্যসঙ্গী	এহচান-উল-হক
সন্তান	চায়ৰা বানু (কন্যা) চুলতান আহমেদ (পুত্ৰ)

নাচিম বানু (ইংৰাজী: Naseem Banu; ৪ জুলাই ১৯১৯- ১৮ জুন ২০০২) এগৰাকী ভাৰতীয় চলচ্চিত্ৰ অভিনেত্ৰী আছিল। ‘সৌন্দৰ্যৰ ৰাণী’ অভিধা পোৱা নাচিমক ‘প্ৰথম ভাৰতীয় মহিলা চুপাৰষ্টাৰ' বুলি গণ্য কৰা হয়। ১৯৩০ৰ দশকৰ মাজভাগৰ পৰা আৰম্ভ হোৱা তেওঁৰ অভিনয় জীৱন ১৯৫০ৰ দশকৰ মাজভাগলৈ অব্যাহত আছিল। তেওঁৰ প্ৰথম ছবি ছোহৰাব মোডীৰ খুন কা খুন (১৯৩৫)। ছোহৰাবৰ মিনাৰ্ভা মোভীটোনত নাচিমে কেইবা বছৰ ধৰি অভিনয় কৰিছিল। তেওঁৰ এখন গুৰুত্বপূৰ্ণ ছবি ছোহৰাব মোডী পৰিচালিত পুকাৰ (১৯৩৯); য’ত তেওঁ সম্ৰাজ্ঞী নুৰ জাহানৰ চৰিত্ৰ ৰূপায়ণ কৰিছিল। তেওঁৰ চলচ্চিত্ৰৰ বিজ্ঞাপনৰ যোগেদি তেওঁ ‘পৰী চেহৰা’ উপনাম পাইছিল। তেওঁ অভিনেত্ৰী চায়ৰা বানুৰ মাক আৰু অভিনেতা দিলীপ কুমাৰৰ শাহুৱেক।

কৰ্মজীৱন

নাচিম বোম্বেলৈ আহে আৰু ছোহৰাব মোডীৰ সৈতে চুক্তিত আবদ্ধ হয়। খুন কা খুন (১৯৩৫) ছবিৰ যোগে নাচিমৰ কৰ্মজীৱনৰ আৰম্ভণি হয়। ইয়াৰ পিছত ছোহৰাব মোডীৰ মিনাৰ্ভা মোভীটোনৰ বেনাৰত তেওঁ বহু কেইখন ছবিত কাম কৰে। তালাক (১৯৩৭), মিঠা জহৰ আৰু বাসন্তীৰ (১৯৩৮) পিছত পুকাৰত (১৯৩৯)সম্ৰাজ্ঞী নুৰ জাহানৰ চৰিত্ৰত অভিনয় কৰাৰ সুযোগ পায়। পুকাৰ ছবিৰ বাবে নিজকে প্ৰস্তুত কৰিবলৈ তেওঁ প্ৰতিদিনে ঘোঁৰাত আৰোহন কৰা আৰু গীত গোৱা শিকিবলগীয়া হৈছিল। নিৰ্মাণ হওঁতে এবছতকৈ অধিক সময় লগা ছবিখনে নাচিমক বিশিষ্ট অভিনেত্ৰী ৰূপে প্ৰতিষ্ঠা কৰিছিল। ‘বিউটি কুইন’ আৰু ‘পৰী চেহৰা’ অভিধাৰে ছবিখনৰ বিজ্ঞাপনত তেওঁৰ সৌন্দৰ্যৰ প্ৰচাৰ চলাইছিল।

পুকাৰৰ মুক্তিৰ পাছত তেওঁৰ চাহিদা বৃদ্ধি পাইছিল আৰু বিভিন্ন ষ্টুডিঅ’ৰ পৰা তেওঁ আমন্ত্ৰণ পাইছিল। কিন্তু ছোহৰাব মোডীয়ে তেওঁক চুক্তিৰ পৰা মুক্ত কৰি দিব নিবিচাৰিলে। যাৰ বাবে দুয়োৰো মাজৰ সম্পৰ্কটো অসহজ হৈ পৰিল। মিনাৰ্ভা মোভীটোনৰ শীশ মহলত (১৯৫০) বিনা গহনা আৰু সাধাৰণ শাৰীৰে তেওঁৰ অভিনয় প্ৰতিভাৰ প্ৰকাশ ঘটিছিল। মিনাৰ্ভাৰ পিছত তেওঁ চাৰ্কো আৰু তাৰ পিছত ফিল্মীস্তানত যোগদান কৰে, য’ত তেওঁ অশোক কুমাৰৰ সৈতে চল চল ৰে নজোৱানত অভিনয় কৰিছিল।

এহচান-উল-হকক বিয়া কৰোৱাৰ পিছত দম্পত্তিহালে তাজমহল পিকচাৰ্ছৰ আৰম্ভণি কৰে আৰু ইয়াৰ বেনাৰত উজালা (১৯৪২),বেগম (১৯৪৫),মুলাকাত (১৯৪৭),চান্দনী ৰাত (১৯৪৯) আৰু অজীৱ লড়কী (১৯৪২) নিৰ্মাণ কৰে। ইয়াৰ শেষৰ দুখনৰ পৰিচালক তেওঁৰ স্বামী এহচান। তেওঁৰ একচন আৰু ফেণ্টাচী ছবি চিন্দাবাদ জাহাজী (১৯৫২) আৰু বাগীক (১৯৫৩) দৰ্শকে গ্ৰহণ নকৰিলে। তেওঁ মিনাৰ্ভাৰ নৌশেৰৱানে আদিল ছবিত এটি সৰু চৰিত্ৰত অভিনয় কৰাৰ পিছত অভিনয় জীৱনৰ সামৰণি মাৰে।

বাহ্যিক সংযোগ

• নাচিম বানু সম্পৰ্কে ইণ্টাৰনেট মুভি ডাটাবেছত থকা তথ্য।