সৰ্ব ভাৰতীয় মহিলা সন্মিলন
| সৰ্ব ভাৰতীয় মহিলা সন্মিলন | |
|---|---|
| চমু নাম | এআইডব্লিউচি |
| প্ৰতিষ্ঠা | ১৯২৭ |
| ধৰণ | মহিলা সন্মিলন |
| প্ৰধান কাৰ্যালয় | নতুন দিল্লী |
| সেৱা ক্ষেত্ৰ | ভাৰত |
| সভানেত্ৰী | শীলা কাকদে |
সৰ্ব ভাৰতীয় মহিলা সন্মিলন (ইংৰাজী: All India Women's Conference) ভাৰতৰ নতুন দিল্লীত অৱস্থিত এক বেচৰকাৰী সংগঠন। মহিলা আৰু শিশুসকলৰ বাবে শৈক্ষিক প্ৰচেষ্টা উন্নত কৰাৰ বাবে ইয়াক ১৯২৭ চনত মাৰ্গাৰেট কাজিনছে প্ৰতিষ্ঠা কৰিছিল। নাৰী অধিকাৰৰ লগত জড়িত সমস্যাৰ মোকাবিলা কৰাৰ বাবে ইয়াৰ পৰিসৰ সম্প্ৰসাৰিত কৰি আহিছে। সংগঠনটো ভাৰতৰ আটাইতকৈ পুৰণি মহিলা সংগঠনৰ অন্যতম আৰু সমগ্ৰ দেশতে ইয়াৰ শাখা আছে।[1]
ইতিহাস[সম্পাদনা কৰক]
মহিলা আৰু শিশুৰ শিক্ষাৰ লগতে সমাজ কল্যাণৰ বাবে ১৯২৭ চনত পুনেত সৰ্ব ভাৰতীয় মহিলা সন্মিলন প্ৰতিষ্ঠা কৰা হৈছিল। a=EBSCOhost}}</ref>[2][3] মাৰ্গাৰেট কাজিনছে ১৯২৫ চনৰ শেষৰ ফালে আন মহিলা গোট আৰু বন্ধুবৰ্গক মহিলাৰ শিক্ষাৰ বিষয়ে আলোচনা কৰিবলৈ একত্ৰিত হ'বলৈ এটা সংগঠন গঢ়ি তোলাৰ আহ্বান জনাইছিল।[4] পুনাত অনুষ্ঠিত প্ৰথম সন্মিলনত পুনা বিশ্ববিদ্যালয়ৰ ফাৰ্গুছন কলেজ প্ৰেক্ষাগৃহত সমবেত হোৱা ২,০০০জন লোক উপস্থিত আছিল। অংশগ্ৰহণকাৰীসকলৰ বেছিভাগেই পৰ্যবেক্ষক আছিল। ইয়াৰ লগতে কাজিনে সৰ্বভাৰতীয় মহিলা সন্মিলন সৃষ্টিত সহায় কৰিবলৈ একত্ৰিত কৰা মহিলা সকলো অন্তৰ্ভুক্ত আছিল। [5]ৰাজকুমাৰী অমৃত কৌৰ ইয়াৰ অন্যতম প্ৰতিষ্ঠাপক সদস্য আছিল।[6] এআইডব্লিউচিৰ প্ৰথম সচিবসকলৰ ভিতৰত কমলাদেৱী চট্টোপাধ্যায় অন্যতম আছিল।[7]
১৯৮২ চনত সৰ্বভাৰতীয় মহিলা সন্মিলনে লেডী আৰউইন কলেজ অফ ডোমেষ্টিক চাইন্স প্ৰতিষ্ঠা কৰাৰ বাবে ধন সংগ্ৰহ কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিছিল।[4] লগতে ১৯২৮ চনত ই স্বীকাৰ কৰিছিল যে "ক্ষতিকাৰক সামাজিক ৰীতি-নীতি"ৰ সৈতে মোকাবিলা নকৰাকৈ মহিলাৰ শিক্ষা সঠিকভাৱে সমাধান কৰিব নোৱাৰি। [8] এআইডব্লিউচিৰ মহিলাসকলে "বাল্য বিবাহ বিধেয়কৰ অগ্ৰগতি ৰক্ষা আৰু প্ৰতিবেদন" আৰু বাল্য বিবাহৰ প্ৰথা সম্পৰ্কীয় ৰাজনীতিবিদসকলক নিজৰ দাবীৰ মান্তি কৰাবলৈ এখন সমিতি গঠন কৰিছিল।[9] তেওঁলোকে মোকাবিলা কৰা আন বিষয়বোৰৰ ভিতৰত মহিলাসকলক বিবাহ বিচ্ছেদ, উত্তৰাধিকাৰী আৰু ভোটদানৰ অধিকাৰ দিয়া আদি উল্লেখযোগ্য।[10]
১৯৩০ চনত সৰ্বভাৰতীয় মহিলা সন্মিলন ১৮৬০ চনৰ চ'চাইটি পঞ্জীয়ন আইন, একবিংশৰ অধীনত পঞ্জীয়ন কৰা হৈছিল। ইয়াৰ পঞ্জীয়ন নম্বৰ হৈছে ১৯৩০ চনৰ ৫৫৮ নম্বৰ।[11] এআইডব্লিউচিয়ে ১৯৪১ চনত 'ৰোশনি' নামৰ এখন আলোচনী প্ৰকাশ কৰিছিল। এই আলোচনীখন দ্বিভাষিক আছিল আৰু ইংৰাজী আৰু হিন্দী দুয়োটা ভাষাতে প্ৰকাশিত হৈছিল। [12][13] সংগঠনটোৱে ভাৰতত মহিলাৰ সুৰক্ষাৰ বাবে নতুন আইন গৃহীত কৰিবলৈ আৰু ভোটদানৰ অধিকাৰ সম্প্ৰসাৰিত কৰাত সহায় কৰিবলৈ সংসদত নিজৰ দাবী মান্তি কৰাবলৈ বিভিন্ন কাৰ্যপন্থা হাতত লৈছিল। ১৯৪৬ চনত এআইডব্লিউচিৰ বাবে এটা কেন্দ্ৰীয় কাৰ্যালয় স্থাপন কৰা হৈছিল।[14][15] লগতে ১৯৪৬ চনত গাঁওসমূহক চিকিৎসা প্ৰদান কৰাত সহায় কৰিবলৈ "স্কিপো কমিটি" গঠন কৰা হৈছিল। [12] ভাৰত স্বাধীনতা আন্দোলনৰ সময়ত বহুতো মৌলবাদী সদস্যই "জাতীয়তাবাদী আন্দোলনকাৰী" হোৱাৰ বাবে সংগঠনটো ত্যাগ কৰিছিল। [16] সংগঠনটোৱে ১৯৪৮ চনত কমিউনিষ্ট গোটৰ সৈতে জড়িত সদস্যসকলকো বহিষ্কাৰ কৰিছিল।[17]
কাৰ্যকলাপ আৰু কাৰ্যসূচী[সম্পাদনা কৰক]
সৰ্ব ভাৰতীয় মহিলা সন্মিলনৰ প্ৰাৰম্ভিক মুখ্য উদ্দেশ্যবোৰৰ ভিতৰত মহিলাৰ শিক্ষা অন্যতম আছিল। ই বৰ্তমান সময়তো এক প্ৰাথমিক চিন্তাৰ বিষয় হৈ আছে। সংগঠনটোৰ সাক্ষৰতা অভিযান ১৯৯৬ চনত ইয়াৰ শাখাৰ জৰিয়তে শিল্প প্ৰশিক্ষণৰ সৈতে প্ৰাপ্তবয়স্ক মহিলাৰ বাবে বিদ্যালয় ত্যাগ কৰা আৰু সাক্ষৰতা কাৰ্যসূচীৰ বাবে অনানুষ্ঠানিক শিক্ষা কাৰ্যসূচী আৰম্ভ কৰি তীব্ৰতৰ কৰা হৈছিল।[18][19] ই গ্ৰাম্য মহিলাসকলৰ বাবে ক্ষুদ্ৰঋণ আঁচনি আৰু শক্তি উন্নয়ন পৰিচালনা কৰে।[10] এআইডব্লিউচিয়ে মহিলাসকলক স্বাস্থ্যকৰভাৱে খাদ্য সংৰক্ষণৰ বাবে সৌৰ শুষ্ককৰণ ব্যৱহাৰৰ প্ৰশিক্ষণ দিছে।[20] তেওঁলোকে মহিলাসকলক নিযুক্তি বিচাৰি উলিওৱাত সহায় কৰে লগতে স্বাস্থ্যজনিত সমস্যা আৰু মানৱ সৰবৰাহ প্ৰতিৰোধৰ সৈতে জড়িত।[10]
সভানেত্ৰীসকলৰ তালিকা[সম্পাদনা কৰক]
সৰ্বভাৰতীয় মহিলা সন্মিলনৰ সভানেত্ৰীসকলৰ তালিকা তলত উল্লেখ কৰা হ'ল:[21]
- মহাৰাণী চিম্নাবাঈ গায়কৱাড, ১৯২৭
- ভূপালৰ জোহান বেগম, ১৯২৮
- মণ্ডিৰ ৰাণী ডোৱেজাৰ, ১৯২৯
- সৰোজিনী নাইডু ১৯৩০
- ড° মুথুলক্ষ্মী ৰেড্ডী, ১৯৩১
- সৰলা ৰায়, ১৯৩২
- লেডী বিদ্যাগৌৰী নীলকান্ত, ১৯৩৩
- লেডী আব্দুল কাদিৰ, ১৯৩৪
- হিল্লা ৰুস্তমজী ফাৰিদুঞ্জি, ১৯৩৫
- মহাৰাণী সেতু পাৰ্বতীবাই, ১৯৩৬
- মাৰ্গাৰেট ই. কাজিনছ, ১৯৩৭
- ৰাজকুমাৰী অমৃত কৌৰ, ১৯৩৮
- ৰাণী লক্ষ্মীবাঈ ৰাজৱাদে, ১৯৩৯
- শ্বৰীফা হামিদ আলী, ১৯৪০-৪১
- ৰামেশ্বৰী নেহৰু, ১৯৪২
- বিজয়লক্ষ্মী পণ্ডিত, ১৯৪৩
- কমলাদেৱী চট্টোপাধ্যায়, ১৯৪৪-৪৫
- হংসা জীৱৰাজ মেহতা, ১৯৪৬
- ধন্বন্তী ৰামা ৰাও, ১৯৪৭
- অনসূয়া কালে, ১৯৪৮
- উৰ্মিলা মেহতা, ১৯৪৯-৫০
- হান্না সেন, ১৯৫১-৫২
- ৰেণুকা ৰায়, ১৯৫৩-৫৪
- লক্ষ্মী এন. মেনন, ১৯৫৫-৫৮
- ৰক্ষা চৰণ, ১৯৫৯-৬০
- মিথান জামছেদ লাম, ১৯৬১-৬২
- মাচুমা বেগম, ১৯৬৩-৬৪
- এম. এছ. এইচ. ঝাবৱালা, ১৯৬৫-৬৮
- বি. তাৰাবাঈ, ১৯৬৯-৭০
- লক্ষ্মী ৰাগুৰামাইয়াহ, ১৯৭১-৭৯
- সৰোজিনী বৰদপ্পান, ১৯৮১-৮৫
- অশোক গুপ্তা, ১৯৮৬-৯০
- শোভানা ৰাণাদে, ১৯৯১-৯৫
- কুন্তী পাল, ১৯৯৬-৯৮
- কালাৱতী ত্ৰিপাঠী, ১৯৯৯-২০০১
- অপৰ্ণা বসু, ২০০২-২০০৪
- মনোৰমা বাৱা, ২০০৫-২০০৭
- গোমতী নায়াৰ, ২০০৮-২০১০
- বিনা জৈন, ২০১১-২০১৩
- বীনা কোহলী, ২০১৪-২০১৬
- শীলা কাকদে, বৰ্তমান
তথ্য উৎস[সম্পাদনা কৰক]
- ↑ "All India Women's Conference". Women's International Network News খণ্ড 23 (1): পৃষ্ঠা 56. Winter 1997. http://search.ebscohost.com/login.aspx?direct=true&db=f5h&AN=9702066262&site=ehost-live.
- ↑ Nair, Usha. "AIWC at a Glance: The First Twenty-Five Years 1927-1952". AIWC. http://www.aiwc.org.in/pdf/History.pdf। আহৰণ কৰা হৈছে: 17 April 2018.
- ↑ "All-India Women's Conference" (en ভাষাত). The Guardian. 5 February 1938. https://www.newspapers.com/clip/19320441/.
- ↑ 4.0 4.1 Kumar, Radha (1997) (en ভাষাত). The History of Doing: An Illustrated Account of Movements for Women's Rights and Feminism in India 1800-1990. প্ৰকাশক New Delhi: Zubaan. পৃষ্ঠা. 68–69. ISBN 9788185107769. https://books.google.com/books?id=68xTBT1-H4IC&q=%22all%20india%20women's%20conference%22&pg=PA68.
- ↑ Forbes 1996, পৃষ্ঠা. 79.
- ↑ Pal, Sanchari (2018-03-05). "The Princess Who Built AIIMS: Remembering India's First Health Minister, Amrit Kaur" (en-US ভাষাত). The Better India. https://www.thebetterindia.com/133160/rajkumari-amrit-kaur-aiims-india-first-health-minister/.
- ↑ Vaidehi (2017-10-26). "A voice for women" (en-IN ভাষাত). The Hindu. ISSN 0971-751X. http://www.thehindu.com/books/a-voice-for-women/article19924223.ece.
- ↑ Forbes 1996, পৃষ্ঠা. 80.
- ↑ Aerts, Mieke (2015) (en ভাষাত). Gender and Activism: Women's Voices in Political Debate. প্ৰকাশক Amsterdam: Uitgeverij Verloren. পৃষ্ঠা. 40. ISBN 9789087045579. https://books.google.com/books?id=PQw9DQAAQBAJ&q=%22all%20india%20women's%20conference%22&pg=PA40.
- ↑ 10.0 10.1 10.2 Lodhia, Sharmila. "All India Women's Conference | Description, History, & Work". Encyclopedia Britannica (in ইংৰাজী). Retrieved 2018-04-17.
- ↑ "History" (en ভাষাত). AIWC : All India Women’s Conference. http://www.aiwc.org.in/history.html। আহৰণ কৰা হৈছে: 2018-04-17.
- ↑ 12.0 12.1 Forbes 1996, পৃষ্ঠা. 82.
- ↑ AIWC 1953, পৃষ্ঠা. 12.
- ↑ Bone, Pamela (9 February 1990). "Choosing Life Over Death" (en ভাষাত). The Age. https://www.newspapers.com/clip/19320210/.
- ↑ Maffett, M.L. (14 March 1940). "Modern Women" (en ভাষাত). The Springville Herald. https://www.newspapers.com/clip/19320364/.
- ↑ AIWC 1953, পৃষ্ঠা. 16.
- ↑ Omvedt, Gail (1975). "Rural Origins of Women's Liberation in India". Social Scientist খণ্ড 4 (4/5): 45. doi:10.2307/3516120.
- ↑ "Project Details" (en-US ভাষাত). Asha for Education. http://www.ashanet.org/projects/project-view.php?p=8। আহৰণ কৰা হৈছে: 2018-04-17.
- ↑ Choudhury, Nilanjana Ghosh (22 February 2005). "Hope Afloat for Special Tots - Making That Vital Difference". The Telegraph. http://www.telegraphindia.com/1050222/asp/jamshedpur/story_4410071.asp। আহৰণ কৰা হৈছে: 2018-04-17.
- ↑ "Now, healthy and storable 'solar dried food'". The New Indian Express. 21 March 2018. http://www.newindianexpress.com/lifestyle/food/2018/mar/21/now-healthy-and-storable-solar-dried-food-1790597.html.
- ↑ "Past Presidents". AIWC: All India Women's Conference. Archived from the original on 2014-03-19. https://web.archive.org/web/20140319132613/http://www.aiwc.org.in/past-presidents.html। আহৰণ কৰা হৈছে: 2014-03-19.