জাপান চৰকাৰ

অসমীয়া ৱিকিপিডিয়াৰ পৰা
জাপান চৰকাৰ

日本国政府

চৰকাৰী মোহৰ
প্ৰকাৰ ইউনিটাৰী সংসদীয় সাংবিধানিক ৰাজতন্ত্ৰ
সংবিধান জাপানৰ সংবিধান
গঠন ১৮৮৫; ১৩৯ বছৰ  আগতে (1885)
আইনী শাখা
নাম ৰাষ্ট্ৰীয় ডায়েট
সভাৰ স্থান ৰাষ্ট্ৰীয় ডায়েট ভৱন
Upper house
Name হাউচ অৱ কাউন্সিলাৰ
Lower house
Name প্ৰতিনিধি সদন
Executive branch
Head of State
Title সম্ৰাট
Currently নাৰুহিতো
Head of Government
Title প্ৰধানমন্ত্ৰী
Currently ফুমিঅ’ কিশিদা
Appointer সম্ৰাট
Cabinet
Name জাপানৰ কেবিনেট
Leader প্ৰধানমন্ত্ৰী
Appointer প্ৰধানমন্ত্ৰী
Headquarters প্ৰধানমন্ত্ৰীৰ চৰকাৰী বাসগৃহ
Judicial branch
জাপানৰ উচ্চতম ন্যায়ালয়
Seat চিঅ’ডা

সাঁচ:Politics of Japan

জাপান চৰকাৰ
Japanese name
Kanji 日本国政府
Hiragana にほんこくせいふ (আনুষ্ঠানিক)
にっぽんこくせいふ (অআনুষ্ঠানিক)

জাপান চৰকাৰ (ইংৰাজী: Government of Japan) বিধানসভা, কাৰ্যবাহী, ন্যায়পালিকাৰ শাখা আৰু জনপ্ৰিয়তাৰে সাৰ্বভৌমত্বৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি গঠিত। ১৯৪৭ চনত গ্ৰহণ কৰা জাপানৰ সংবিধানে স্থাপন কৰা আইনৰ অধীনত চৰকাৰ চলি থাকে। সম্ৰাটক ৰাষ্ট্ৰৰ মুৰব্বী হিচাপে লৈ ই এক একক ৰাষ্ট্ৰ, যাৰ সাতাল্লিশটা প্ৰশাসনিক বিভাগ আছে।[1] তেওঁৰ ভূমিকা আনুষ্ঠানিক আৰু চৰকাৰৰ সৈতে জড়িত কোনো ক্ষমতা তেওঁৰ নাই।[2] বৰঞ্চ ৰাজ্য মন্ত্ৰী আৰু প্ৰধানমন্ত্ৰীৰে গঠিত কেবিনেটেই চৰকাৰ আৰু অসামৰিক সেৱাক নিৰ্দেশনা আৰু নিয়ন্ত্ৰণ কৰে। কেবিনেটৰ কাৰ্যবাহী ক্ষমতা চৰকাৰৰ মুৰব্বী প্ৰধানমন্ত্ৰীয়ে গঠন কৰে।[3][4] প্ৰধানমন্ত্ৰীক ৰাষ্ট্ৰীয় ডায়েটে মনোনীত কৰে আৰু সম্ৰাটে পদত নিযুক্তি দিয়ে।[5][6]

ৰাষ্ট্ৰীয় ডায়েট হৈছে বিধানসভা, বিধানসভা শাখাৰ অংগ। ই দ্বিসদনীয়, দুটা সদনৰে গঠিত য'ত কাউন্সিলাৰ সদন উচ্চ সদন, আৰু প্ৰতিনিধি সদন নিম্ন সদন। ইয়াৰ সদস্যসকলক পোনপটীয়াকৈ জনসাধাৰণে নিৰ্বাচন কৰে।[7] সংবিধানত ইয়াক সাৰ্বভৌমত্বৰ সৰ্বোচ্চ অংগ হিচাপে সংজ্ঞায়িত কৰা হৈছে। উচ্চতম ন্যায়ালয় আৰু অন্যান্য নিম্ন আদালতে ন্যায়িক শাখা গঠন কৰে আৰু ৰাজ্যখনৰ সকলো ন্যায়িক ক্ষমতা থাকে। জাপানৰ সংবিধানৰ ব্যাখ্যা কৰাৰ চূড়ান্ত ন্যায়িক কৰ্তৃত্ব আৰু ন্যায়িক পৰ্যালোচনাৰ ক্ষমতা থাকে। কাৰ্য্যনিৰ্বাহক আৰু বিধানসভা শাখাৰ পৰা স্বাধীন।[8] ন্যায়াধীশসকলক মন্ত্ৰীসভাই মনোনীত বা নিযুক্তি দিয়ে আৰু অভিযোগনামা দাখিলৰ সময়ত বাহিৰে কাৰ্যবাহী বা বিধায়িনী দলে কেতিয়াও অপসাৰণ নকৰে।

ইতিহাস[সম্পাদনা কৰক]

দ্য মেইজি পুনৰুদ্ধাৰৰ আগতে জাপানত একেৰাহে সামৰিক শ্বোগুনৰ চৰকাৰে শাসন কৰিছিল। এই সময়ছোৱাত চৰকাৰৰ কাৰ্যকৰী ক্ষমতা শ্বোগুনৰ মাজত আছিল, যিয়ে সম্ৰাটৰ নামত আনুষ্ঠানিকভাৱে দেশখন শাসন কৰিছিল।[9] শ্বোগুনসকল আছিল বংশগত সামৰিক গৱৰ্ণৰ, তেওঁলোকৰ আধুনিক পদবী এজন জেনেৰেলিচিমোৰ সমতুল্য। যদিও সম্ৰাট শ্বোগুনক নিযুক্তি দিয়া সাৰ্বভৌম আছিল, তথাপিও তেওঁৰ ভূমিকা আছিল আনুষ্ঠানিক আৰু তেওঁ দেশ শাসনত কোনো অংশ লোৱা নাছিল।[10] ইয়াক প্ৰায়ে সম্ৰাটৰ বৰ্তমানৰ ভূমিকাৰ সৈতে তুলনা কৰা হয়, যাৰ চৰকাৰী ভূমিকা হৈছে প্ৰধানমন্ত্ৰী নিযুক্তি দিয়া।[11]

"টাইছেইহোকান"（大政奉還）১৮৬৮ চনত সম্ৰাটলৈ (সাম্ৰাজ্যিক আদালতলৈ) ৰাজনৈতিক ক্ষমতা ঘূৰাই পোৱাৰ অৰ্থ হ'ল শ্বোগুন টোকুগাৱা যোছিনোবুৰ পদত্যাগ, সম্ৰাটৰ আদেশ "কাৰ্য্যকৰী কৰাৰ আহিলা হ'বলৈ" সন্মত হয়।[12] এই পৰিঘটনাই দেশখনক সাম্ৰাজ্যবাদী শাসন আৰু জাপান সাম্ৰাজ্য ঘোষণা কৰা হয়। ১৮৮৯ চনত জাপানক পশ্চিমীয়া ৰাষ্ট্ৰৰ স্তৰলৈ শক্তিশালী কৰাৰ পদক্ষেপত মেইজি সংবিধান গ্ৰহণ কৰা হয়, যাৰ ফলত এছিয়াত প্ৰথম সংসদীয় ব্যৱস্থাৰ সৃষ্টি হয়।[13] ই সেই সময়ৰ প্ৰুছিয়ান আৰ্হিৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি স্বতন্ত্ৰ ন্যায়পালিকাৰ সৈতে মিশ্ৰিত এক প্ৰকাৰ সাংবিধানিক-নিৰপেক্ষ ৰাজতন্ত্ৰৰ প্ৰদান কৰিছিল।[14]

কাজোকু নামেৰে জনাজাত এটা নতুন অভিজাত শ্ৰেণী প্ৰতিষ্ঠা হয়। ইয়াত হেইয়ান যুগৰ প্ৰাচীন দৰবাৰী আভিজাত্য, কুগে আৰু পূৰ্বৰ দৈম্য, শ্বোগুনৰ অধীনস্থ সামন্তক একত্ৰিত কৰা হৈছিল।[15] ইয়াৰ উপৰিও ইম্পেৰিয়েল ডায়েট স্থাপন কৰে, য’ত হাউছ অৱ ৰিপ্ৰেজেণ্টেটিভছ আৰু হাউছ অৱ পিয়াৰ্ছ থাকে। হাউছ অৱ পিয়ৰ্ছৰ সদস্যসকল ইম্পেৰিয়েল পৰিয়াল, কাজোকু আৰু সম্ৰাটে মনোনীত কৰাসকলৰ দ্বাৰা গঠিত হোৱাৰ,[16] বিপৰীতে হাউছ অৱ ৰিপ্ৰেজেণ্টেটিভছৰ সদস্যসকলক প্ৰত্যক্ষ পুৰুষৰ ভোটাধিকাৰৰ দ্বাৰা নিৰ্বাচিত কৰা হৈছিল।[17] মেইজি সংবিধানত কাৰ্যবাহী শাখা আৰু সম্ৰাটৰ ক্ষমতাৰ মাজত স্পষ্ট পাৰ্থক্য থকাৰ পিছতো সংবিধানত অস্পষ্টতা আৰু বৈপৰীত্যৰ বাবে অৱশেষত ৰাজনৈতিক সংকটৰ সৃষ্টি হয়।[18] ইয়াৰ উপৰিও সামৰিক বাহিনীৰ ওপৰত অসামৰিক নিয়ন্ত্ৰণৰ ধাৰণাটোক বিমুদ্ৰাকৰণ কৰিলে, যাৰ অৰ্থ হ’ল সামৰিক বাহিনীয়ে ৰাজনীতিত বিকশিত হ’ব পাৰে আৰু যথেষ্ট প্ৰভাৱ পেলাব পাৰে।[19]

দ্বিতীয় বিশ্বযুদ্ধৰ অন্ত পৰাৰ পিছত জাপানৰ বৰ্তমানৰ সংবিধান গ্ৰহণ কৰা হয়। ই পূৰ্বৰ সাম্ৰাজ্যবাদী শাসনৰ ঠাইত পশ্চিমীয়া শৈলীৰ উদাৰ গণতন্ত্ৰৰ এক প্ৰকাৰৰ ৰূপ লৈছিল।[20]

২০২০ চনৰ হিচাপত জাপান গৱেষণা প্ৰতিষ্ঠানে ৰাষ্ট্ৰীয় চৰকাৰখন বেছিভাগেই এনালগ বুলি বিবেচনা কৰিছে, কাৰণ মাত্ৰ ৭.৫% (৫৫,০০০ ৰ ভিতৰত ৪,০০০) প্ৰশাসনিক পদ্ধতিহে সম্পূৰ্ণৰূপে অনলাইনত সম্পূৰ্ণ কৰিব পৰা যায়। অৰ্থনীতি, বাণিজ্য আৰু উদ্যোগ মন্ত্ৰালয়ত এই হাৰ ৭.৮%, আভ্যন্তৰীণ পৰিক্ৰমা আৰু যোগাযোগ মন্ত্ৰালয়ত ৮%, আৰু কৃষি, বন আৰু মীন মন্ত্ৰালয়ত মাত্ৰ ১.৩%।[21]

২০২১ চনৰ ১২ ফেব্ৰুৱাৰীত বিভিন্ন বয়স আৰু লিংগৰ মাজত সামাজিক বিচ্ছিন্নতা আৰু নিসংগতা দূৰ কৰাৰ বাবে টেটছুছি ছাকামোটোক নিসংগতা মন্ত্ৰী হিচাপে নিযুক্তি দিয়া হয়।[22]

সম্ৰাট[সম্পাদনা কৰক]

সম্ৰাট আকিহিটো আৰু সম্ৰাজ্ঞী মিচিকো নেচনেল ডায়েটৰ হাউছ অৱ কাউন্সিলাৰৰ চেম্বাৰত বহি, সাম্ৰাজ্যিক পৰিয়াল, মন্ত্ৰীসভা আৰু প্ৰধানমন্ত্ৰী নাওটো কানে সমাবেশিত সংসদৰ সদস্যসকলৰ সন্মুখত ভাষণ দিছে (২০১০)

জাপানৰ সম্ৰাট (天皇?) সাম্ৰাজ্যিক পৰিয়ালৰ মুৰব্বী আৰু আনুষ্ঠানিক ৰাষ্ট্ৰৰ মুৰব্বী। সংবিধানে তেওঁক "ৰাষ্ট্ৰ আৰু জনসাধাৰণৰ ঐক্যৰ প্ৰতীক" বুলি সংজ্ঞায়িত কৰিছে।[23] অৱশ্যে তেওঁৰ ভূমিকা সম্পূৰ্ণৰূপে আনুষ্ঠানিক আৰু প্ৰতিনিধিত্বমূলক প্ৰকৃতিৰ। সংবিধানৰ ৪ নং অনুচ্ছেদত স্পষ্টভাৱে উল্লেখ কৰা অনুসৰি তেওঁৰ চৰকাৰৰ সৈতে জড়িত কোনো ক্ষমতা নাই।[24]

জাপানৰ সংবিধানৰ ৬ নং অনুচ্ছেদত সম্ৰাটক তলত দিয়া আনুষ্ঠানিক ভূমিকাসমূহ অৰ্পণ কৰা হৈছে:

  1. ডায়েটৰ দ্বাৰা নিৰ্ধাৰিত প্ৰধানমন্ত্ৰী নিযুক্তি।
  2. কেবিনেটে নিৰ্ধাৰণ কৰা উচ্চতম ন্যায়ালয়ৰ মুখ্য ন্যায়াধীশ নিযুক্তি।

কেবিনেট কাৰ্যবাহী ক্ষমতাৰ উৎস আৰু ইয়াৰ বেছিভাগ ক্ষমতা প্ৰত্যক্ষভাৱে প্ৰধানমন্ত্ৰীৰ দ্বাৰা প্ৰয়োগ কৰা হয় যদিও ইয়াৰ কেইবাটাও ক্ষমতা সম্ৰাটৰ জৰিয়তে প্ৰয়োগ কৰা হয়। সংবিধানৰ ৭ নং অনুচ্ছেদত উল্লেখ কৰা অনুসৰি সম্ৰাটৰ জৰিয়তে ব্যৱহাৰ কৰা ক্ষমতাসমূহ হ’ল-

  1. সংবিধান, আইন, কেবিনেট আদেশ আৰু সন্ধিৰ সংশোধনী জাৰি কৰা।
  1. প্ৰতিনিধি সদনৰ ভংগ।
  2. ডায়েটৰ সদস্যসকলৰ সাধাৰণ নিৰ্বাচনৰ ঘোষণা।
  3. আইনত উল্লেখ কৰা অনুসৰি ৰাজ্যিক মন্ত্ৰী আৰু অন্যান্য বিষয়াসকলক নিযুক্তি আৰু বৰ্খাস্ত কৰাৰ প্ৰমাণপত্ৰ, আৰু ৰাষ্ট্ৰদূত আৰু মন্ত্ৰীসকলৰ সম্পূৰ্ণ ক্ষমতা আৰু প্ৰমাণপত্ৰ।
  4. সাধাৰণ আৰু বিশেষ ক্ষমাৰ প্ৰমাণ, শাস্তি হ্ৰাস, ৰেহাই, আৰু অধিকাৰ পুনৰুদ্ধাৰ।
  5. সন্মান প্ৰদান কৰা।
  6. আইনত উল্লেখ কৰা অনুমোদনৰ যন্ত্ৰ আৰু অন্যান্য কূটনৈতিক নথিপত্ৰৰ প্ৰমাণীকৰণ।
  7. বিদেশী ৰাষ্ট্ৰদূত আৰু মন্ত্ৰীক গ্ৰহণ কৰা।
  8. আনুষ্ঠানিক কাৰ্য্য সম্পাদন।

এই ক্ষমতাসমূহ কেবিনেটৰ বাধ্যতামূলক পৰামৰ্শ অনুসৰি ব্যৱহাৰ কৰা হয়।

সম্ৰাটে নামমাত্ৰ আনুষ্ঠানিক কৰ্তৃত্ব ধাৰণ কৰা বুলি জনা যায়। উদাহৰণস্বৰূপে, তেওঁ একমাত্ৰ ব্যক্তি যিয়ে প্ৰধানমন্ত্ৰী নিযুক্তি দিয়াৰ কৰ্তৃত্ব লাভ কৰে, যদিও ডায়েটৰ পদটোৰ বাবে উপযুক্ত ব্যক্তিজনক নিৰ্ধাৰণ কৰাৰ ক্ষমতা থাকে। তেনে এটা উদাহৰণ ২০০৯ চনত প্ৰতিনিধি সদন ভংগ হোৱাত বিশেষভাৱে দেখা যায়। প্ৰধানমন্ত্ৰীৰ পৰামৰ্শ অনুসৰি সদন ভংগ হোৱাৰ আশা কৰা হৈছিল যদিও সম্ৰাট আৰু সম্ৰাজ্ঞী দুয়োজনেই কানাডা ভ্ৰমণলৈ যোৱাৰ বাবে পৰৱৰ্তী সাধাৰণ নিৰ্বাচনৰ বাবে সাময়িকভাৱে সেয়া কৰিব পৰা নাছিল।[25][26]

এইদৰে সম্ৰাটৰ আধুনিক ভূমিকাক প্ৰায়ে শ্বোগুনেট যুগৰ আৰু জাপানৰ ইতিহাসৰ বহু অংশৰ সৈতে তুলনা কৰা হয়, য'ত সম্ৰাটৰ প্ৰতীকী কৰ্তৃত্ব অতি বেছি আছিল যদিও ৰাজনৈতিক ক্ষমতা কম আছিল; যিটো প্ৰায়ে সম্ৰাটে নিজেই নামমাত্ৰ নিযুক্তি দিয়া আনৰ হাতত থাকে। আজিও যথেষ্ট ক্ষমতা দখল কৰা এজন অৱসৰপ্ৰাপ্ত প্ৰধানমন্ত্ৰীৰ বাবে এটা উত্তৰাধিকাৰ কিছু পৰিমাণে চলি আছে, যাক Shadow Shogun (闇将軍?) বুলিও কোৱা হয়।[27]

ইউৰোপীয় সমকক্ষসকলৰ দৰে সম্ৰাট সাৰ্বভৌম ক্ষমতাৰ উৎস নহয় আৰু চৰকাৰে তেওঁৰ নামত কাম নকৰে। তাৰ পৰিৱৰ্তে সম্ৰাটে ৰাষ্ট্ৰক প্ৰতিনিধিত্ব কৰে আৰু ৰাষ্ট্ৰৰ নামত আন উচ্চ বিষয়া নিযুক্তি দিয়ে, য'ত জাপানী জনসাধাৰণৰ সাৰ্বভৌমত্ব আছে।[28] সংবিধানৰ ৫ নং অনুচ্ছেদত সাম্ৰাজ্যবাদী ঘৰুৱা আইন অনুসৰি সম্ৰাটৰ নামত ৰিজেন্সি স্থাপন কৰাৰ অনুমতি দিয়া হৈছে, যদিহে সম্ৰাটে নিজৰ কৰ্তব্য পালন কৰিব নোৱাৰে।[29]

১৯৮৯ চনৰ ২০ নৱেম্বৰত উচ্চতম ন্যায়ালয়ে সম্ৰাটৰ ওপৰত ন্যায়িক ক্ষমতা নাই বুলি ৰায় দিয়ে।[30]

জাপানৰ ইম্পেৰিয়েল হাউছ বিশ্বৰ আটাইতকৈ পুৰণি অব্যাহত থকা বংশগত ৰাজতন্ত্ৰ বুলি কোৱা হয়।[31] কোজিকি আৰু নিহন শ্বোকিৰ মতে জাপানক ইম্পেৰিয়েল হাউছৰ দ্বাৰা খ্ৰীষ্টপূৰ্ব ৬৬০ চনত সম্ৰাট জিম্মুৰ (神武天皇?) দ্বাৰা প্ৰতিষ্ঠা কৰা হৈছিল।[32] সম্ৰাট জিম্মু আছিল জাপানৰ প্ৰথম সম্ৰাট আৰু তাৰ পিছৰ সকলো সম্ৰাটৰ পূৰ্বপুৰুষ।[33] জাপানী পৌৰাণিক কাহিনী অনুসৰি তেওঁ থলুৱা শ্বিণ্টো ধৰ্মৰ সূৰ্য্য দেৱী আমাটেৰাছু (天照大御神?) ৰ প্ৰত্যক্ষ বংশধৰ, তেওঁৰ প্ৰাক্তন পিতৃ-মাতৃ নিনিগিৰ জৰিয়তে।[34][35]

জাপানৰ বৰ্তমানৰ সম্ৰাট (今上天皇?) হৈছে নাৰুহিটো। পিতৃৰ পদত্যাগৰ পিছত ২০১৯ চনৰ ১ মে’ত আনুষ্ঠানিকভাৱে সিংহাসনত বহিছিল।[36][37] তেওঁক হিজ ইম্পেৰিয়েল মেজেষ্টী (天皇陛下?) হিচাপে ষ্টাইল কৰা হয় আৰু তেওঁৰ ৰাজত্বকালত ৰেইৱা (令和?)। ফুমিহিটো হৈছে ক্ৰাইচেন্থেমাম সিংহাসনৰ অনুমানিক উত্তৰাধিকাৰী।

তথ্য সমূহ[সম্পাদনা কৰক]

  1. ↑ "The World Factbook Japan". Central Intelligence Agency. https://www.cia.gov/the-world-factbook/countries/japan/। আহৰণ কৰা হৈছে: 5 September 2015. 
  2. ↑ "Article 4(1), Section 1". Constitution of Japan.. 1947. http://japan.kantei.go.jp/constitution_and_government_of_japan/constitution_e.html। আহৰণ কৰা হৈছে: 5 September 2015. 
  3. ↑ "Article 65, Section 5". Constitution of Japan.. 1947. http://japan.kantei.go.jp/constitution_and_government_of_japan/constitution_e.html। আহৰণ কৰা হৈছে: 5 September 2015. 
  4. ↑ "Article 68(1), Section 5". Constitution of Japan.. 1947. http://japan.kantei.go.jp/constitution_and_government_of_japan/constitution_e.html। আহৰণ কৰা হৈছে: 5 September 2015. 
  5. ↑ "Article 67(1), Section 5". Constitution of Japan.. 1947. http://japan.kantei.go.jp/constitution_and_government_of_japan/constitution_e.html। আহৰণ কৰা হৈছে: 5 September 2015. 
  6. ↑ "Article 6(1), Section 1". Constitution of Japan.. 1947. http://japan.kantei.go.jp/constitution_and_government_of_japan/constitution_e.html। আহৰণ কৰা হৈছে: 5 September 2015. 
  7. ↑ "Article 1, Section 1". Constitution of Japan.. 1947. http://japan.kantei.go.jp/constitution_and_government_of_japan/constitution_e.html। আহৰণ কৰা হৈছে: 5 September 2015. 
  8. ↑ "Article 76(2), Section 6". Constitution of Japan.. 1947. http://japan.kantei.go.jp/constitution_and_government_of_japan/constitution_e.html। আহৰণ কৰা হৈছে: 5 September 2015. 
  9. ↑ Chaurasla, Radhey Shyam (2003). History of money. প্ৰকাশক New Delhi: Atlantic Publishers and Distributors. পৃষ্ঠা. 10. ISBN 9788126902286. 
  10. ↑ Koichi, Mori (December 1979). "The Emperor of Japan: A Historical Study in Religious Symbolism". Japanese Journal of Religious Studies খণ্ড 6/4: 535–540. 
  11. ↑ Bob Tadashi, Wakabayashi (1991). "In Name Only: Imperial Sovereignty in Early Modern Japan". Journal of Japanese Studies খণ্ড 7 (1): 25–57. 
  12. ↑ Satow, Ernest Mason (Aug 23, 2013). A Diplomat in Japan. Project Gutenberg. পৃষ্ঠা. 282. https://www.gutenberg.org/files/43541/43541-h/43541-h.htm। আহৰণ কৰা হৈছে: 5 September 2015. 
  13. ↑ "Asia's First Parliament". The New York Times. https://timesmachine.nytimes.com/timesmachine/1891/01/26/103292581.pdf. 
  14. ↑ "The Nature of Sovereignty in Japan, 1870s–1920s". University of Colorado Boulder. http://www.colorado.edu/cas/tea/becoming-modern/3-nature/nature-of-sovereignty-lesson.pdf। আহৰণ কৰা হৈছে: 5 September 2015. 
  15. ↑ Lebra, Takie Sugiyama (1992). Japanese social organization (1 সম্পাদনা). প্ৰকাশক Honolulu: University of Hawaii Press. পৃষ্ঠা. 51. ISBN 9780824814205. 
  16. ↑ "Article 34, Section 3". Constitution of the Empire of Japan.. 1889. http://www.ndl.go.jp/constitution/e/etc/c02.html। আহৰণ কৰা হৈছে: 5 September 2015. 
  17. ↑ "Article 35, Section 3". Constitution of the Empire of Japan.. 1889. http://www.ndl.go.jp/constitution/e/etc/c02.html। আহৰণ কৰা হৈছে: 5 September 2015. 
  18. ↑ Skya, Walter A. (2009). Japan's holy war the ideology of radical Shintō ultranationalism. প্ৰকাশক Durham: Duke University Press. পৃষ্ঠা. 40. ISBN 9780822392460. 
  19. ↑ Martin, Bernd (2006). Japan and Germany in the modern world (1. paperback সম্পাদনা). প্ৰকাশক New York [u.a.]: Berghahn Books. পৃষ্ঠা. 31. ISBN 9781845450472. 
  20. ↑ "The Constitution: Context and History". Hart Publishing. Archived from the original on 24 September 2015. https://web.archive.org/web/20150924025048/http://www.hartpub.co.uk/pdf/samples/9781841137926sample.pdf। আহৰণ কৰা হৈছে: 5 September 2015. 
  21. ↑ "Japan's analog government struggles to accept anything online". Nikkei. https://asia.nikkei.com/Politics/Japan-s-analog-government-struggles-to-accept-anything-online। আহৰণ কৰা হৈছে: 18 June 2020. 
  22. ↑ "Japan appoints 'minister' to help people home alone". Nikkei. February 13, 2021. https://asia.nikkei.com/Spotlight/Coronavirus/Japan-appoints-minister-of-loneliness-to-help-people-home-alone. 
  23. ↑ "Article 1, Section 1". Constitution of Japan.. 1947. http://japan.kantei.go.jp/constitution_and_government_of_japan/constitution_e.html। আহৰণ কৰা হৈছে: 5 September 2015. 
  24. ↑ "Article 4, Section 1". Constitution of Japan.. 1947. http://japan.kantei.go.jp/constitution_and_government_of_japan/constitution_e.html। আহৰণ কৰা হৈছে: 5 September 2015. 
  25. ↑ "Did the Emperor of Japan really fall from being a ruler to a symbol". Tsuneyasu Takeda. Instructor, Keio University.. Archived from the original on 4 February 2019. https://web.archive.org/web/20190204080055/http://ronbun.apa.co.jp/images/pdf/2009jyusyou_saiyuusyu_english.pdf। আহৰণ কৰা হৈছে: 28 August 2015. 
  26. ↑ "2009 Japanese Emperor and Empress Visited in Vancouver". YouTube. https://www.youtube.com/watch?v=iB4I1SWf8jc। আহৰণ কৰা হৈছে: 18 June 2015. 
  27. ↑ "A shadow of a shogun". The Economist. 2012. http://www.economist.com/node/21557788. 
  28. ↑ "Fundamental Structure of the Government of Japan". Prime Minister's Official Residence Website. http://japan.kantei.go.jp/constitution_and_government_of_japan/fundamental_e.html। আহৰণ কৰা হৈছে: 1 September 2015. 
  29. ↑ "Article 5, Section 1". Constitution of Japan.. 1947. http://japan.kantei.go.jp/constitution_and_government_of_japan/constitution_e.html। আহৰণ কৰা হৈছে: 5 September 2015. 
  30. ↑ "最高裁判所判例集 事件番号 平成1(行ツ)126". Courts in Japan. https://www.courts.go.jp/app/hanrei_jp/detail2?id=52451। আহৰণ কৰা হৈছে: August 10, 2020. 
  31. ↑ "Japan's royal family pose for unusual New Year photo". The Daily Telegraph. 2014. https://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/asia/japan/10545850/Japans-royal-family-pose-for-unusual-New-Year-photo.html. 
  32. ↑ Kitagawa, Joseph M. (1987). On understanding Japanese religion. প্ৰকাশক Princeton, N.J.: Princeton University Press. পৃষ্ঠা. 145. ISBN 9780691102290. https://archive.org/details/onunderstandingj0000kita/page/145. 
  33. ↑ Smith, Robert J. (1974). Ancestor worship in contemporary Japan ([Repr.]. সম্পাদনা). প্ৰকাশক Stanford, Calif.: Stanford University Press. পৃষ্ঠা. 8–9. ISBN 9780804708739. https://archive.org/details/ancestorworshipi0000smit/page/8. 
  34. ↑ "Kojiki". Ō no Yasumaro. Archived from the original on 30 April 2020. https://web.archive.org/web/20200430112156/http://www.ceres.dti.ne.jp/~alex-x/wakan/kojikix1.html। আহৰণ কৰা হৈছে: 5 September 2015. 
  35. ↑ "Nihon Shoki". Prince Toneri. http://archive.wul.waseda.ac.jp/kosho/ri05/ri05_01940/ri05_01940_0003/ri05_01940_0003.pdf। আহৰণ কৰা হৈছে: 5 September 2015. 
  36. ↑ "Enthronement and Ceremonies". Imperial Household Agency. http://www.kunaicho.go.jp/e-about/seido/sokui.html। আহৰণ কৰা হৈছে: 1 September 2015. 
  37. ↑ "The 20th Anniversary of His Majesty the Emperor's Accession to the Throne". Ministry of Foreign Affairs. http://www.mofa.go.jp/j_info/japan/imperial/20anniversary/activity.html। আহৰণ কৰা হৈছে: 1 September 2015. 

বাহ্যিক সংযোগ[সম্পাদনা কৰক]

সাঁচ:Japan topics সাঁচ:Ministries of Japan

প্ৰ • আ • স
Governments of Asia
Sovereign
states
States with limited
recognition
Dependencies and
other territories
"https://as.wikipedia.org/w/index.php?title=জাপান_চৰকাৰ&oldid=393121"ৰ পৰা অনা হৈছে