মন জিলা
| মন জিলা | |
|---|---|
| — জিলা — | |
| Mon-Nagaland-Jim-Ankan-Deka-photography.jpgনাগালেণ্ডৰ মন জিলাৰ এখন গাওঁ | |
.svg) |
|
| ৰাজ্য | নাগালেণ্ড |
| দেশ |  ভাৰত |
| জনসংখ্যা (২০১১) | |
| - মুঠ | ২,৫০,৬৭১ জন |
| সময় অঞ্চল | ভা.মা.স. (গ্ৰী.মা.স.+05:30) |
| আই এচ অ’ ৩১৬৬ কোড | IN-NL-MN |
| ৱেবছাইট | mon |
মন জিলা ভাৰতৰ নাগালেণ্ড ৰাজ্যৰ এখন জিলা৷ এই জিলাৰ সংখ্যাগৰিষ্ঠ লোক ক’নিয়াক জনজাতিৰ৷
ভৌগোলিক অৱস্থান[সম্পাদনা কৰক]
মন জিলাখন নাগােলণ্ডৰ আটাইতকৈ উত্তৰ সীমান্তত অৱস্থিত৷ এই জিলাৰ উত্তৰে অৰুণাচল প্ৰদেশ, পশ্চিমে অসম, পূবে ম্যানমাৰ আৰু দক্ষিণে লংলেং আৰু টুৱনচাং জিলা৷ জিলাখনৰ সদৰ ঠাই মন চহৰ৷
অৰ্থনীতি[সম্পাদনা কৰক]
২০০৬ চনত পঞ্চায়তী ৰাজ মন্ত্ৰালয়ে ভাৰতৰ মুঠ ৬৪০ খন জিলাৰ ভিতৰত আটাইতকৈ অৱহেলিত ২৫০ খন জিলাৰ এখন বুলি মন জিলাক অভিহিত কৰে৷[1] ভাৰত চৰকাৰৰ Backward Regions Grant Fund Programme (BRGF) পুঁজিৰ পৰা ধনৰ আবণ্টন লাভ কৰা নাগালেণ্ডৰ তিনিখন জিলাৰ ভিতৰত মন অন্যতম৷[1]
জনসংখ্যা[সম্পাদনা কৰক]
২০১১ চনৰ লোকপিয়ল অনুসৰি মন জিলাৰ মুঠ জনসংখ্যা ২৫০,৬৭১ জন৷[2] জনসংখ্যাৰ ফালৰ পৰা ভাৰতৰ মুঠ ৬৪০ খন জিলাৰ ভিতৰত মন জিলাৰ স্থান ৫৮২ তম৷[2] মন জিলাৰ প্ৰতি ১০০০ গৰাকী পুৰুষৰ বিপৰীতে মহিলাৰ সংখ্যা ৮৯৮ গৰাকী৷[2] এই জিলাৰ সাক্ষৰতাৰ হাৰ ৫৬.৬%।[2]
সংস্কৃতি[সম্পাদনা কৰক]
মন জিলা ক’নিয়াক নগা জনজাতিৰ বসতিস্থল৷ পৰম্পৰাগতভাৱে এই জনজাতিৰ লোকসকলে দেহ-মুখত টাটু পৰিধান কৰে৷ ক’নিয়াকসকলৰ মূল উৎসৱ হৈছে 'Aoleang Monyu'৷ এই উৎসৱ এপ্ৰিল মাহৰ প্ৰথম সপ্তাহত উদযাপন কৰা হয়৷
ক’নিয়াকসকলৰ পৰম্পৰাগত নেতা হৈছে আং (Angh), যি উত্তৰাধিকাৰী সূত্ৰে এই উপাধি লাভ কৰে৷ প্ৰতিখন গাঁৱত আং গৰাকীৰ ঘৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ হয়৷ ঘৰৰ সন্মুখত সাধাৰণতে জন্তুৰ লাওখোলা সজ্জিত থাকে৷
পৰ্য্যটন[সম্পাদনা কৰক]
- চাংন্যু গাওঁ (Shangnyu village)
চাংন্যু গাওঁ মূখ্য আং গৰাকীৰ দ্বাৰা পৰিচালিত৷ এই গাৱঁত ৮ ফুট উচ্চতাৰ আৰু ১২ ফুট প্ৰস্থৰ এটা ঐতিহাসিক কাঠৰ প্ৰতিমূৰ্ত্তি আছে৷ মূৰ্ত্তিটোত মানুহ আৰু জীৱ-জন্তুৰ প্ৰতিচ্ছৱি খোদিত কৰা আছে৷ ইতিহাসৰ মতে এই গাওঁ আৰু আহোম ৰাজত্বৰ মাজত বন্ধুত্বপূৰ্ণ সম্পৰ্ক আছিল৷
- চুই গাওঁ (Chui village)
এই গাওঁ সদৰঠাই মনৰ কাষৰীয়া অঞ্চলত অৱস্থিত৷ গাওঁখনৰ আং গৰাকীৰ ঘৰটো সৰ্ববৃহৎ আুৰ ঘৰৰ সন্মুখভাগ পূৰ্বপুৰুষ আৰু তেওঁ নিজে নিধন কৰা শত্ৰুৰ লাওখোলাৰে সজ্জিত৷ ক’নিয়াকসকলৰ মাজত উনৈশ শতিকাৰ শেষভাগলৈকে মুণ্ড চিকাৰ প্ৰচলিত আছিল৷
- লংৱা গাওঁ (Longwa village)
লংৱা নাগালেণ্ডৰ ভাৰত-ম্যানমাৰ সীমান্তত অৱস্থিত গাওঁসমূহৰ ভিতৰত সৰ্ববৃহৎ গাওঁ৷[3][4] এই গাৱঁৰ মুখ্য আঙৰ ঘৰৰ আধা ভাৰতত আৰু অন্যভাগ ম্যানমাৰত অৱস্থিত৷ অৱশ্যে সমগ্ৰ গাওঁখন পৰিচালনা কৰে মুখ্য আং গৰাকীয়ে৷ তেওঁৰ ক’নিয়াক জনাজতিৰ ৬০ খন গাওঁৰ নেতা৷ [4]
- ভেদা (Veda Peak)
মন জিলাৰ সৰ্ব্বোচ্চ এই শিখৰটো মন চহৰৰ পৰা ৭০ কিমি পূবে অৱস্থিত৷ এই শিখৰৰ পৰা ফৰকাল বতৰত ব্ৰহ্মপুত্ৰ দেখা পোৱা যায়৷
- নাগনিমুৰা (Naganimora)
এই চহৰখনৰ নামৰ উৎস হৈছে 'নগা ৰাণী মৰা' (the burial place of the Naga queen)৷
তথ্যসূত্ৰ[সম্পাদনা কৰক]
- ↑ 1.0 1.1 Ministry of Panchayati Raj (8 September 2009). "A Note on the Backward Regions Grant Fund Programme". National Institute of Rural Development. Archived from the original on 5 April 2012. https://web.archive.org/web/20120405033402/http://www.nird.org.in/brgf/doc/brgf_BackgroundNote.pdf। আহৰণ কৰা হৈছে: 27 September 2011.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 "District Census 2011". Census2011.co.in. 2011. http://www.census2011.co.in/district.php। আহৰণ কৰা হৈছে: 2011-09-30.
- ↑ Bhattacharyya, Rajeev (25 September 2016). "From Mon in Nagaland to Myanmar, Schoolkids Cross the Border For a Better Future". The Wire. https://thewire.in/education/nagaland-myanmar-education-employment। আহৰণ কৰা হৈছে: 25 August 2018.
- ↑ 4.0 4.1 An Indian Village Where Villagers Have Dual Citizenships And Its King Has 60 Wives, Daily Moss, 22 Msay 2015.
বাহ্যিক সংযোগ[সম্পাদনা কৰক]
 |
ৱিকিমিডিয়া কমন্সত মন জিলা সম্পৰ্কীয় মিডিয়া ফাইল আছে। |
|
শিৱসাগৰ জিলা, অসম |
| ||
| লংলেং জিলা | 
|
টিৰাপ জিলা, অৰুণাচল প্ৰদেশ | ||
 মন জিলা 
| ||||
| ||||
| টুৱেনচাং জিলা | ম্যানমাৰ |
| ||||||||||||||||||||
