বাঙালী মুছলিম
বাঙালী মুছলিম, বঙালী মুছলিম, বাঙালী মুছলমান বা বঙালী মুছলমান (বঙালী: বাঙালি মুসলমান; pronounced [baŋali musɔlman])[1][2] হ'ল সেই ইছলাম ধৰ্মাৱলম্বী লোক যিয়ে নিজকে জাতিগত, ভাষিক আৰু বংশগতভাৱে বাঙালী বুলি পৰিচয় দিয়ে। বাঙালীসকলৰ প্ৰায় দুই তৃতীয়াংশ লোকেই মুছলিম। মুছলিমসকলৰ মাজত, আৰবসকলৰ পাছতেই বাঙালীসকল আতাইতকৈ ডাঙৰ গোট।[3][4] বাঙালী মুছলিমৰ বাংলাদেশত সংখ্যাগড়িষ্ঠতা আছে। তদুপৰি, ভাৰতৰ পশ্চিম বংগ, ত্ৰিপুৰা আৰু অসম ৰাজ্যত বাঙালী মুছলিম সৰ্ববৃহৎ সংখ্যালঘু সম্প্ৰদায়।[5]
বাঙালী মুছলিমসকলে বাংলা ভাষাক মাতৃভাষা জ্ঞান কৰে আৰু প্ৰায় এই ভাষা ব্যৱহাৰ কৰে। বাঙালী মুছলিমৰ সৰহসংখ্যক ছুন্নী যি হানাফি বিধি মানি চলে।
ইতিহাস
[সম্পাদনা কৰক]মধ্যযুগৰ মুছলিম প্ৰাচ্যত বংগ অঞ্চল এক অগ্ৰণি শক্তি আছিল।[6] ইউৰোপীয় ব্যৱসায়ীসকলে মন কৰিছিল যে বংগ চুলতানী আছিল "বেপাৰ কৰিবলৈ আতাইতকৈ ধনী দেশ"।[7] ঔৰংগজেবৰ শাসনকালত, বংগৰ পূব অঞ্চল আছিল বংগ চুবা,[8] যাৰ গড়িষ্ঠসংখ্যক লোক আছিল ইছলাম ধৰ্মাৱলম্বী। এই বংগ চুবাৰ প্ৰজা আছিল সমগ্ৰ বিশ্বতেই আতাইতকৈ চহকী, তেওঁলোকৰ বাস্তৱ মজুৰি আছিল বিশ্বৰ ভিতৰতে আতাইতকৈ অধিক।[9][10][11] বংগৰ ৰাজপ্ৰতিনিধি মহম্মদ আজম শ্বাহে সাম্ৰাজ্যৰ সিংহাসন লাভ কৰিছিল। অষ্টদশ শতিকাত, বংগৰ নবাবসকলৰ অধীনত মুগল বংগ লাহে লাহে অধিক স্বতন্ত্ৰ হ'বলৈ ধৰিল।[12]
বাঙালী মুছলিম লোকৰ জন্ম হ'ল মুছলিম আৰু বাঙালী সংস্কৃতিৰ সংমিশ্ৰণেৰে। ১৯৪৭ চনত হোৱা ভাৰতৰ বিভাজনৰ পাছত বাঙালী মুছলিমসকল আছিল পাকিস্তানৰ সৰ্ববৃহৎ গোষ্ঠী। কিন্তু ১৯৭১ চনত বাঙালী মুছলিমৰ সংখ্যাগড়িষ্ঠতা থকা পূব পাকিস্তান, পাকিস্তানৰ পৰা আতৰ হৈ এক স্বাধীন দেশ হ'ল, যাৰ নাম দিয়া হ'ল বাংলাদেশ।
তথ্য সংগ্ৰহ
[সম্পাদনা কৰক]- ↑ "The Calcutta Review". 1 January 1941. https://books.google.com/books?id=SBcxAQAAMAAJ.
- ↑ Choudhury, A. K. (1 January 1984). "The Independence of East Bengal: A Historical Process". A.K. Choudhury. https://books.google.com/books?id=LT5uAAAAMAAJ.
- ↑ Richard Eaton (8 September 2009). "Forest Clearing and the Growth of Islam in Bengal". In Barbara D. Metcalf. Islam in South Asia in Practice. Princeton University Press. পৃষ্ঠা. 275. ISBN 978-1-4008-3138-8. https://books.google.com/books?id=pR0LzVCpfw8C.
- ↑ Meghna Guhathakurta; Willem van Schendel (30 April 2013). The Bangladesh Reader: History, Culture, Politics. ISBN 978-0822353188. https://books.google.com/books?id=haGORCJRlOUC&pg=PA50। আহৰণ কৰা হৈছে: 7 November 2016.
- ↑ Andre, Aletta; Kumar, Abhimanyu (23 December 2016). "Protest poetry: Assam's Bengali Muslims take a stand". Al Jazeera. http://www.aljazeera.com/indepth/features/2016/12/protest-poetry-assam-bengali-muslims-stand-161219094434005.html.
- ↑ Mohammad Yusuf Siddiq (19 November 2015). Epigraphy and Islamic Culture: Inscriptions of the Early Muslim Rulers of .... পৃষ্ঠা. 30. ISBN 9781317587460. https://books.google.com/books?id=nAUBCwAAQBAJ&pg=PA30। আহৰণ কৰা হৈছে: 7 November 2016.
- ↑ Nanda, J. N (2005). Bengal: the unique state. Concept Publishing Company. p. 10.. ISBN 978-81-8069-149-2. "Bengal [...] was rich in the production and export of grain, salt, fruit, liquors and wines, precious metals and ornaments besides the output of its handlooms in silk and cotton. Europe referred to Bengal as the richest country to trade with."
- ↑ "The paradise of nations | Dhaka Tribune". Archive.dhakatribune.com. 20 December 2014. http://archive.dhakatribune.com/heritage/2014/dec/20/paradise-nations। আহৰণ কৰা হৈছে: 7 November 2016.
- ↑ M. Shahid Alam (2016). Poverty From The Wealth of Nations: Integration and Polarization in the Global Economy since 1760. Springer Science+Business Media. পৃষ্ঠা. 32. ISBN 978-0-333-98564-9. https://books.google.com/books?id=suKKCwAAQBAJ&pg=PA32.
- ↑ Khandker, Hissam (31 July 2015). "Which India is claiming to have been colonised?". The Daily Star. http://www.thedailystar.net/op-ed/politics/which-india-claiming-have-been-colonised-119284.
- ↑ Maddison, Angus (2003): Development Centre Studies The World Economy Historical Statistics: Historical Statistics, OECD Publishing, আই.এচ.বি.এন. 9264104143, pages 259–261
- ↑ Ghosh, Shiladitya. Transitions – History and Civics – 8. Vikas Publishing House. ISBN 9789325993969. https://books.google.com/books?id=wyoxDAAAQBAJ.