শ্ৰীমতী নাথীবাঈ দামোদৰ ঠাকৰচি মহিলা বিশ্ববিদ্যালয়
| শ্ৰীমতী নাথীবাঈ দামোদৰ ঠাকৰচি মহিলা বিশ্ববিদ্যালয় | |
|---|---|
| SNDT Univ Logo.jpg | |
| মূলমন্ত্ৰ | সংস্কৃতা স্ত্ৰী পৰাশক্তি[1] |
| স্থাপিত | ১৯১৬ |
| ধৰণ | ৰাজহুৱা বিশ্ববিদ্যালয় |
| আচাৰ্য | মহাৰাষ্ট্ৰৰ ৰাজ্যপাল[2] |
| উপাচাৰ্য | শশীকলা ৱানজাৰী |
| স্থান | মুম্বাই, মহাৰাষ্ট্ৰ, ভাৰত |
| চৌহদ | মুম্বাই, পুনে |
| ভুক্তি | বিশ্ববিদ্যালয় অনুদান আয়োগ |
| ৱেবছাইট | http://sndt.ac.in/ |
শ্ৰীমতী নাথীবাঈ দামোদৰ ঠাকৰচি মহিলা বিশ্ববিদ্যালয় বা চমুকৈ এছএনডিটি মহিলা বিশ্ববিদ্যালয় ভাৰতৰ মুম্বাইত অৱস্থিত এখন মহিলা বিশ্ববিদ্যালয়। ১৯১৬ চনত ধন্দ কেশৱ কৰ্ৱেয়ে ইয়াৰ স্থাপন কৰিছিল। বিশ্ববিদ্যালয় খনৰ মুখ্য কাৰ্যালয় দক্ষিণ মুম্বাইৰ চাৰ্চগেটত অৱস্থিত। ইয়াৰ মূল চৌহদ ছাণ্টাক্ৰুজ-জুহু অঞ্চলত অৱস্থিত। শ্ৰীমতী নাথীবাঈ দামোদৰ ঠাকৰচি মহিলা বিশ্ববিদ্যালয়ৰ মুম্বাইত দুখন আৰু পুনেত এখন বিশ্ববিদ্যালয় চৌহদ আছে। বিশ্ববিদ্যালয় খনৰ অন্তৰ্ভুক্ত মহাবিদ্যালয় মহাৰাষ্ট্ৰ, অসম, উত্তৰ প্ৰদেশ, বিহাৰ, মধ্যপ্ৰদেশ, গুজৰাট আৰু গোৱাত অৱস্থিত।[3] ই ভাৰত তথা দক্ষিণ এছিয়াৰ প্ৰথম মহিলা বিশ্ববিদ্যালয়।
ইতিহাস
[সম্পাদনা কৰক]১৮৯৬ চনত ভাৰত ৰত্ন ধন্দ কেশৱ কৰ্ৱেয়ে পুনেৰ ওচৰৰ হিঙেত বিধবা আৰু অসহায় নাৰী সকলৰ বাবে এক আশ্ৰম প্ৰতিষ্ঠা কৰিছিল। নাৰীৰ সৰ্বাংগীন বিকাশৰ বাবে শিক্ষাৰ প্ৰয়োজনীয়তাৰ প্ৰতি লক্ষ্য ৰাখি তেওঁ এই পদক্ষেপ গ্ৰহণ কৰিছিল। তেওঁ এখন মহিলা বিশ্ববিদ্যালয় গঠনৰ সপোন দেখিছিল। তেওঁৰ বন্ধু এজনে তেওঁলৈ টকিয়'ত অৱস্থিত বিশ্বৰ প্ৰথম মহিলা বিশ্ববিদ্যালয়,জাপান মহিলা বিশ্ববিদ্যালয়ৰ এখন পুস্তিকা প্ৰেৰণ কৰিছিল। ১৯১৫ চনৰ ডিচেম্বৰ মাহত বোম্বেত অনুষ্ঠিত ৰাষ্ট্ৰীয় সমাজ সংস্কাৰ কংগ্ৰেছত তেওঁ নিজৰ সপোন বাস্তৱায়িত কৰাৰ আনুষ্ঠানিক ঘোষণা কৰে। ১৯১৬ চনত ২ জুলাই তাৰিখে পাঁচ গৰাকী ছাত্ৰীৰে প্ৰথম মহাবিদ্যালয়ৰ পাঠদান আৰম্ভ হয়। তেওঁ ইয়াৰ বাবে প্ৰয়োজনীয় চৰকাৰী অনুমতি আৰু পুঁজিৰ বাবে অপেক্ষা কৰা নাছিল। ১৯২০ চনত বিশ্ববিদ্যালয়ৰ নাম আনুষ্ঠানিক ভাৱে শ্ৰীমতী নাথীবাঈ দামোদৰ ঠাকৰচি মহিলা বিশ্ববিদ্যালয় কৰা হৈছিল।[4]
১৯৩৬ চনত ইয়াৰ মুখ্য কাৰ্যালয় বোম্বেলৈ স্থানান্তৰ কৰা হয়। ১৯৫১ চনত বিশ্ববিদ্যালয়খন আইনৰ অধীনত আহে। ই গোটেই ভাৰততে মহাবিদ্যালয় অন্তৰ্ভূক্ত কৰিব পৰা বিশেষ অধিকাৰ লাভ কৰে। ২০১৬ চনৰ ৫ জুলাই তাৰিখে বিশ্ববিদ্যালয়খনে ১০০ বছৰ সম্পূৰ্ণ কৰে। ই ভাৰত তথা দক্ষিণ এছিয়াৰ আটাইতকৈ পুৰণি মহিলা বিশ্ববিদ্যালয়।
শিক্ষা
[সম্পাদনা কৰক]বৰ্তমান বিশ্ববিদ্যালয়খনত প্ৰায় ৭০,০০০ ছাত্ৰী আছে। ইয়াৰ মহাৰাষ্ট্ৰৰ চাৰ্চগেট, ছাণ্টাক্ৰুজ-জুহু আৰু পুনেত চৌহদ আছে।[5] বিশ্ববিদ্যালয়ৰ মুঠ বিভাগৰ সংখ্যা হৈছে ৩৯ টা। ১৭৪ খন মহাবিদ্যালয় ইয়াৰ অন্তৰ্ভুক্ত আৰু ৮ খন প্ৰতিষ্ঠানে ইয়াৰ হৈ পিএইছডি ডিগ্ৰী প্ৰদান কৰে। বিশ্ববিদ্যালয়খনে তিনিখন বালিকা উচ্চতৰ মাধ্যমিক বিদ্যালয় পৰিচালনা কৰে। ২০০০ চনত বিশ্ববিদ্যালয়খনে NAACৰ দ্বাৰা পঞ্চতাৰকা মূল্যাংকন লাভ কৰিছিল। মহাৰাষ্ট্ৰত এই সন্মান লাভ কৰা শ্ৰীমতী নাথীবাঈ দামোদৰ ঠাকৰচি মহিলা বিশ্ববিদ্যালয় প্ৰথম শিক্ষানুষ্ঠান। ২০১৫ চনত ই পুনৰ NAACৰ "এ" গ্ৰেড লাভ কৰে।
তথ্য উৎস
[সম্পাদনা কৰক]- ↑ "Motto of SNDT". Archived from the original on 2022-03-03. https://web.archive.org/web/20220303055117/http://sndt.ac.in/abtus/founder.htm। আহৰণ কৰা হৈছে: 2019-03-05.
- ↑ "S.N.D.T Women's University". Archived from the original on 2023-06-08. https://web.archive.org/web/20230608185139/https://sndt.ac.in/administration.htm। আহৰণ কৰা হৈছে: 2019-03-05.
- ↑ "Affiliated Colleges". SNDT University. Archived from the original on 1 March 2023. https://web.archive.org/web/20230301151453/https://sndt.ac.in/aca/affiliated-colleges.htm। আহৰণ কৰা হৈছে: 3 July 2012.
- ↑ "History of SNDT". Archived from the original on 2020-12-06. https://web.archive.org/web/20201206014607/https://sndt.ac.in/abtus/history.htm। আহৰণ কৰা হৈছে: 2019-03-09.
- ↑ "Campuses of SNDT". Archived from the original on 2021-06-17. https://web.archive.org/web/20210617000747/https://sndt.ac.in/contactus.htm। আহৰণ কৰা হৈছে: 2019-03-09.
বাহ্যিক সংযোগ
[সম্পাদনা কৰক]- চৰকাৰী ৱেবচাইট Archived 2014-11-13 at the Wayback Machine