সমললৈ যাওক

কেৰেলা (ৰাজ্য)

অসমীয়া ৱিকিপিডিয়াৰ পৰা


কেৰেলা
উপনাম(সমূহ): 
God's Own Country, Spice Garden of India, Land of Coconuts, Land of Trees
ভাৰতৰ মানচিত্ৰত কেৰেলাৰ অৱস্থান
ভাৰতৰ মানচিত্ৰত কেৰেলাৰ অৱস্থান
স্থানাংক (Thiruvananthapuram): 8°30′N 77°00′E / 8.5°N 77°E / 8.5; 77স্থানাংক: 8°30′N 77°00′E / 8.5°N 77°E / 8.5; 77
দেশ  ভাৰত
Statehood ১ নৱেম্বৰ ১৯৫৬; ৬৮ বছৰ আগত (1956-11-01)
ৰাজধানী তিৰুৱনন্তপুৰম
জিলা ১৪টা
চৰকাৰ
 • পৰিচালনা কেৰেলা চৰকাৰ
 • ৰাজ্যপাল আৰিফ মোহম্মদ খান
 • মুখ্যমন্ত্ৰী পিনাৰাই বিজায়ান (চি, পি, আই (এম))
 • Legislature Unicameral (141 seats)
 • Parliamentary constituencies
 • হাইকোৰ্ট কেৰেলা হাইকোৰ্ট
কালি
 • মুঠ
৩৮৮৬৩ km2 (15,005 sq mi)
 • স্থান ২৩তম
সৰ্বোচ্চ উচ্চতা ২,৬৯৫ মিটাৰ (৮,৮৪২ ফুট)
সৰ্বনিম্ন উচ্চতা −২.২ মিটাৰ (−৭.২ ফুট)
জনসংখ্যা
 (২০১১)[1]
 • মুঠ
৩৩৩৮৭৬৭৭
 • স্থান ১৩ তম
 • ঘনত্ব 860/km2 (2,200/sq mi)

কেৰেলা (ইংৰাজী: Kerala, মালয়ালম: കേരളം কেৰলম) ভাৰতৰ দক্ষিণ-পশ্চিমাঞ্চলৰ মালবাৰ উপকূলত অৱস্থিত এখন ৰাজ্য। পূৰ্বৰ ট্ৰাভঙ্কৰ-ক’চিন ৰাজ্য আৰু মাদ্ৰাজ ৰাজ্যৰ মালয়ালমভাষী অঞ্চলসমূহক একত্ৰিত কৰি ৰাজ্য পুনৰ্গঠন আইনৰ অনুসৰি ১৯৫৬ চনৰ ১ নৱেম্বৰত কেৰেলা ৰাজ্যৰ গঠন কৰা হয়। ৩৮,৮৬৩ বৰ্গকিলোমিটাৰ (১৫,০০৫ বৰ্গমাইল) মাটিকালিৰে কেৰেলা ভাৰতৰ ২৩তম বৃহত্তম ৰাজ্য। ইয়াৰ উত্তৰ আৰু উত্তৰ-পূবে কৰ্ণাটক, পূবে আৰু দক্ষিণে তামিলনাডু আৰু পশ্চিমে লাক্ষাদ্বীপ সাগৰ[8] অৱস্থিত। ২০১১ চনৰ লোকপিয়ল অনুসাৰি ৩,৩৩,৮৭,৬৭৭জন বাসিন্দাৰে কেৰেলা জনসংখ্যাৰ ফালৰ পৰা ভাৰতৰ ১৩তম বৃহত্তম ৰাজ্য। কেৰেলা ৰাজ্যখনক ১৪খন জিলাত বিভক্ত কৰা হৈছে আৰু ইয়াৰ ৰাজধানী হৈছে তিৰুৱনন্তপুৰমমালয়ালম ভাষা হৈছে ৰাজ্যখনৰ মূল কথিত ভাষা তথা চৰকাৰী ভাষাও।[9] ক’চিন এখন গুৰুত্বপূৰ্ণ বন্দৰ তথা তেলশোধনাগাৰ। কালিকট আন এখন বন্দৰ চহৰ।

কেৰালাৰ কৃষিক্ষেত্ৰত ডাঙৰ পৰিৱৰ্তন ঘটিছিল ১৯৭০ চনত যেতিয়া সমগ্ৰ ভাৰতবৰ্ষতে ধানৰ উপলব্ধতা বৃদ্ধি পোৱা আৰু শ্ৰমিকৰ উপলব্ধতা হ্ৰাস পোৱাৰ বাবে ধানৰ উৎপাদন হ্ৰাস পাইছিল।[10] ফলস্বৰূপে ধান উৎপাদনত বিনিয়োগ কমি গ’ল আৰু মাটিৰ এটা ডাঙৰ অংশ বহুবৰ্ষজীৱী গছৰ শস্য আৰু ঋতুভিত্তিক শস্যৰ খেতিলৈ স্থানান্তৰিত হ’ল।[11][12] কৃষি শ্ৰমিকৰ অভাৱ, মাটিৰ উচ্চ মূল্য আৰু কাৰ্য্যকৰী ভূমিৰ অসামাজিক আকাৰৰ বাবে শস্যৰ লাভজনকতা হ্ৰাস পায়।[13] কেৰালাৰ মাত্ৰ ২৭.৩% পৰিয়ালেই জীৱিকাৰ বাবে কৃষিৰ ওপৰত নিৰ্ভৰশীল, যিটো ভাৰতৰ ভিতৰতো সৰ্বনিম্ন সংশ্লিষ্ট হাৰ।[14]

ৰাষ্ট্ৰীয় উৎপাদনৰ ৯৭% জালুকৰ[15] কেৰালাত উৎপাদন হয় আৰু দেশৰ প্ৰাকৃতিক ৰবৰৰ ৮৫% উৎপাদন হয়।[16][17] নাৰিকল, চাহ, কফি, কাজু, আৰু মছলা— ইলাচি, ভেনিলা, ডালচেনি, জাইফলকে ধৰি মূল কৃষিজাত সামগ্ৰী।[18][19][20][21][22] ভাৰতৰ পৰা ৰপ্তানি হোৱা কাজুৰ প্ৰায় ৮০% কোল্লামত প্ৰস্তুত হয়।[23] মূল নগদ শস্য হ’ল নাৰিকল আৰু ভাৰতৰ নাৰিকল খেতিৰ ক্ষেত্ৰত কেৰালা প্ৰথম স্থানত আছে।[24] ভাৰতত উৎপাদিত মুঠ ইলাচীৰ প্ৰায় ৯০% কেৰালাৰ। বিশ্বৰ ভিতৰতে ইলাচীৰ দ্বিতীয় বৃহত্তম উৎপাদনকাৰী দেশ ভাৰত। ভাৰতত উৎপাদিত মুঠ কফিৰ প্ৰায় ২০% কফি কেৰালাৰ।[25] মূল কৃষি হ’ল ধান, ইয়াৰ জাতসমূহ বিস্তৃত ধাননি পথাৰত খেতি কৰা হয়।[26] ঘৰুৱা বাগিচাই কৃষি খণ্ডৰ এক উল্লেখযোগ্য অংশ সামৰি লৈছে।[27]

সংস্কৃতি

[সম্পাদনা কৰক]
কথাকলি প্ৰদৰ্শন

কেৰালাৰ সংস্কৃতি সংমিশ্ৰিত আৰু বিশ্বজনীন প্ৰকৃতিৰ আৰু ই ভাৰতীয় সংস্কৃতিৰ এক অবিচ্ছেদ্য অংগ।[28] ই আৰ্য, দ্ৰাবিড়, আৰব, আৰু ইউৰোপীয় সংস্কৃতিৰ সংশ্লেষণ,[29] সহস্ৰাব্দৰ ভিতৰত ভাৰতৰ অন্যান্য অংশ আৰু বিদেশৰ প্ৰভাৱত বিকশিত হৈছিল।[30] ইয়াৰ প্ৰাচীনতা আৰু মালয়ালী জনসাধাৰণে বজাই ৰখা জৈৱিক ধাৰাবাহিকতাৰ দ্বাৰা ইয়াৰ সংজ্ঞা নিৰ্ধাৰিত হৈছে।[31] চুবুৰীয়া আৰু বহিঃৰাজ্যৰ সংস্কৃতিৰ সৈতে শতিকাজুৰি থকা সংস্পৰ্শৰ কথা ইয়াত বিশদভাৱে উল্লেখ কৰা হৈছিল।[32] কিন্তু দেশৰ বাকী অংশৰ পৰা কেৰালাৰ ভৌগোলিক ভিন্নতাৰ ফলত এক সুকীয়া জীৱনশৈলী, শিল্প, স্থাপত্য, ভাষা, সাহিত্য আৰু সামাজিক অনুষ্ঠানৰ বিকাশ ঘটিছে।[28] ৰাজ্যখনত প্ৰতি বছৰে ১০ হাজাৰৰো অধিক উৎসৱ পালন কৰা হয়। মালয়ালম পঞ্জিকা, সৌৰ নক্ষত্ৰীয় কেলেণ্ডাৰ কেৰেলাত ৮২৫ খ্ৰীষ্টাব্দৰ পৰা আৰম্ভ হৈছিল,[33] কৃষি আৰু ধৰ্মীয় কাৰ্য্যকলাপৰ পৰিকল্পনাত সাধাৰণ ব্যৱহাৰ বিচাৰি পায়।[34] ভাৰতৰ অন্যতম ধ্ৰুপদী ভাষা মালয়ালম কেৰালাৰ চৰকাৰী ভাষা।[35] আন এক ডজনৰো অধিক অনুসূচিত আৰু নিৰ্ধাৰিত ভাষাও কোৱা হয়। ভাৰতৰ ভিতৰত কেৰালাত সৰ্বাধিক সুৰা সেৱন হয়।[36]

কেৰালাৰ মুন্নাৰ পাহাৰ ষ্টেচন

কেৰালাৰ সংস্কৃতি আৰু পৰম্পৰাৰ লগতে ইয়াৰ বিভিন্ন জনগাঁথনিয়ে ৰাজ্যখনক ভাৰতৰ অন্যতম জনপ্ৰিয় পৰ্যটনস্থলী হিচাপে গঢ়ি তুলিছে।২০১২ চনত নেচনেল জিঅ'গ্ৰাফিকৰ ট্ৰেভেলাৰ আলোচনীয়ে কেৰালাক "পৃথিৱীৰ দহখন স্বৰ্গ"ৰ ভিতৰত অন্যতম বুলি অভিহিত কৰিছিল[37][38]আৰু "জীৱনৰ ৫০ টা চাবলগীয়া গন্তব্যস্থান" বুলি উল্লেখ কৰিছিল৷[39] টাইম আলোচনীয়ে ২০২২ চনত বিশ্বৰ শ্ৰেষ্ঠ স্থানৰ তালিকাত অন্বেষণ কৰিবলগীয়া ৫০টা অসাধাৰণ গন্তব্যস্থানৰ ভিতৰত কেৰালাক স্থান দিছিল।[40]

তথ্য সংগ্ৰহ

[সম্পাদনা কৰক]
  1. "Kerala Population Census data 2011". Census 2011. http://www.census2011.co.in/census/state/kerala.html। আহৰণ কৰা হৈছে: 12 November 2015. 
  2. "Net State Domestic Product". Ministry of Statistics and Programme Implementation, Government of India. 28 February 2020. http://mospi.nic.in/sites/default/files/press_releases_statements/State_wise_SDP_28_02_2020.xls। আহৰণ কৰা হৈছে: 27 April 2020. 
  3. "Gross State Domestic Product of Kerala". Department of Economics and Statistics, Government of Kerala. Archived from the original on 9 September 2021. https://web.archive.org/web/20210909165147/http://ecostat.kerala.gov.in/index.php/economy। আহৰণ কৰা হৈছে: 9 June 2019. 
  4. উদ্ধৃতি ত্ৰুটি: অবৈধ <ref> টেগ; snhdi-gdl নামৰ refৰ বাবে কোনো পাঠ্য প্ৰদান কৰা হোৱা নাই
  5. 5.0 5.1 "Census 2011 (Final Data) – Demographic details, Literate Population (Total, Rural & Urban)". Planning Commission, Government of Indiaplanningcommission.gov.in. http://planningcommission.gov.in/data/datatable/data_2312/DatabookDec2014%20307.pdf। আহৰণ কৰা হৈছে: 3 October 2018. 
  6. "52nd report of the Commissioner for Linguistic Minorities in India (July 2014 to June 2015)". Ministry of Minority Affairs (Government of India). 29 March 2016. পৃষ্ঠা: 132. Archived from the original on 25 May 2017. https://web.archive.org/web/20170525141614/http://nclm.nic.in/shared/linkimages/NCLM52ndReport.pdf. 
  7. Jacob, Aneesh (27 November 2015). "Malayalam to be only official language in state". Mathrubhumi. http://english.mathrubhumi.com/news/kerala/malayalam-to-be-only-official-language-in-state-english-news-1.699293. 
  8. "Limits of Oceans and Seas, 3rd edition". International Hydrographic Organization. 1953. https://iho.int/uploads/user/pubs/standards/s-23/S-23_Ed3_1953_EN.pdf। আহৰণ কৰা হৈছে: 28 December 2020. 
  9. "Kerala – Principal Language". Government of India. Archived from the original on 10 June 2020. https://web.archive.org/web/20200610111356/https://archive.india.gov.in/knowindia/state_uts.php?id=73। আহৰণ কৰা হৈছে: 27 November 2018. 
  10. B.R. Sinha (2003). Encyclopaedia Of Professional Education (10 Vol.). Sarup & Sons. পৃষ্ঠা. 204–05. ISBN 978-8176254106. https://books.google.com/books?id=mdjGoXN3y1AC&pg=PA205। আহৰণ কৰা হৈছে: 18 November 2012. 
  11. Babu P. Remesh (2010). Dynamics of Rural Labour: A Study of Small Holding Rubber Tappers in Kerala. Concept Publishing Company. পৃষ্ঠা. 52–. ISBN 978-8180696602. https://books.google.com/books?id=uOyNsKXSa0gC&pg=PA52। আহৰণ কৰা হৈছে: 18 November 2012. 
  12. Government of India Planning Commission (2008). Kerala Development Report. Academic Foundation. পৃষ্ঠা. 66–. ISBN 978-8171885947. https://books.google.com/books?id=Ul-OkF5gUJQC&pg=PA66। আহৰণ কৰা হৈছে: 18 November 2012. 
  13. Planning Commission, India (2007). Kerala Development Report. Academic Foundation. পৃষ্ঠা. 66. ISBN 978-8171885947. https://books.google.com/books?id=Ul-OkF5gUJQC। আহৰণ কৰা হৈছে: 30 May 2015. 
  14. Chandran 2018, পৃষ্ঠা. 406.
  15. Limca Book of Records. Bisleri Beverages Limited. 2001. পৃষ্ঠা. 97. https://books.google.com/books?id=Y-JtAAAAMAAJ। আহৰণ কৰা হৈছে: 18 November 2012. 
  16. South Asia 2006. Taylor & Francis. 2005. পৃষ্ঠা. 291. ISBN 978-1-85743-318-0. https://books.google.com/books?id=YG8bAQAAMAAJ। আহৰণ কৰা হৈছে: 18 November 2012. 
  17. Economic Affairs. H. Roy. 1998. পৃষ্ঠা. 47. https://books.google.com/books?id=StHsAAAAMAAJ। আহৰণ কৰা হৈছে: 18 November 2012. 
  18. James Newton. Jay Rai's Kitchen – Keralan Cuisine. Springwood emedia. পৃষ্ঠা. 3–. ISBN 978-1-4761-2308-0. https://books.google.com/books?id=5zDWhOU-I04C&pg=PT3। আহৰণ কৰা হৈছে: 18 November 2012. 
  19. Rajan, S. & B.L.Markose; Baby Lissy Markose (2007). Propagation of Horticultural Crops: Vol.06. Horticulture Science Series. New India Publishing. পৃষ্ঠা. 212–. ISBN 978-8189422486. https://books.google.com/books?id=19zgbxw-YhYC&pg=PA212। আহৰণ কৰা হৈছে: 18 November 2012. 
  20. Pradhan (2009). Retailing Management 3E. Tata McGraw-Hill Education. পৃষ্ঠা. 256–. ISBN 978-0-07-015256-4. https://books.google.com/books?id=8y7Zb_D-_oYC&pg=PA256। আহৰণ কৰা হৈছে: 18 November 2012. 
  21. T. Pradeepkumar; Kumar, Pradeep (2008). Management of Horticultural Crops: Vol.11 Horticulture Science Series: In 2 Parts. New India Publishing. পৃষ্ঠা. 509–. ISBN 978-8189422493. https://books.google.com/books?id=VHmokNZXbHUC&pg=PA509। আহৰণ কৰা হৈছে: 18 November 2012. 
  22. Filippo Osella; Caroline Osella (2000). Social Mobility In Kerala: Modernity and Identity in Conflict. Pluto Press. পৃষ্ঠা. 235–. ISBN 978-0-7453-1693-2. https://books.google.com/books?id=rMRw0gTZSJwC&pg=PA235। আহৰণ কৰা হৈছে: 18 November 2012. 
  23. "Cashew sector in a tailspin". The Hindu. https://www.thehindu.com/news/national/kerala/cashew-sector-in-a-tailspin/article8767346.ece. 
  24. Chandran 2018, পৃষ্ঠা. 407.
  25. Chandran 2018, পৃষ্ঠা. 409.
  26. C.K. Varshney; J. Rzóska (1976). Aquatic Weeds in South East Asia. Springer. পৃষ্ঠা. 100–. ISBN 978-9061935568. https://books.google.com/books?id=lW3fHiDjHNcC&pg=PA100। আহৰণ কৰা হৈছে: 18 November 2012. 
  27. Aline Dobbie (2006). India the Elephants Blessing. Melrose Press. পৃষ্ঠা. 123–. ISBN 978-1-905226-85-6. https://books.google.com/books?id=ckpEd4emnCkC&pg=PA123। আহৰণ কৰা হৈছে: 18 November 2012. 
  28. 28.0 28.1 A. Sreedhara Menon (2008). Cultural Heritage of Kerala. D C Books. পৃষ্ঠা. 13–15. ISBN 978-8126419036. https://books.google.com/books?id=S9RMxjdjUVAC। আহৰণ কৰা হৈছে: 30 May 2015. 
  29. Menon, A. Sreedhara (2007) (en ভাষাত). A Survey Of Kerala History. DC Books. পৃষ্ঠা. 55. ISBN 978-8126415786. https://books.google.com/books?id=FVsw35oEBv4C. 
  30. A. Sreedhara Menon (1978). Cultural Heritage of Kerala: An Introduction. East-West Publications. পৃষ্ঠা. 10. https://books.google.com/books?id=px5BAAAAMAAJ. 
  31. Contribution of Travancore to Karnatic Music. Information & Public Relations Department, Government of Kerala. 2004. পৃষ্ঠা. 7–37. https://books.google.com/books?id=VVftZwEACAAJ. 
  32. S. Bhagyalekshmy (2004). Contribution of Travancore to Karnatic Music. Information & Public Relations Department, Government of Kerala. https://books.google.com/books?id=VVftZwEACAAJ। আহৰণ কৰা হৈছে: 6 January 2013. 
  33. J. Devika (2005). Her-self: Early Writings on Gender by Malayalee Women, 1898–1938. Popular Prakashan. পৃষ্ঠা. 5. ISBN 978-8185604749. https://books.google.com/books?id=Xyr6gXmva-gC&pg=PA5। আহৰণ কৰা হৈছে: 17 November 2012. 
  34. Kumar Suresh Singh (2004). People of India: Maharashtra. Popular Prakashan. পৃষ্ঠা. 1524. ISBN 978-8179911020. https://books.google.com/books?id=4bfmnmsBfQ4C&pg=PA1524। আহৰণ কৰা হৈছে: 17 November 2012. 
  35. Thomas Benedikter (2009). Language Policy and Linguistic Minorities in India: An Appraisal of the Linguistic Rights of Minorities in India. LIT Verlag Münster. পৃষ্ঠা. 90. ISBN 978-3-643-10231-7. https://books.google.com/books?id=vpZv2GHM7VQC&pg=PA90। আহৰণ কৰা হৈছে: 18 November 2012. 
  36. "Shock after alcohol flows from kitchen taps in Kerala". BBC News. 6 February 2020. https://www.bbc.co.uk/news/world-asia-india-51372583. 
  37. "Kerala Tourism: Paradises in the world". The Hindu. https://www.hindu.com/edu/2004/05/11/stories/2004051100040100.htm। আহৰণ কৰা হৈছে: 20 February 2012. 
  38. "Pravasi KairaLi Home". Pravasikairali.com. https://www.pravasikairali.com/Homepage.aspx?p=articles&news=447। আহৰণ কৰা হৈছে: 11 January 2014. 
  39. "Kerala – The Gateway of India". Forbes. https://forbesindia.com/printcontent/26162। আহৰণ কৰা হৈছে: 3 January 2012. 
  40. "Ahmedabad and Kerala on TIME magazine's list of World's Greatest Places of 2022". India Today. 14 July 2022. https://www.indiatoday.in/lifestyle/travel/story/ahmedabad-and-kerala-on-time-magazine-s-list-of-world-s-greatest-places-of-2022-1975386-2022-07-14.