সমললৈ যাওক

আল-ইমৰান

অসমীয়া ৱিকিপিডিয়াৰ পৰা
আল-ইমৰান
آل عِمْرَان
পৰিসংখ্যা
ছূৰাৰ ক্ৰম
আয়াতৰ সংখ্যা ২০০
পাৰাৰ ক্ৰম ৩–৪
ৰুকৰ সংখ্যা ২০
শব্দৰ সংখ্যা ৩৫০৩
আখৰৰ সংখ্যা ১৪৬০৫
মুকাত্তা'আত আলিফ লাম মীম
পূৰ্বৱতী ছূৰা আল-বাক্বাৰা ২
পৰৱৰ্তী ছূৰা আন-নিশা ৪
----

আৰবী লেখা · অসমীয়া অনুবাদ



আল-ইমৰান (আৰবী: آل عمران, āl ʿimrān; অৰ্থ: ইমৰানৰ পৰিয়াল)[1][2] কোৰআনৰ তৃতীয় অধ্যায় (ছূৰা) যাৰ দুশটা শ্লোক (আয়াত) আছে। ইছলামধৰ্মত ইমৰানক মেৰীৰ পিতৃ বুলি গণ্য কৰা হয়। এই অধ্যায়টো ইমৰানৰ পৰিয়ালৰ নামেৰে নামকৰণ কৰা হৈছে, য'ত আছে ইমৰান, ছেইণ্ট এনি (ইমৰানৰ পত্নী), মেৰী আৰু যীশু

প্ৰকাশৰ সময় আৰু প্ৰাসংগিক পৃষ্ঠভূমি সম্পৰ্কে (আচহাব আল-নুজুল) এই অধ্যায়টো মদিনাৰ ছূৰাৰ দ্বিতীয় বা তৃতীয় আছিল বুলি বিশ্বাস কৰা হয়, কিয়নো ই বদৰ আৰু উহুদৰ দুয়োটা ঘটনাৰ কথা উল্লেখ কৰে। ইয়াৰ প্ৰায় সকলোবোৰ হিজৰাৰ তৃতীয় বৰ্ষৰ, যদিও হিজৰাৰ প্ৰায় দশম বছৰত সংঘটিত মুবাহালাত নজৰান খ্ৰীষ্টান প্ৰতিনিধিত্বৰ ভ্ৰমণৰ সময়ত ইয়াৰ সংখ্যালঘু আয়াত প্ৰকাশ কৰা হ'ব পাৰে।[3] এই অধ্যায়ত মুখ্যতঃ মোজাইক বিতৰণৰ পৰা ভৱিষ্যতবাণীৰ প্ৰস্থানৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিয়া হৈছে।

ইমৰান ১৯৩ তিলিং নিশাপুৰ মোৱাক
  • ১-২ ঈশ্বৰ এজন আৰু আত্ম-অস্তিত্বহীন
  • ৩-৪ কোৰআন বিশ্বাস কৰিব লাগিব
  • ৫-৬ আল্লাহ সৰ্বজ্ঞ
  • কোৰআনৰ সৰল আৰু স্পষ্ট আয়াত
  • ৮-৯ কোৰানৰ ৰহস্যত দক্ষ লোকসকলৰ প্ৰাৰ্থনা
  • ১০-১২ ফাৰোৰ শাস্তি কাফেৰসকলৰ বাবে সতৰ্কবাণী
  • ১৩ বদৰৰ যুদ্ধত হোৱা বিজয়ে এই বিষয়ে উল্লেখ কৰিছিল
  • ১৪-১৮ বিশ্বাসী, তেওঁলোকৰ চৰিত্ৰ আৰু পুৰস্কাৰ
  • ১৯-২০ ইছলাম প্ৰকৃত ধৰ্ম
  • ২১-২৫ অবিশ্বাসীসকলৰ শাস্তি চিৰন্তন
  • ২৬-২৭ আল্লাহ সৰ্বশক্তিমান আৰু সাৰ্বভৌম
  • ২৮-৩৪ আল্লাহৰ আজ্ঞাকাৰী
  • ৩৫-৩৮ দ্য ভাৰ্জিন মেৰী - তেওঁৰ গৰ্ভধাৰণ - জাকাৰিয়াৰ দ্বাৰা লালন-পালন কৰা
  • ৩৯-৪১জন দ্য বেপ্টিষ্ট, তেওঁৰ জন্ম
  • ৪২-৫৭ খ্ৰীষ্টই কুমাৰীক ঘোষণা কৰিছিল - তেওঁৰ অলৌকিকতা, পাঁচনি ইত্যাদি
  • ৫৮-৬৫ নাজৰানৰ খ্ৰীষ্টানসকলৰ সৈতে মুহাম্মাদৰ বিবাদ
  • ৬৬-৭৭ ভণ্ডামিকৰা ইহুদীসকলে ধিক্কাৰ দিছিল
  • ৭৮-৮৩ নবীসকলক পূজা কৰিব নালাগে
  • ৮৪-৯১ কাফিৰসকলৰ ওপৰত ঈশ্বৰৰ অভিশাপ
  • ৯২ ভিক্ষা প্ৰদানৰ আদেশ
  • ৯৩-৯৫ ইহুদীসকলে বেআইনীভাৱে কিছুমান মাংস নিষিদ্ধ কৰে
  • ৯৬-৯৭ কাবা প্ৰতিষ্ঠা কৰিছিল
  • ৯৮-১০৫জন মুছলমানক ইহুদী সকলৰ বন্ধুত্ব আদিৰ বিৰুদ্ধে সতৰ্ক কৰা হয়
  • ১০৬-১০৯ কাফিৰ আৰু বিশ্বাসী সকলৰ বহুতো বিপৰীত
  • ১১০-১১২ মুছলমানসকলে ইহুদী আৰু খ্ৰীষ্টানসকলক পৰাজিত আৰু অপমান িত কৰিব
  • ১১৩-১১৫ ইছলাম গ্ৰহণ কৰা কিছুমান ইহুদীক তেওঁলোকৰ বিশ্বাসৰ বাবে প্ৰশংসা কৰা হয়
  • ১১৬-১২০ মুছলমানসকলে ইহুদী আৰু খ্ৰীষ্টানসকলৰ বন্ধু ত্বৰান্বিত নকৰিব
  • ১২১-১২২ উহুদৰ যুদ্ধৰ বিষয়ে উল্লেখ কৰা হৈছিল
  • ১২৩-১২৯ হতাশ মুছলমানসকলক উৎসাহিত কৰা হৈছে
  • ১৩০-১৩৬ সুদ নিষিদ্ধ
  • ১৩৭-১৩৮ পাঁচনিসকলৰ বদনামকাৰীৰ ধ্বংস
  • ১৩৯-১৪৪ সফলতাৰ বাবে ইছলাম মুহাম্মাদৰ ওপৰত নিৰ্ভৰশীল নহয়
  • ১৪৫-১৪৮ পূৰ্বৰ ভৱিষ্যতবক্তাসকল হৈছে অধ্যৱসায়ৰ উদাহৰণ
  • ১৪৯-১৫১ অবিশ্বাসীসকলক এৰাই চলিব লাগিব
  • ১৫২-১৫৪ উহুদত কিছুমান মুছলমান অবাধ্য
  • ১৫৫-১৫৭ ভণ্ডসকলক ভৰ্ৎসনা কৰা হৈছিল
  • ১৫৮-১৫৯ উহুদত মুছলমানক স্বৰ্গদেউত প্ৰৱেশ কৰিবলৈ হত্যা কৰা হৈছিল
  • ১৬০-১৬১ মুছলমানসকলক অৱকাশ দিয়াৰ মৃদু আচৰণ
  • ১৬২-১৬৫ যুদ্ধৰ লুণ্ঠনক সততাৰে বিভক্ত কৰিব লাগিব
  • ১৬৬-১৬৯ উহুদত পৰাজয়ৰ দ্বাৰা বিশ্বাসী সকলে চালি-চিকুণ হৈ পৰিছিল
  • ১৭০-১৭২ স্বৰ্গদেউদ শ্বহীদসকলৰ আনন্দ
  • ১৭৩-১৭৬ কিছুমান মুছলমানবিশ্বাসীতাৰ বাবে প্ৰশংসা কৰা হৈছে
  • ১৭৭-১৮০ অবিশ্বাসীসকলৰ ভাগ্য
  • ১৮১ কৃপণৰ ধ্বংস
  • ১৮২-১৯০ ইহুদীসকলক উপহাস কৰা - তেওঁলোকে মুহাম্মাদক অভঙ্গীৰে অভিযুক্ত কৰে
  • ১৯১-১৯৫ ধাৰ্ম্মিকসকলৰ ধ্যান আৰু প্ৰাৰ্থনা
  • ১৯৬-১৯৮ ঈশ্বৰে পবিত্ৰসকলৰ প্ৰাৰ্থনাৰ উত্তৰ দিছে
  • ১৯৯ কিছুমান বিশ্বাসী ইহুদী আৰু খ্ৰীষ্টানক প্ৰশংসা কৰা হৈছে
  • ২০০ ধৈৰ্য্য আৰু অধ্যৱসায়ৰ বাবে উপদেশ[4]

৩:৩৩ ইমৰানৰ পৰিয়াল

[সম্পাদনা কৰক]

অধ্যায়টোৱে ৩:৩৩ আয়াতত উল্লেখ কৰা ইমৰানৰ পৰিয়ালৰ পৰা ইয়াৰ নাম লৈছে।[5]

খ্ৰীষ্টান পৰম্পৰা অনুসৰি, জোয়াকিম ছেইণ্ট এনিৰ স্বামী আৰু যীশুৰ মাতৃ মেৰীৰ পিতৃ।

ইৰাকী পণ্ডিত আৰু অনুবাদক এন.জে. দাউদৰ মতে, কোৰআনে যীশু মেৰী মাতৃক মুছাৰ ভগ্নী মেৰীৰ সৈতে বিভ্ৰান্ত কৰে, যীশুৰ পিতৃৰ মাতৃ মেৰীক ইমৰান বুলি উল্লেখ কৰিছে, যি হৈছে আমৰামৰ আৰবী সংস্কৰণ, যাক ৬:২০ বজাত মুছাৰ পিতৃ বুলি দেখুওৱা হৈছে।[6] দাউদে ছূৰাহ ১৯:২৮ আয়াতত উল্লেখ কৰা এক টোকাত যীশুৰ মাতৃক "হাৰোণৰ ভগ্নী" বুলি কোৱা হয় আৰু হাৰোণ মুছাৰ মেৰী ভগ্নীৰ ভাতৃ আছিল, তেওঁ এইদৰে কৈছিল: "দেখা গৈছে যে মিৰিয়াম, হাৰোণৰ ভগ্নী আৰু যীশুৰ মাতৃ মাৰিয়াম (মেৰী) কোৰআন অনুসৰি আছিল।" [7] যদিও বিংশ শতিকাৰ আৰম্ভণিৰ ইছলামিক অধ্যয়নবোৰে বংশানুক্ৰমিক বিসংগতিবোৰ লক্ষ্য কৰিছিল, একবিংশ শতিকাৰ অধিক শেহতীয়া ইছলামিক অধ্যয়নত সাধাৰণ সন্মতি হৈছে, এঞ্জেলিকা নিউৱিৰ্থ, নিকোলাই চিনাই আৰু মাইকেল মাৰ্ক্সৰ মতে, কোৰআনে বংশানুক্ৰমিক ত্ৰুটি নকৰে কিন্তু তাৰ পৰিৱৰ্তে টাইপ'লজী ব্যৱহাৰ কৰে।[8] এইটো ৱেনচিংকৰ সিদ্ধান্তৰ পিছত, কোৰআনৰ লাক্ষণিক ভাষণ আৰু ইছলামিক পৰম্পৰাৰ দ্বাৰা সমৰ্থিত:

মৰিয়ামক হাৰুনৰ ভগ্নী বুলি কোৱা হয়, আৰু এই তিনিটা নাম ইমৰান, হাৰুন আৰু মাৰিয়াম'ৰ ব্যৱহাৰৰ ফলত এই ধাৰণা হয় যে কোৰআন পুৰণি আৰু নতুন নিয়মৰ দুয়োজন মাৰিয়ামৰ মাজত স্পষ্টভাৱে পাৰ্থক্য নকৰে। ... এই আত্মীয়তাৰ সংযোগবোৰ আধুনিক ভাষাত ব্যাখ্যা কৰিব লাগিব বুলি ধাৰণা কৰাৰ প্ৰয়োজন নাই। আৰবী ব্যৱহাৰত তেওঁলোকৰ পুৰুষ সমকক্ষসকলৰ দৰে "ভগ্নী" আৰু "কন্যা" শব্দবোৰে সম্প্ৰসাৰিত আত্মীয়তা, অৱনতি বা আধ্যাত্মিক সম্পৰ্ক সূচায়। ... মুছলিম পৰম্পৰা স্পষ্ট যে বাইবেলৰ 'আমৰাম আৰু মৰিয়ামৰ পিতৃৰ মাজত আঠাৰটা শতিকা আছে।[9][10]

একেদৰে, ষ্টোৱাচাৰে এইদৰে কৈছে যে "মেৰীক যীশুৰ মাতৃক মেৰীৰ সৈতে তোৰাহত মুছা আৰু হাৰোণৰ ভগ্নীৰ সৈতে বিভ্ৰান্ত কৰাটো সম্পূৰ্ণভুল আৰু আমি প্ৰতিষ্ঠা কৰা ধ্বনি হাদিছ আৰু কোৰঅনিক পাঠৰ বিৰোধিতা কৰে।" [11][12]

এই বিষয়টো নিম্নলিখিত হাদিছত বৰ্ণনা কৰা হৈছে:

মুগিৰা ইবন শু'বায়ে এইদৰে কৈছিল: "মই নাজৰানলৈ অহাৰ সময়ত খ্ৰীষ্টান সন্ন্যাসীসকলে মোক এইদৰে সুধিছিল: "হে হাৰোণৰ ভগ্নী, (১৯:২৮) কিন্তু মুছাৰ জন্ম যীশুৰ বহু বছৰ আগতে হৈছিল।" যেতিয়া মই আল্লাহৰ বাৰ্তাবাহকৰ ওচৰলৈ ঘূৰি আহিছিলো, তেতিয়া তেওঁৰ ওপৰত শান্তি আৰু আশীৰ্বাদ আছিল, মই তেওঁক এই বিষয়ে সুধিছিলো আৰু তেওঁ কৈছিল, "তেওঁলোকে তেওঁলোকৰ আগত পাৰ হৈ যোৱা ভৱিষ্যতবক্তা আৰু ধাৰ্ম্মিক লোকসকলৰ নাম ৰখা লোকসকলৰ নাম ল'ব।"

ইবন কাথিৰে (ডি.১৩৭৩) তেওঁৰ কোৰআনিক এক্সেগেচিছ (তাফছিৰ)ত এই বিষয়ে মন্তব্য কৰিছিল:

"এয়া তামিমি জনজাতিৰ কাৰোবাক কোৱাৰ দৰে: হে তামিমৰ ভাতৃ, বা মুদাৰী জনজাতিৰ কাৰোবাক কোৱা: হে মুদাৰৰ ভাতৃ।"


  1. Ibn Kathir (d.1373). ' %20Ibn%20Kathir/003%20Imran.htm "Tafsir Ibn Kathir (English): Surah Ale Imran". Quran 4 U. Tafsir. http://www.quran4u.com/Tafsir ' %20Ibn%20Kathir/003%20Imran.htm। আহৰণ কৰা হৈছে: 22 December 2019. [সংযোগবিহীন উৎস]
  2. P. Bearman; Th. Bianquis; C.E. Bosworth; E. van Donzel; W.P. Heinrichs, eds. (2012). "Āl ʿImrān". Encyclopaedia of Islam (2nd ed.). Brill. doi:10.1163/2214-871X_ei1_SIM_0553. (গ্ৰাহকভুক্তি প্ৰয়োজনীয়)
  3. Maududi, Abdul Alaa. Tafhim-ul-Quran. http://quran.ksu.edu.sa/tafseer/tafheem/sura3-aya32.html. 
  4. Wherry, Elwood Morris (1896). A Complete Index to Sale's Text, Preliminary Discourse, and Notes. প্ৰকাশক London: Kegan Paul, Trench, Trubner, and Co.  এই প্ৰবন্ধত এই উৎসৰ পৰা পাঠ অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হৈছে, যি ৰাজহুৱা ক্ষেত্ৰত আছে।
  5. M.A.S. Abdel Haleem (2005). The Qur'an. Oxford University Press. পৃষ্ঠা. 34. ISBN 978-0-19-157407-8. Archived from the original on 2018-08-24. https://web.archive.org/web/20180824214212/http://www.oxfordislamicstudies.com/article/book/islam-9780192831934/islam-9780192831934-chapter-3। আহৰণ কৰা হৈছে: 2021-09-09. 
  6. Dawood, N J (1956). The Koran. প্ৰকাশক London: Penguin Books. পৃষ্ঠা. 53. ISBN 9780141393841. 
  7. Dawood, N J (1956). The Koran. প্ৰকাশক London: Penguin Books. পৃষ্ঠা. 306. ISBN 9780141393841. 
  8. Michael Marx: Glimpses of a Mariology in the Qur'an; in: A. Neuwirth, Nicolai Sinai, Michael Marx (Hrsg.): The Qur'ān in Context. Historical and Literary Investigations into the Qur'ānic Milieu. Leiden 2011. pp. 533–563.. পৃষ্ঠা. 533–563. 
  9. Arent Jan Wensinck: Maryam. In: A. J. Wensinck, J. H. Kramers (Hrsg.): Handwörterbuch des Islam. pp. 421–423.. 
  10. J. Wensinck (Penelope Johnstone), "Maryam" in C. E. Bosworth, E. van Donzel, W. P. Heinrichs & Ch. Pellat (Eds.), The Encyclopaedia Of Islam (New Edition), 1991, Volume VI, p. 630.. 
  11. Stowasser, B. F. (1994). Women In The Qur'an, Traditions, And Interpretation. প্ৰকাশক New York: Oxford University Press. পৃষ্ঠা. 393–394. 
  12. Schleifer, Aliah (1998). Mary The Blessed Virgin Of Islam, op. cit.. পৃষ্ঠা. 36.