সমললৈ যাওক

উত্তৰ-পূব ভাৰতৰ পৰ্যটনস্থলী

অসমীয়া ৱিকিপিডিয়াৰ পৰা
উত্তৰ-পূব ভাৰত
উত্তৰ-পূব ভাৰতৰ ৰাজ্য আৰু প্ৰধান নগৰসমূহ
Population Census Estimate (2022) 45,772,188 51,670,000
Area 2,62,230 বৰ্গ কি.মি. (2.6223×1011 বৰ্গ মিটাৰ)
Time zone IST (UTC+5:30)

উত্তৰ-পূব ভাৰত ভাৰতৰ আঠখন ৰাজ্যৰে গঠিত: অৰুণাচল প্ৰদেশ, অসম, মণিপুৰ, মেঘালয়, মিজোৰাম, নাগালেণ্ড, ছিকিম আৰু ত্ৰিপুৰা। এই অঞ্চলৰ পৰ্যটন ভাৰতৰ বাকী অংশতকৈ পৃথক অনন্য হিমালয়ৰ ভূ-প্ৰকৃতি আৰু সংস্কৃতিক কেন্দ্ৰ কৰি গঢ় লৈ উঠিছে।

ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান

[সম্পাদনা কৰক]
  • নামদফা ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান পূব হিমালয়ৰ জৈৱ বৈচিত্ৰ্যৰ হটস্পটত সৰ্ববৃহৎ সংৰক্ষিত অঞ্চল আৰু উত্তৰ-পূব ভাৰতৰ অৰুণাচল প্ৰদেশত অৱস্থিত। আয়তনৰ ফালৰ পৰা ই ভাৰতৰ তৃতীয় বৃহত্তম ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান। ই পূব হিমালয় উপ-অঞ্চলত অৱস্থিত আৰু ভাৰতৰ জৈৱ বৈচিত্ৰ্যৰ অন্যতম চহকী অঞ্চল হিচাপে স্বীকৃতি লাভ কৰিছে।[1]
  • কেইবুল লামজাও ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান সমগ্ৰ উত্তৰ-পূব ভাৰতৰ সৰ্ববৃহৎ হ্ৰদ লোকটক হ্ৰদৰ পৰিসীমাৰ ভিতৰত অৱস্থিত। এই উদ্যান হৈছে বিশ্বৰ একমাত্ৰ ভাসমান ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান। এসময়ত বিলুপ্ত বুলি ভবা নৃত্য কৰা হৰিণ সাংগাই (Cervus eldi eldi)ৰ একমাত্ৰ প্ৰাকৃতিক বাসস্থান। সাংগাই উৎসৱ হৈছে মণিপুৰ চৰকাৰে হৰিণা সংৰক্ষণৰ বাবে উৎপন্ন কৰা এক বৃহৎ আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় উৎসৱ।
  • ছিৰোহি ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান মণিপুৰৰ উখৰুল জিলাৰ শিৰুই পাহাৰৰ শিখৰত অৱস্থিত এখন ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান। এই উদ্যানখনৰ বাহিৰে পৃথিৱীৰ আন ক’তো পোৱা নাযায় শ্বিৰুই লিলি (Lilium maclinii) নামৰ সুন্দৰ স্থলজ শেৱালিৰ একমাত্ৰ বাসস্থান।
  • কাজিৰঙা ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান ভাৰতৰ অসম ৰাজ্যৰ গোলাঘাট আৰু নগাঁও জিলাৰ এখন ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান। বিশ্ব ঐতিহ্য ক্ষেত্ৰ এই উদ্যানখনত বিশ্বৰ দুই তৃতীয়াংশ মহান এক শিংযুক্ত গঁড় আছে। .[2] বিশ্বৰ সংৰক্ষিত অঞ্চলৰ ভিতৰত বাঘৰ ঘনত্ব সৰ্বাধিক বুলি গৌৰৱ কৰা কাজিৰঙাত ২০০৬ চনত বাঘ সংৰক্ষিত বনাঞ্চল হিচাপে ঘোষণা কৰা হয়।
  • ওৰাং ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান অসমৰ দৰং আৰু শোণিতপুৰ জিলাৰ ব্ৰহ্মপুত্ৰ নদীৰ উত্তৰ পাৰত অৱস্থিত। উদ্যানখনত ভাৰতীয় এশিঙীয়া গঁড়, গাহৰিৰ হাঁহ, হাতী, বনৰীয়া ম’হ আৰু বাঘকে ধৰি চহকী উদ্ভিদ আৰু প্ৰাণীজগত আছে। ব্ৰহ্মপুত্ৰৰ উত্তৰ পাৰত গঁড়ৰ একমাত্ৰ দুৰ্গ।[3][4][5][6][7]
  • মানস ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান বা মানস বন্যপ্ৰাণী অভয়াৰণ্য অসমৰ এখন ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান, ইউনেস্ক’ৰ প্ৰাকৃতিক বিশ্ব ঐতিহ্য ক্ষেত্ৰ, প্ৰজেক্ট টাইগাৰ সংৰক্ষিত বনাঞ্চল, হাতী সংৰক্ষিত বনাঞ্চল আৰু জৈৱমণ্ডল সংৰক্ষিত বনাঞ্চল।
  • ডিব্ৰু-ছৈখোৱা ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান অসমৰ তিনিচুকীয়াৰ এখন ৰাষ্ট্ৰীয় বন্যপ্ৰাণী উদ্যান। ইয়াত মূলতঃ আৰ্দ্ৰ মিশ্ৰিত অৰ্ধচিৰসেউজ অৰণ্য, আৰ্দ্ৰ মিশ্ৰিত পৰ্ণপাতী অৰণ্য, বেত ব্ৰেক আৰু ঘাঁহনিৰে গঠিত। উত্তৰ-পূব ভাৰতৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ চেলিক্স জলাশয় অৰণ্য।
  • নামেৰী ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান অসমৰ শোণিতপুৰ জিলাৰ পূব হিমালয়ৰ পাদদেশত অৱস্থিত। এইখন হাতী উৎকৃষ্ট দেশ আৰু ইয়াক হাতী সংৰক্ষিত অঞ্চল হিচাপে গণ্য কৰা হৈছিল। বাঘ, নাহৰফুটুকী, সাম্বাৰ, ধোলে (এছিয়াৰ বন্য কুকুৰ), পিগমি হাগ, মুণ্টজাক, গৌৰ, বনৰীয়া গাহৰি, স্লথ ভালুক, হিমালয়ৰ ক’লা ভালুক, কেপড লেংগুৰ আৰু ভাৰতীয় বিশাল কাছকে ধৰি আন বহুতো প্ৰাণীৰ বাবে ই এক আদৰ্শ বাসস্থান .
  • বালফাক্ৰম ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যানভাৰতৰ মেঘালয়ৰ গাৰো পাহাৰৰ সমীপত সমুদ্ৰপৃষ্ঠৰ পৰা প্ৰায় ৩০০০ মিটাৰ উচ্চতাত অৱস্থিত। ইয়াক প্ৰায়ে "চিৰন্তন বতাহৰ বাসস্থান"ৰ লগতে "আত্মাৰ দেশ" বুলিও কোৱা হয়। ভুকুৱা হৰিণ আৰু সোণালী মেকুৰীৰ ঘৰ।
  • নক্ৰেক ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান বা নোক্ৰেক বায়’স্ফিয়াৰ ৰিজাৰ্ভ ভাৰতৰ মেঘালয়ৰ পশ্চিম গাৰো পাহাৰ জিলাৰ তুৰা শৃংগৰ পৰা প্ৰায় ২ কিলোমিটাৰ দূৰত্বত থকা এখন ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান। ইউনেস্কোৱে ২০০৯ চনৰ মে' মাহত এই ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যানখনক জৈৱমণ্ডল সংৰক্ষিত বনাঞ্চলৰ তালিকাত অন্তৰ্ভুক্ত কৰে।[8][9] বালফাক্ৰমৰ লগতে নক্ৰেক মেঘালয়ৰ জৈৱ বৈচিত্ৰ্যৰ হ'ত স্পট।[10]
  • ৰাইমনা ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান

অন্যান্য ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান

[সম্পাদনা কৰক]

অভয়াৰণ্য[12][13]

[সম্পাদনা কৰক]

জলপ্ৰপাত

[সম্পাদনা কৰক]

সংৰক্ষিত অৰণ্য

[সম্পাদনা কৰক]
  • নংমাইচিং সংৰক্ষিত বনাঞ্চল - মণিপুৰৰ ইম্ফল উপত্যকাৰ নংমাইচিং চিং পাহাৰত অৱস্থিত।
  • কাকৈজানা সংৰক্ষিত বনাঞ্চল - কাকৈজানা সংৰক্ষিত বনাঞ্চল গোল্ডেন লেংগুৰৰ বাবে বিখ্যাত। Langurs.[14]
  • লেংগোল সংৰক্ষিত বনাঞ্চল - ইম্ফল উপত্যকাত ইয়াৰ বহল বিস্তৃত এলেকাৰ বাবে ইয়াক "ইম্ফল উপত্যকাৰ হাওঁফাওঁ" বুলি জনা যায়। ইয়াৰ উপৰিও ধৰ্মীয় বিশ্বাসৰ বাবে প্ৰাচীন কালৰে পৰা সংৰক্ষিত হৈ থকা পবিত্ৰ বাগিচাসমূহৰ বাবেও ই বিখ্যাত। উত্তৰ-পূব ভাৰতৰ ছানামাহী ধৰ্মৰ লোকসকলৰ বাবে লেংগোল লাইৰেম্বি মন্দিৰ আৰু লেংগোল নিংথৌ মন্দিৰ হৈছে মহান ধৰ্মীয় গন্তব্যস্থান।
  • ভৈৰবকুণ্ড সংৰক্ষিত বনাঞ্চল (অসম) [15]

ঐতিহাসিক স্থান

[সম্পাদনা কৰক]
তলাতল ঘৰ
কাৰেংঘৰ
  • কাৰেং ঘৰ - ই আহোম ৰজাৰ বাসগৃহ আছিল, এই ঠাইখন প্ৰথমে ৭ মহলীয়া আছিল আৰু ১৮ শতিকাৰ মাজভাগত ইটাৰে পুনৰ নিৰ্মাণ কৰা হৈছিল।
  • তলাতল ঘৰ- ই আহোম ৰজাৰ সংসদ আৰু বাসস্থান হিচাপে কাম কৰিছিল, ই আহোম যুগত নিৰ্মিত আটাইতকৈ ডাঙৰ কীৰ্তিচিহ্ন।
  • কংলা দুৰ্গ - ই বিশ্বৰ অন্যতম পুৰণি দুৰ্গ, ইয়াৰ প্ৰাচীন অস্তিত্ব খ্ৰীষ্টপূৰ্ব ১৪০৫ চনত যেতিয়া ৰজা টাংজা লীলা পাখাংবাৰ পুত্ৰ ৰজা কাংবা কংগলেইপাক (বৰ্তমানৰ মণিপুৰ)ত ক্ষমতা দখল কৰিছিল। ছানামাহ ধৰ্মৰ সৈতে জড়িত ৩৬৫টাতকৈও অধিক পবিত্ৰ স্থান থকা ধৰ্মীয় গন্তব্যস্থানৰ লগতে ই পৰ্যটকৰ প্ৰধান আকৰ্ষণৰ স্থান।

বিশ্বযুদ্ধৰ স্মৃতিস্থলী

[সম্পাদনা কৰক]
  • ইম্ফল যুদ্ধ কবৰস্থান- ই এটা গুৰুত্বপূৰ্ণ যুদ্ধ কবৰস্থান, ১৬০০টা সমাধিস্থল, কমনৱেলথ যুদ্ধ কবৰ আয়োগৰ দ্বাৰা ৰক্ষণাবেক্ষণ কৰা, ইম্ফল আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় বিমানবন্দৰৰ পৰা ১০ কিলোমিটাৰ দূৰত্বত দেউলাহলেণ্ডত অৱস্থিত।
  • খোংজোম যুদ্ধ স্মাৰক কমপ্লেক্স - মণিপুৰৰ থৌবাল জিলাত অৱস্থিত এই কমপ্লেক্সটোৱে ১৮৯১ চনত খোংজোম নামৰ সৰু পাহাৰত অনুষ্ঠিত হোৱা এংলো-মণিপুৰ যুদ্ধক উজ্জ্বল কৰি তুলিছে। বিশ্বৰ আটাইতকৈ ওখ তৰোৱালৰ গঠনটোৱেই হৈছে এই স্থানৰ মূল পৰ্যটনস্থলী।
  • ৰেড হিল - আকা, মাইবাম লোটপা চিং, এই পাহাৰটো ইম্ফলৰ দ্বিতীয় বিশ্বযুদ্ধৰ স্মৃতিসৌধ। জাপান চৰকাৰে নিৰ্মাণ কৰা জাপান যুদ্ধ স্মাৰক কমপ্লেক্সটোও পাহাৰৰ তলত আছে।
  • কাঞ্চনজঙ্ঘা - কাঞ্চনজঙ্ঘা বিশ্বৰ তৃতীয় সৰ্বোচ্চ পৰ্বত।[16] ইয়াৰ উচ্চতা ৮,৫৮৬ মিটাৰ (২৮,১৬৯ ফুট) হিমালয়ৰ কাঞ্চনজঙ্ঘা হিমাল নামৰ অংশত যি পশ্চিমে তামুৰ নদী আৰু পূবে তীস্তা নদীৰ দ্বাৰা সীমিত।[17] কাঞ্চনজঙ্ঘা হিমল ভাৰতৰ পূব নেপাল আৰু ছিকিমত অৱস্থিত।[18]
  • কোব্ৰু পৰ্বত – উত্তৰ-পূব ভাৰতৰ অন্যতম ওখ শৃংগ কোব্ৰু পৰ্বত মণিপুৰত অৱস্থিত। গৰুৰ দৰে কুঁজ পিঠিৰ দ্বাৰা ইয়াক সহজে চিনাক্ত কৰিব পাৰি। ছানামাহী ধৰ্মৰ লোকৰ বাবে আটাইতকৈ ডাঙৰ ধৰ্মীয় স্থান হোৱাৰ উপৰিও দেশৰ বিভিন্ন প্ৰান্তৰ লোকৰ বাবেও ই এক দুঃসাহসিক স্থান।
  • নগা পাহাৰ - প্ৰায় ৩,৮২৫ মিটাৰ (১২,৫৪৯ ফুট) উচ্চতা থকা নগা পাহাৰ ভাৰত আৰু বাৰ্মা (ম্যানমাৰ)ৰ সীমান্তত অৱস্থিত।
  • পাটকাই পাহাৰ – ভাৰতৰ উত্তৰ-পূব সীমান্তত পাটকাই পাহাৰ।
  • খাচী পাহাৰ - খাছি পাহাৰ ভাৰতৰ মেঘালয় ৰাজ্যৰ গাৰো-খাচী ৰেঞ্জৰ অংশ, আৰু পাটকাই ৰেঞ্জ আৰু মেঘালয় উপক্ৰান্তীয় বনাঞ্চলৰ ইক'ৰিজিঅ'নৰ অংশ।
  • লুছাই পাহাৰ - লুছাই পাহাৰ (বা মিজো পাহাৰ) মিজোৰামৰ পাটকাই ৰেঞ্জৰ অংশ আৰু আংশিকভাৱে ভাৰতৰ ত্ৰিপুৰাত। মিজোৰামৰ পাহাৰবোৰ উত্তৰ–দক্ষিণ দিশে আছে। মিজো কবি চৌহদৰ এটা পাহাৰীয়া ৰেঞ্জ যাক মিজো হ্লাকুংপুই মুল নামেৰেও জনা যায় উত্তৰৰ পৰা দক্ষিণলৈ। খোৱাবুঙৰ উপকণ্ঠ অঞ্চলত ১৯৮৬ চনত মিজো কবি-সাহিত্যিকসকলৰ স্মৃতিত কবি চৌহদ স্থাপন কৰা হৈছিল। পৰ্যটকৰ বাবে ই অন্যতম দৰ্শনাৰ্থী স্থান।
  • অসম হিমালয় - অসম হিমালয় হৈছে পশ্চিমে ভূটানৰ পূব সীমান্ত আৰু পূবে ছাংপো নদীৰ গ্ৰেট বেণ্ডৰ মাজৰ হিমালয়ৰ পৰ্বতমালাৰ অংশটোৰ এক পৰম্পৰাগত নাম।
  • গাৰো পাহাৰ - গাৰো পাহাৰ ভাৰতৰ মেঘালয়ৰ গাৰো-খাচী ৰেঞ্জৰ অংশ।[19] ইয়াত প্ৰধানকৈ জনজাতীয় বাসিন্দাসকলে বাস কৰে, ইয়াৰে অধিকাংশই গাৰো লোক [20]
  • চেলা পাছ- ভাৰতৰ অৰুণাচল প্ৰদেশ ৰাজ্যৰ টাৱাং জিলাৰ উচ্চ উচ্চতাৰ পৰ্বত পাছ। ইয়াৰ উচ্চতা ৪,১৭০ মিটাৰ (১৩,৬৮০ ফুট)।[21][22] ই বৌদ্ধ চহৰ টাৱাং টাউনক তেজপুৰ আৰু গুৱাহাটীৰ সৈতে সংযোগ কৰে আৰু ভাৰতৰ বাকী অংশৰ সৈতে টাৱাঙক সংযোগ কৰা মূল পথ।


হ্ৰদৰ দ্বীপ আৰু দ্বীপ

[সম্পাদনা কৰক]

উত্তৰ-পূৰ্বাঞ্চলত বহু হ্ৰদত অগণন দ্বীপ আছে। তাৰে কেইটামান আটাইতকৈ ধুনীয়া আৰু বিখ্যাত ভিতৰত হ’ল-

  • থাংগা দ্বীপ - মণিপুৰৰ বিষ্ণুপুৰ জিলাত অৱস্থিত বিশ্বৰ একমাত্ৰ ভাসমান হ্ৰদ লোকটক হ্ৰদৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ দ্বীপ। দুঃসাহসিক অভিযানৰ বাবে ই এক মহান পৰ্যটন স্থলী আৰু হিন্দু আৰু ছানামহী উভয়ৰে বাবে এক ধৰ্মীয় স্থান। ইয়াৰ অসংখ্য মন্দিৰৰ লগতে পবিত্ৰ স্থানৰ বাবেও বিখ্যাত।
  • কৰং দ্বীপ - লোকটক হ্ৰদৰ দ্বিতীয় বৃহত্তম দ্বীপ। মণিপুৰৰ খুমান বংশৰ পূৰ্বপুৰুষৰ দেৱতা খুমান পকপাৰ মন্দিৰ এবুধৌ খুমান আপোকপা মন্দিৰ আৰু ইবুধৌ খুমানপোকপা মন্দিৰ দুটা মহান মন্দিৰৰ বাসস্থানৰ বাবে বিখ্যাত ই এক মহান ধৰ্মীয় স্থান।
  • ইথিং দ্বীপ – ই লোকটক হ্ৰদৰ থাংগা দ্বীপলৈ যোৱাৰ পথত অৱস্থিত এটা মানৱ বসতিপ্ৰধান দ্বীপ।

অন্যান্য হ্ৰদ বা বিলসমূহ

[সম্পাদনা কৰক]

নদী দ্বীপ

[সম্পাদনা কৰক]
  • মাজুলী – মাজুলী ভাৰতৰ অসমৰ ব্ৰহ্মপুত্ৰ নদীত অৱস্থিত বৈষ্ণৱী সত্ৰৰ বাবে বিখ্যাত এক বৃহৎ নদী দ্বীপ। দ্বীপটোৰ মুঠ আয়তন ১২৫০ বৰ্গ কিলোমিটাৰ (৪৮৩ বৰ্গমাইল)।[24] মাজুলী হৈছে সৰ্ববৃহৎ নদী দ্বীপ আৰু ভাৰতৰ প্ৰথম দ্বীপ জিলা। ইয়াৰ উপৰিও ইয়াক গিনিজ বুক অৱ ৱৰ্ল্ড ৰেকৰ্ডছৰ দ্বাৰা বিশ্বৰ সৰ্ববৃহৎ নদী দ্বীপ হিচাপে স্বীকৃতি দিয়া হৈছে।[23]
  • উমানন্দ দ্বীপ - ময়ূৰ দ্বীপ বুলিও জনাজাত উমানন্দ দ্বীপত উমানন্দ মন্দিৰৰ বাসস্থান আৰু ই বিশ্বৰ আটাইতকৈ সৰু বসতিপ্ৰধান নদী দ্বীপ।

পাহাৰীয়া ষ্টেচন

[সম্পাদনা কৰক]
  • উখৰুল - উখৰুল মণিপুৰৰ উখৰুল জিলাৰ এটা পাহাৰীয়া ষ্টেচন। নীলা পৰ্বতমালা, মনোমোহা ব্ৰুকছ আৰু মনোমোহা জলপ্ৰপাতৰ প্ৰকৃত দৃশ্য অনুভৱ কৰিব পৰাকৈ ই এক স্বৰ্গৰ ঠাই। মানুহবোৰো ইমানেই বন্ধুত্বপূৰ্ণ যে যিকোনো ঘৰতে আতিথ্য বিচাৰিব পাৰি, ইয়াৰ উপৰিও কেইবাখনো হোটেল আৰু হোমষ্টে আছে।
  • তামেংলং - তামেংলং মণিপুৰৰ তামেংলং জিলাৰ এটা পাহাৰীয়া ষ্টেচন। ইয়াৰ দৃশ্যপট প্ৰাকৃতিক সৌন্দৰ্য্যৰ লগতে ফলমূলৰ বাগিচাৰ বাবেও বিখ্যাত।
  • হাফলং - হাফলং অসমৰ এটা পাহাৰীয়া ষ্টেচন, ইয়াৰ চাৰিওফালে নৈ, সেউজীয়া পাহাৰ আৰু জলপ্ৰপাত আছে।
  • টাৱাং - টাৱাং চহৰ ভাৰতৰ অৰুণাচল প্ৰদেশৰ উত্তৰ-পশ্চিম অংশৰ প্ৰায় ৩,০৪৮ মিটাৰ (১০,০০০ ফুট) উচ্চতাত অৱস্থিত এখন চহৰ।
  • চেৰাপুঞ্জী – চেৰাপুঞ্জী ভাৰতৰ মেঘালয় ৰাজ্যৰ পূব খাছি পাহাৰ জিলাৰ এখন মহকুমা নগৰ। ইয়াক পৃথিৱীত সৰ্বাধিক বৰষুণ হোৱা ঠাই বুলি কোৱা হয় যদিও বৰ্তমান ওচৰৰ মৌচিনৰামৰ এই অভিলেখ আছে। চেৰাপুঞ্জীয়ে এটা কেলেণ্ডাৰ মাহ আৰু এবছৰত সৰ্বাধিক বৰষুণৰ সৰ্বকালৰ অভিলেখ গঢ়িছে: ১৮৬১ চনৰ জুলাই মাহত ৯,৩০০ মিলিমিটাৰ (৩৭০ ইঞ্চি) আৰু ১৮৬০ চনৰ ১ আগষ্টৰ পৰা ১৮৬১ চনৰ ৩১ জুলাইৰ ভিতৰত ২৬,৪৬১ মিলিমিটাৰ (১,০৪১.৮ ইঞ্চি)।[24]

সত্ৰ আৰু মন্দিৰ

[সম্পাদনা কৰক]
  • শ্ৰী গোবিন্দজী মন্দিৰ - ই সমগ্ৰ মণিপুৰ ৰাজ্যৰ সৰ্ববৃহৎ হিন্দু বৈষ্ণৱী মন্দিৰ। ইম্ফল পূৱ জিলাৰ এই মন্দিৰটোৱেই হৈছে প্ৰথম চৌহদ য'ত শ্ৰী গোবিন্দজীৰ প্ৰতি উৎসৰ্গিত মহান শাস্ত্ৰীয় নৃত্য মণিপুৰী নৃত্য পৰিবেশন কৰা হয়।
  • শ্ৰী ৰাধা ৰমন মন্দিৰ, কাঞ্চিপুৰ - উত্তৰ-পূব ভাৰতৰ অন্যতম পুৰণি হিন্দু মন্দিৰ। মণিপুৰকাঞ্চিপুৰত অৱস্থিত এইখন বৈষ্ণৱী অনুগামীসকলৰ বাবে এক মহান ধৰ্মীয় গন্তব্যস্থান।
  • গোপীনাথ মন্দিৰ - মণিপুৰৰ দ্বিতীয় বৃহত্তম হিন্দু মন্দিৰ। ৰাজ্যৰ বিষ্ণুপুৰ জিলাৰ নিংথৌখঙত অৱস্থিত এইখন শ্ৰী গোপীনাথৰ প্ৰতি উৎসৰ্গিত মহান মণিপুৰী নৃত্য প্ৰদৰ্শনৰ বাবেও এক ভৱিষ্যদ্বাণীমূলক চৌহদ।
  • কাইনা মন্দিৰ - মণিপুৰৰ থৌবাল জিলাৰ কাইনা পাহাৰৰ ওপৰত থকা এটা হিন্দু মন্দিৰ। সমগ্ৰ দেশৰ বৈষ্ণৱ অনুগামীসকলৰ বাবে ই এক মহান ধৰ্মীয় স্থান। পাহাৰীয়া অঞ্চলৰ প্ৰাকৃতিক সৌন্দৰ্য্যৰ বাবে বিখ্যাত।
  • দ-পৰ্বতীয়া - ই ষষ্ঠ শতিকাত নিৰ্মিত, শিৱক উৎসৰ্গিত এটা মন্দিৰ।
  • কামাখ্যা মন্দিৰ - ই অসমৰ এটা হিন্দু মন্দিৰ, আৰু শাক্তবাদ অনুগামীসকলৰ বাবে এক মহান ধৰ্মীয় গন্তব্যস্থান।
  • ন-পুখুৰী শিৱদৌল - আহোম যুগত নিৰ্মিত শেষ মন্দিৰ যিয়ে ভৱিষ্যৎ প্ৰদৰ্শন কৰে।
  • জয় দৌল- নীলাচল স্থাপত্যৰ আধাৰত নিৰ্মিত দ্বিতীয় বৃহত্তম মন্দিৰ।
  • শিৱসাগৰৰ শিৱদৌল - আহোম ৰাণী অম্বিকাই ১৭৩৪ চনত নিৰ্মাণ কৰা শিৱৰ প্ৰতি উচৰ্গিত মন্দিৰ। ই ভাৰতৰ অন্যতম ওখ শিৱ মন্দিৰ।
  • নেঘেৰিটিং শিৱদৌল – ই এটা পাহাৰত অৱস্থিত শিৱৰ বাবে উৎসৰ্গিত এক ভৱিষ্যৎ মন্দিৰ, যিটো ৰাজেশ্বৰ সিংহৰ দিনত নিৰ্মাণ কৰা হৈছিল।
  • বৰপেটা সত্ৰ - অসমৰ অন্যতম বিশিষ্ট সত্ৰ, প্ৰথমে ষোড়শ শতিকাত মাধৱদেৱে নিৰ্মাণ কৰিছিল।
  • দক্ষিণপাট সত্ৰ – ১৭ শতিকাৰ মাজভাগত আহোম ৰজা জয়ধ্বজ সিংহৰ দ্বাৰা প্ৰতিষ্ঠা কৰা অসমৰ অন্যতম প্ৰভাৱশালী আৰু বিশিষ্ট সত্ৰ।
  • পাটবাউসী সত্ৰ -পাটবাউসী সত্ৰ বৰপেটা সত্ৰৰ পৰা দুই কিলোমিটাৰ আঁতৰৰ এখন বৈষ্ণৱ সত্ৰ। ইয়াতেই শংকৰদেৱে প্ৰায় উনৈশ বছৰ কাল থাকি নানা শাস্ত্ৰ ৰচনা কৰিছিল।
  • সুন্দৰীদিয়া সত্ৰ-অসমৰ মহাপুৰুষীয়া নৱবৈষ্ণৱ ধৰ্মৰ চাৰি সংহতিৰ ভিতৰৰ নিকা সংহতিৰ এক সত্ৰ। শংকৰদেৱৰ প্ৰিয় শিষ্য মাধবদেৱে ১৫৭০ চনত এই সত্ৰ স্থাপন কৰিছিল।

ৰাজধানী চহৰ

[সম্পাদনা কৰক]

আগৰতলা ত্ৰিপুৰা ৰাজ্যৰ ৰাজধানী। গুৱাহাটীৰ পিছত উত্তৰ-পূব ভাৰতৰ ইয়াৰ দ্বিতীয় বৃহত্তম চহৰ। আগৰতলাৰ আকৰ্ষণৰ স্থানসমূহ:

  • কলেজ টিল্লামহাৰজা বীৰ বিক্ৰম কলেজ, ত্ৰিপুৰা বিশ্ববিদ্যালয় অট্টালিকা, ফুটবল খেলপথাৰ, আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় ক্ৰিকেট ষ্টেডিয়াম, চিত্ৰময় ৰসাল প্ৰাকৃতিক দৃশ্য আৰু নিস্তব্ধ প্ৰাকৃতিক হ্ৰদ। ইয়াৰ উপৰিও ই ৰাষ্ট্ৰীয় পক্ষী অভয়াৰণ্য।
  • উজ্যয়ন্ত প্ৰসাদ – ত্ৰিপুৰা ৰজাসকলৰ ভৱন, ৰাজ্যিক বিধানসভালৈ ৰূপান্তৰিত কৰা হৈছিল আৰু এতিয়া সংগ্ৰহালয়লৈ পৰিণত হৈছে; ৰাজ্যখনৰ অন্যতম আকৰ্ষণীয় ঠাই।
  • জগন্নাথ মন্দিৰ – বৈষ্ণৱ চিন্তাধাৰাৰ হিন্দু মন্দিৰ। ইয়াক উজ্জয়ন্ত সংগ্ৰহালয়লৈ ৰূপান্তৰিত কৰা হৈছে আৰু ইয়াক ভাৰতৰ উপ-ৰাষ্ট্ৰপতি ড° হামিদ আনছাৰী দ্বাৰা উদ্বোধন কৰা হৈছে।
  • উমামাহেশ্বৰ মন্দিৰ – শৈৱ আৰু শক্তি (দুৰ্গা)ৰ হিন্দু মন্দিৰ।
  • ভেনুবন বুদ্ধ বিহাৰ – চহৰৰ মাজমজিয়াৰ পৰা আগৰতলা চহৰৰ ভিতৰৰ প্ৰায় ২ কিলোমিটাৰ দূৰত্বত ভেনুবন বিহাৰ আছে য'ত বৌদ্ধ মন্দিৰ [[বুদ্ধ]ৰ ধাতুৰ মূৰ্তি আছে।[25]
  • কৃষ্ণ মন্দিৰ
  • পুৰতন আগৰতলা (পুৰণি আগৰতলা)
  • মলঞ্চ নিৱাসৰবীন্দ্ৰনাথ ঠাকুৰ, প্ৰথম এছিয়ান নোবেল বঁটা বিজয়ী ত্ৰিপুৰা ভ্ৰমণৰ সময়ত ইয়াতেই আছিল।
  • আগৰতলা বিনোদন পাৰ্ক, আমতালি- চকলেট হোটেল প্ৰাইভেট লিমিটেড।
  • আগৰতলা চিটি চেণ্টাৰ – চহৰখনৰ মূল হাব পইণ্ট, পেৰাডাইজ চৌমুহুনীত, ৰাজধানীত বহু আকৰ্ষণ কঢ়িয়াই লৈ ফুৰে।
  • আগৰতলা সচিবালয় – চহৰৰ মাজমজিয়াৰ পৰা প্ৰায় ৩ কিলোমিটাৰ দূৰত্বত উত্তৰ-পূব ভাৰতৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ চৰকাৰী ভৱনটো চাবলৈ এইখন এক আকৰ্ষণীয় ঠাই।
  • ৰবীন্দ্ৰ কানন
  • নেহৰু পাৰ্ক
  • হেৰিটেজ পাৰ্ক
  • ত্ৰিপুৰা ৰাজ্যিক সংগ্ৰহালয় উজ্যয়ন্ত প্ৰাসাদত আছে।
  • বিজ্ঞান সংগ্ৰহালয়, সুকান্ত একাডেমীত।
  • হাভেলী সংগ্ৰহালয়, কাশীপুৰত।

আইজল মিজোৰাম ৰাজ্যৰ ৰাজধানী। আইজলৰ মূল আকৰ্ষণীয় স্থানসমূহ হ'ল-

  • বৰা বজাৰ দাউৰপুই ভেং স্থানীয় আইজলৰ মূল শ্বপিং চেণ্টাৰ। ঠেক জিয়ন ষ্ট্ৰীটত কাপোৰ বিক্ৰী কৰা ষ্টল আছে। মূল বজাৰখনেই হৈছে য’ত জনসাধাৰণক পৰম্পৰাগত সাজ-পোছাক পিন্ধি খেতিপথাৰৰ পৰা উৎপাদিত সামগ্ৰী বিক্ৰী কৰাৰ লগতে ম্যানমাৰৰ মাজেৰে অনা চীনৰ পৰা আমদানি কৰা সামগ্ৰীও বেছিকৈ দেখা যায়। একেটা স্থানীয় অঞ্চলৰ মিলেনিয়াম চেণ্টাৰ এটা জনপ্ৰিয় শ্বপিং মল।
  • মিজোৰাম ষ্টেট মিউজিয়াম চহৰৰ মাজমজিয়াত অৱস্থিত জাৰ্কাউটত। এই সংগ্ৰহালয়ে মিজো পৰম্পৰা, সংস্কৃতি আৰু ইতিহাসৰ ভাল আভাস দিয়ে।
  • ৰেইক টুৰিষ্ট ৰিজৰ্ট আইজলৰ পৰা ১২ কিলোমিটাৰ দূৰত্বত অৱস্থিত পৰ্যটনস্থলী, ১৫৪৮ মিটাৰ উচ্চতাত অৱস্থিত আৰু ইয়াত পৰম্পৰাগত মিজো গাঁও আছে।
  • ডাৰটলাং পাহাৰ আইজলৰ উত্তৰ দিশৰ পৰা ডাৰটলাং হাস্পতাল বা আইজল থিয়লজিকেল কলেজৰ পৰা পাহাৰীয়া ষ্টেচনৰ সুন্দৰ দৃশ্য দেখা যায়।
  • হমুইফাং আইজলৰ পৰা প্ৰায় ৫০ কিলোমিটাৰ দূৰত্বত ১৬১৯ মিটাৰ উচ্চতাত অৱস্থিত। এই পৰ্বতটো মিজো মুখীয়ালৰ সময়ৰ পৰা সংৰক্ষিত কুমাৰী অৰণ্যৰে আবৃত।[26]
  • বেৰাউটলাং পৰ্যটন কমপ্লেক্স আইজলৰ পৰা ৭ কিলোমিটাৰ দূৰত্বত অৱস্থিত । ইয়াক জনপ্ৰিয় পিকনিক স্পট বুলি গণ্য কৰা হয়।
  • বাকটাং গাঁও আইজল পৰা ৭০ কিলোমিটাৰ দূৰৈৰ বাকটাং গাঁৱত পু জিওনাৰ ঘৰ ৩৯ গৰাকী পত্নী, ৯৪ গৰাকী সন্তান, ১৪ গৰাকী বোৱাৰী আৰু ৩৩ গৰাকী নাতি-নাতিনী। [27]
  • ছলমনৰ মন্দিৰ ভাৰতৰ মিজোৰামৰ আইজলৰ চাউলহমুনৰ কিড্ৰন উপত্যকাত অৱস্থিত। [28]
  • খুয়াংচেৰা পুক আইজলৰ পৰা প্ৰায় ৩০ কিলোমিটাৰ দূৰত্বত ৰেইকৰ ওচৰৰ আইলাঙৰ এটা গুহা।
জেমাবাউকৰ পৰা লোৱা আইজল ৰ এটা পেনোৰামা

ইম্ফল মণিপুৰ ৰাজ্যৰ ৰাজধানী। চহৰৰ কিছুমান আকৰ্ষণৰ স্থান তলত দিয়া ধৰণে।

  • কংলা প্ৰসাদ: ইম্ফল নদীৰ পাৰৰ দুয়োকাষে (পশ্চিম আৰু পূব) কংলা প্ৰসাদ। ই আছিল মণিপুৰৰ অতীতৰ মেইটেই শাসকসকলৰ পৰম্পৰাগত আসন।
  • হিয়াংথাং লাইৰেম্বি মন্দিৰ কমপ্লেক্স: ধৰ্মীয় স্থান আৰু পৰ্যটকৰ আকৰ্ষণৰ কেন্দ্ৰবিন্দু এই মন্দিৰ কমপ্লেক্স ছেপ্টেম্বৰ বা অক্টোবৰ মাহত বাৰ্ষিক দুৰ্গা পূজা উৎসৱৰ বাবে বিখ্যাত।
  • ইম্ফল যুদ্ধ কবৰস্থানঃ এই ​​কবৰস্থানত দ্বিতীয় বিশ্বযুদ্ধত (১৯৪৪) যুদ্ধ কৰি মৃত্যু হোৱা ব্ৰিটিছ আৰু ভাৰতীয় সৈনিকৰ স্মৃতি।
  • ইমা কেইথেল (মহিলাৰ বজাৰ): বজাৰৰ ষ্টলবোৰ সকলো মহিলাই পৰিচালনা কৰে, আৰু খবৰ অনুসৰি ই বিশ্বৰ একমাত্ৰ এনে বজাৰ।[উদ্ধৃতিৰ প্ৰয়োজন]।
  • জামা মছজিদঃ ইম্ফলত মুছলমানসকলৰ বাবে পবিত্ৰ স্থান, ইম্ফল বজাৰৰ (নাম্বুল নদীৰ পাৰত) একমাত্ৰ মছজিদ।
  • শ্ৰী গোবিন্দজী মন্দিৰঃ মহাৰাজৰ দিনত এই মন্দিৰক সাংস্কৃতিক কাৰ্যকলাপৰ শিখৰ বুলি গণ্য কৰা হৈছিল। ৰাজপ্ৰসাদৰ ওচৰতে ইয়াৰ দুটা গম্বুজ আৰু এটা উচ্চ মণ্ডলী হল আছে।
  • ইস্কন মন্দিৰঃ ইম্ফল বিমানবন্দৰৰ পৰা চহৰলৈ যোৱা পথৰ ওচৰতে ইস্কন মন্দিৰ। এই মন্দিৰত বিষ্ণুৰ অৱতাৰৰ অসংখ্য হিন্দু দেৱতা আছে।

ইটানগৰ অৰুণাচল প্ৰদেশৰ ৰাজধানী। প্ৰধান পৰ্যটন স্থানসমূহৰ ভিতৰত আছে:

  • ইটা দুৰ্গঃ ইটানগৰ চহৰৰ ইটা দুৰ্গ ভাৰতৰ অৰুণাচল প্ৰদেশ ৰাজ্যৰ এক ঐতিহাসিক স্থান। নামটোৰ আক্ষৰিক অৰ্থ "ইটাৰ দুৰ্গ" (ইটাক আহোম ভাষাত "ইতা" বুলি কোৱা হৈছে)।
  • জৱাহৰলাল নেহৰু সংগ্ৰহালয়, ইটানগৰঃ ৰাজ্যৰ জনজাতীয় সংস্কৃতি প্ৰদৰ্শনৰ বাবে পৰিচিত।
  • গংগা হ্ৰদ হৈছে স্থানীয়ভাৱে গেকাৰ চিনি (Nyishi উপভাষাত আৱদ্ধ পানী) নামেৰে জনাজাত এটা প্ৰাকৃতিক হ্ৰদ আৰু ইয়াৰ চাৰিওফালে কঠিন শিলৰ ভূখণ্ড। আদিম যুগৰ গছ-গছনি, ওখ গছত অৰ্কিডৰ ভৰ আৰু গছৰ ফাৰ্নে ইয়াক পিকনিকৰ স্থান হিচাপে জনপ্ৰিয়তাত অৰিহণা যোগায়। নাওঁ চলোৱাৰ সুবিধা আৰু চুইমিং পুল এই স্থানত উপলব্ধ।

কোহিমা নাগালেণ্ডৰ ৰাজধানী। হৰ্ণবিল উৎসৱৰ বাবে জনাজাত এই চহৰখন। প্ৰধান পৰ্যটন স্থানসমূহৰ ভিতৰত আছে:

  • ৱাৰ কবৰস্থান হৈছে ১৯৪৪ চনৰ এপ্ৰিল মাহত কোহিমাত দ্বিতীয় বিশ্বযুদ্ধত মৃত্যু হোৱা মিত্ৰশক্তিৰ ২য় ব্ৰিটিছ ডিভিজনৰ সৈনিকসকলৰ প্ৰতি উৎসৰ্গিত এক স্মৃতিসৌধ।
  • নগা হেৰিটেজ ভিলেজ (ঐতিহ্য গাঁও)খন প্ৰকৃতিৰ দৃশ্য, আনন্দময় আৰু মানুহৰ আতিথ্য। হেৰিটেজ ভিলেজে নাগালেণ্ডৰ সকলো জনগোষ্ঠীয় সাংস্কৃতিক ঐতিহ্যক সুৰক্ষা আৰু সংৰক্ষণ কৰে। ই নাগালেণ্ডৰ সকলো নৃতাত্ত্বিক জনগোষ্ঠীৰ উপভাষা, ৰীতি-নীতি আৰু পৰম্পৰাৰ অনন্য পৰিচয়ক ৰক্ষা আৰু বজাই ৰাখে।

ছিকিম ৰাজ্যৰ ৰাজধানী আৰু সৰ্ববৃহৎ চহৰ গেংটক। পৰ্যটনস্থলীৰ বাবে চহৰ বুলি পৰিচিত।

গুৱাহাটী

[সম্পাদনা কৰক]

গুৱাহাটী অসম ৰাজ্যৰ বাণিজ্যিক ৰাজধানী আৰু উত্তৰ-পূব ভাৰতৰ সৰ্ববৃহৎ চহৰ।

  • ৰিভাৰ ক্ৰুজ: গুৱাহাটীৰ অন্যতম প্ৰধান আকৰ্ষণ হৈছে ব্ৰহ্মপুত্ৰ ৰিভাৰ ক্ৰুজ।[29]
  • উমানন্দ মন্দিৰ: ব্ৰহ্মপুত্ৰৰ মাজমজিয়াত থকা ময়ুৰ দ্বীপত ১৬৬৪ চনত নিৰ্মাণ কৰা এই শিৱ মন্দিৰ। শিৱই তৃতীয় চকুৰ সহায়ত ইয়াত কামদেৱক দাহ কৰিছিল বুলি বিশ্বাস কৰা হয়। প্ৰতি বছৰে এই মন্দিৰত শিৱৰাত্ৰি মহান ৰূপত পালন কৰা হয়। এই দ্বীপটো বিশ্বৰ আটাইতকৈ সৰু মানুহ বসবাস কৰা দ্বীপ বুলি ধাৰণা কৰা হৈছে। বিশ্বৰ সৰ্ববৃহৎ নদী দ্বীপ মাজুলী।
  • এক'লেণ্ড: এক'লেণ্ড পৰিয়ালৰ মজা ৰাজ্য হৈছে উত্তৰ-পূবৰ একমাত্ৰ বিনোদন উদ্যান যাৰ নামকৰণ কৰা হৈছে পৌৰাণিক বিনোদনৰ ৰজা এক'ৰ নামেৰে। এই উদ্যান পাটগাঁৱত।
  • শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱ কলাক্ষেত্ৰ: শংকৰদেৱ কলাক্ষেত্ৰৰ নাম বৈষ্ণৱ গুৰু তথা পণ্ডিত মহাপুৰুষ শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱৰ নামেৰে ৰখা হৈছে। অসম তথা দেশৰ জনগোষ্ঠী আৰু জনজাতিসমূহৰ সাংস্কৃতিক ঐতিহ্যৰ সুৰক্ষা, প্ৰচাৰ আৰু সংৰক্ষণৰ লক্ষ্য পূৰণ কৰা ই এক বহুমুখী সাংস্কৃতিক অনুষ্ঠান।
  • গুৱাহাটী তাৰাকাগৃহ উজানবজাৰত এই গ্ৰহঘৰটো উত্তৰ-পূব অঞ্চলত এই ধৰণৰ একমাত্ৰ আৰু জ্যোতিৰ্বিজ্ঞানৰ গৱেষণাৰ কেন্দ্ৰ। দৰ্শনাৰ্থীৰ বাবে বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডৰ ৰহস্যময় দিশসমূহক নিৰ্মল অডিঅ’-ভিডিঅ’ কৌশলেৰে সজীৱ কৰি তোলা হয় আৰু প্লেনেটেৰিয়ামৰ ভিতৰৰ অন্ধকাৰ গম্বুজযুক্ত গঠনত ব্যাখ্যা কৰা হয়।
  • অসম ৰাজ্যিক সংগ্ৰহালয়ঃ দীঘলীপুখুৰীৰ ওচৰত অসম ৰাজ্যিক সংগ্ৰহালয়। ইয়াত আহোম বংশৰ বহুতো বিৰল, নমুনা আছে। অসমৰ গৌৰৱময় অতীতৰ অন্তৰ্গত বহুতো সা-সঁজুলি, সাজ-পোছাকৰ সামগ্ৰী ইয়াত পোৱা যায়। সাচি-পাটৰ ওপৰত লিখা বহুতো প্ৰাচীন সামগ্ৰী, প্ৰতিমূৰ্তি, পাণ্ডুলিপি আৰু অন্যান্য মূল্যৱান সামগ্ৰী সংৰক্ষণ আৰু প্ৰদৰ্শন কৰা হয়।
  • কামাখ্যা মন্দিৰ: নীলাচল পাহাৰৰ মূল চহৰৰ পৰা প্ৰায় ৫ কিলোমিটাৰ দূৰত্বত থকা কামাখ্যা মন্দিৰ ভাৰতৰ অন্যতম পবিত্ৰ হিন্দু মন্দিৰ। ইয়াত কামাখ্যা দেৱীক পূজা কৰা হয়। এই মন্দিৰত প্ৰতি বছৰে জুন মাহৰ মাজভাগত অম্বুবাচী মেলা পালন কৰা হয়। এই মেলাৰ সময়ত দেশৰ বিভিন্ন প্ৰান্তৰ পৰা বহু ভক্তই ইয়াত সমবেত হৈছিল।
  • শিল্পগ্ৰামঃ শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱ কলাক্ষেত্ৰৰ গাতে লাগি থকা এইখনেই উত্তৰ-পূব মণ্ডল সাংস্কৃতিক কেন্দ্ৰৰ (NEZCC) একমাত্ৰ শিল্পকলা গাঁও। স্থানীয় লোকসকলৰ বিভিন্ন কলা-সংস্কৃতিৰ প্ৰসাৰৰ ক্ষেত্ৰত ই ল্যাণ্ডমাৰ্ক কৰি তুলিছিল। ইয়াৰ মুকলি মঞ্চ আৰু প্ৰেক্ষাগৃহত গোটেই বছৰজুৰি নিয়মীয়াকৈ সাংস্কৃতিক অনুষ্ঠান অনুষ্ঠিত হয়।
  • নেহৰু পাৰ্ক: চহৰৰ মাজমজিয়াত কটন কলেজৰ কাষৰ পানবজাৰত। উদ্যানখনৰ আলোকপাত কৰা হৈছে বিহু নৃত্য, ওজাপালি নৃত্য, দেওধনী নৃত্য, ঝুমুৰ নৃত্য, ভূৰ তাল নৃত্য আদিৰ পকী প্ৰতিমূৰ্তি।মুঠ ৪৫ টা পকী প্ৰতিমূৰ্তিত অসমীয়া জীৱন আৰু সংস্কৃতিৰ এই দিশসমূহ চিত্ৰিত কৰা হৈছে।
  • নেডফি হাট: নেডফি হাট উদ্যোগ আৰু বাণিজ্য বিভাগ চৰকাৰৰ এটা লিজড বিল্ডিঙত আছে। অসমৰ। NEDFi Haat ত দৰ্শকে হস্তশিল্প আৰু হস্ততাঁত সামগ্ৰী ক্ৰয় কৰিব পাৰে। বিহুৰ বতৰত ৰাজ্যৰ আত্মসহায়ক গোটৰ দ্বাৰা উৎপাদিত পৰম্পৰাগত খাদ্য সামগ্ৰী ক্ৰয় কৰিব পাৰে।
  • অসম ৰাজ্যিক চিৰিয়াখানা আৰু উদ্ভিদ উদ্যানঃ অসম ৰাজ্যিক চিৰিয়াখানা সহ উদ্ভিদ উদ্যান মহানগৰীৰ হেঙেৰাবাৰী সংৰক্ষিত বনাঞ্চলত উত্তৰ-পূবৰ সৰ্ববৃহৎ চিৰিয়াখানা।
  • বশিষ্ঠ মন্দিৰ: বশিষ্ঠ মন্দিৰ[30] সন্ধ্যাচল পাহাৰত, চহৰৰ দক্ষিণ অংশত; এই পৰ্যটন স্থানটো এসময়ত বশিষ্ঠ ঋষিৰ আশ্ৰম (আশ্ৰম) আছিল।
  • শুক্ৰেশ্বৰ মন্দিৰ: ব্ৰহ্মপুত্ৰ নদীৰ কাষৰ ডাকিনি যোগিনী পাহাৰত আহোম ৰজা প্ৰমত্ত সিংহই নিৰ্মাণ কৰা এটা প্ৰাচীন শিৱ মন্দিৰ।
  • নৱগ্ৰহ মন্দিৰ: নৱগ্ৰহ মন্দিৰ বা ন গ্ৰহৰ মন্দিৰ পূবে চিত্ৰচল পাহাৰত। ই আছিল জ্যোতিৰ্বিজ্ঞান আৰু জ্যোতিষৰ অধ্যয়নৰ প্ৰাচীন স্থান। নটা গ্ৰহক মূল মন্দিৰৰ ভিতৰত থকা নটা লিংগৰ দ্বাৰা প্ৰতিনিধিত্ব কৰা হৈছে। মন্দিৰৰ ভিতৰত সৌৰজগতৰ শিলৰ ছাপ আছে। ৰেল ষ্টেচনৰ পৰা ৩ কিলোমিটাৰ দূৰত্বত অৱস্থিত এই মন্দিৰটো জ্যোতিষ আৰু জ্যোতিৰ্বিজ্ঞানৰ গৱেষণাৰ কেন্দ্ৰবিন্দু। এই মন্দিৰৰ বাবেই গুৱাহাটীৰ নাম প্ৰাগজ্যোতিষপুৰা ৰখা হৈছিল।[31]
  • দীঘলীপুখুৰীঃ চহৰৰ মাজমজিয়াত উজানবজাৰত আৰু উত্তৰ দিশত উচ্চ ন্যায়ালয় আৰু দক্ষিণে ৰাজ্যিক সংগ্ৰহালয় আৰু জিলা পুথিভঁৰালেৰে আগুৰি আছে। এইটো এটা বিশাল মানৱসৃষ্ট টেংক। কৌৰৱ ৰাজকুমাৰ দ্ৰুয়াধনৰ সৈতে বিবাহপাশত আবদ্ধ হোৱা কন্যা ভানুমতীৰ ‘স্বয়ম্বৰ’ উদযাপনৰ বাবে ৰজা ভগদত্তই ইয়াক খনন কৰিছিল। দীঘলীপুখুৰীত নাওঁ চলোৱা ক্লাব আছে।
  • উগ্ৰতৰা মন্দিৰ: যোৰপুখুৰী চহৰৰ পাৰৰ মাজমজিয়াত (যমজ পুখুৰী)। উগ্ৰতৰা মন্দিৰ আন এক শক্তি পীঠ মন্দিৰ য'ত সতীৰ চকু পৰিল বুলি বিশ্বাস কৰা হৈছিল।
  • বালাজী মন্দিৰ, গুৱাহাটীঃ এই মন্দিৰটো গুৱাহাটীৰ ধৰ্মীয় স্থানসমূহৰ সৈতে শেহতীয়াকৈ সংযোজন কৰা হৈছে। ই মহানগৰীৰ বেটকুচি অঞ্চলত। আকৰ্ষণীয় দক্ষিণ ভাৰতীয় স্থাপত্যৰ সৈতে বালাজী মন্দিৰ এই ঠাইৰ আন মন্দিৰৰ দৰে নহয়। সন্ধিয়া মন্দিৰটো বৈদ্যুতিক লাইটেৰে আলোকিত কৰা হয়।
  • ইস্কন মন্দিৰ, গুৱাহাটীঃ এই মন্দিৰটো অভয় চৰণাৰবিন্দ ভক্তিবেদন্ত স্বামী প্ৰভুপাদৰ দ্বাৰা প্ৰতিষ্ঠা কৰা ইস্কন সমাজৰ অন্তৰ্গত। এই মন্দিৰৰ প্ৰধান দেৱতা ৰাধা-কৃষ্ণ। এই মন্দিৰৰ প্ৰচাৰৰ মূল গুৰুত্ব কৃষ্ণ আৰু ভাগৱতৰ শিক্ষাৰ ওপৰত নিহিত হৈ আছে।
  • মদন কামদেৱ & গোপেশ্বৰ মন্দিৰ গুৱাহাটীৰ ওচৰতে দেউদুৱাৰ নামৰ এখন গাঁৱত।
  • নৰ্থব্ৰুক গেটঃ ১৮৭৪ চনত শুক্ৰেশ্বৰ ঘাটৰ সমীপত গুৱাহাটী ভ্ৰমণ কৰা ব্ৰিটিছ ভাইচৰয় লৰ্ড নৰ্থব্ৰুকক আদৰণি জনাই নিৰ্মাণ কৰা হৈছিল। ব্ৰিটিছ বিষয়াসকলে ইয়াৰ নাম ৰাখিলে ‘গেটৱে অৱ আছাম’।
  • নৰ্থ ইষ্ট ক্ৰাফ্টছ মিউজিয়াম এণ্ড শ্ব'ৰুম অৱ হেণ্ডিক্ৰাফ্টছ এণ্ড হেণ্ডলুমছ: নৰ্থ ইষ্টাৰ্ণ হেণ্ডিক্ৰাফ্টছ এণ্ড হেণ্ডলুমছ ডেভেলপমেণ্ট কৰ্প'ৰেশ্যন লিমিটেড (ভাৰত চৰকাৰৰ উদ্যোগ)ৰ এটা উদ্যোগ এই শ্ব'ৰুমত সমগ্ৰ উত্তৰ-পূব ভাৰতৰ বাঁহ আৰু বেতৰ হস্তশিল্পৰ বিস্তৃত প্ৰকাৰ আছে। দৰ্শনাৰ্থীয়ে শ্ব’ৰুমৰ পৰা এই থলুৱা হস্তশিল্প সামগ্ৰীসমূহ ক্ৰয় কৰিব পাৰিব। গুৱাহাটীৰ গড়চুকত এই শ্ব’ৰুমটো।
গুৱাহাটী চহৰৰ পেনোৰামিক দৃশ্য

শ্বিলং মেঘালয়ৰ ৰাজধানী। শ্বিলং আৰু ইয়াৰ আশে-পাশে থকা আকৰ্ষণীয় স্থানসমূহৰ ভিতৰত আছে:

  • এলিফেণ্ট জলপ্ৰপাত: চহৰৰ বাহিৰৰ ১২ কিলোমিটাৰ দূৰত্বত পাহাৰীয়া ধাৰাটোৱে ফাৰ্ণেৰে আবৃত শিলৰ ডেলত স্থাপন কৰা একেৰাহে দুটা জলপ্ৰপাতৰ মাজেৰে নামি আহে।
  • লেডী হাইদাৰী পাৰ্ক: এক কিলোমিটাৰতকৈও অধিক বিস্তৃত এই উদ্যানখনৰ কাষতে এটা মিনি চিৰিয়াখানা আছে।
  • ৱাৰ্ডছ হ্ৰদ: স্থানীয়ভাৱে নান-পলক নামেৰে জনাজাত এই হ্ৰদটো বাগিচা আৰু নাওঁ চলোৱাৰ সুবিধা থকা এটা কৃত্ৰিম হ্ৰদ।
  • শ্বিলং পিক: চহৰৰ পৰা ১০ কিলোমিটাৰ দূৰত্বত, সমুদ্ৰপৃষ্ঠৰ পৰা ১৯৬৫ মিটাৰ উচ্চতাত থকা এটা পিকনিক স্থানৰ পৰা মনোমোহা গ্ৰাম্য অঞ্চলৰ প্যানোৰামিক দৃশ্য দেখা যায় আৰু ই ৰাজ্যখনৰ সৰ্বোচ্চ স্থান। প্ৰতি বসন্ত কালত শৃংগৰ শিখৰত থকা অভয়াৰণ্যত উ শ্বুলঙক প্ৰণাম জনায়, মাইলিয়াম ৰাজ্যৰ ধৰ্মীয় পুৰোহিতে।
  • মটফ্ৰাণ: "ফ্ৰান্সৰ শিল" যিটো স্থানীয়ভাৱে "মটফ্ৰাণ" বুলি জনা যায়, প্ৰথম বিশ্বযুদ্ধৰ সময়ত ফ্ৰান্সত ব্ৰিটিছৰ অধীনত সেৱা আগবঢ়োৱা ২৬ নং খাছি লেবাৰ কৰ্পছৰ স্মৃতিত স্থাপন কৰা হৈছিল।
  • শ্বিলং গলফ খেলপথাৰ: শ্বিলঙত এছিয়াৰ ভিতৰতে অন্যতম বৃহৎ গলফ খেলপথাৰ আছে: ইষ্টৰ গ্লিনিগলছ। এছিয়াৰ কেইটামান প্ৰাকৃতিক গলফ খেলপথাৰৰ ভিতৰত অন্যতম হোৱাৰ বিৰল পাৰ্থক্য ই উপভোগ কৰে। শিলচৰ গলফ খেলপথাৰখন কেৱল দৃশ্যপট আৰু উপভোগ্যই নহয়, ই প্ৰত্যাহ্বানমূলকও। ব্ৰিটিছ অসামৰিক সেৱাৰ বিষয়াৰ এটা দলে ১৮৯৮ চনত শিলচৰত নটা ফুটাযুক্ত খেলপথাৰ নিৰ্মাণ কৰি গলফৰ প্ৰচলন কৰে। ১৯২৪ চনত উদ্বোধন কৰা বৰ্তমানৰ ১৮ ফুটাযুক্ত এই পাঠ্যক্ৰমটো পাইন আৰু ৰ’ড’ডেণ্ড্ৰন গছেৰে আবৃত উপত্যকাত স্থাপন কৰা হৈছে। মাটি কঠিন কৰি তোলা স্থানীয় ঘাঁহেৰে কাৰ্পেট কৰা টান ফেয়াৰৱে’বোৰ আলোচনা কৰাটো কঠিন। প্ৰতিটো ফেয়াৰৱেই ক্ৰিছ-ক্ৰছ কৰা আউট-অফ-বাউণ্ড ষ্ট্ৰিমৰ সংখ্যাই ইয়াক আৰু অধিক চেষ্টামূলক কৰি তোলে। বাধা বাংকাৰ, গছ আৰু বৰষুণৰ ৰূপত আহে। আটাইতকৈ দীঘল ফুটাটো হ’ল ৬ নং, যিটো ৫৯৪ গজৰ ক্লান্তিকৰ। ইউনাইটেড ষ্টেটছ গলফ এছ'চিয়েচন মিউজিয়ামত শ্বিলং গলফ কোৰ্চক "গ্লেন ঈগল অৱ দ্য ইষ্ট" বুলি গণ্য কৰা হয়। ১৮৯৮ চনত ৫২০০ ফুট উচ্চতাত এটা উপত্যকাত নটা ফুটাৰ পথ হিচাপে স্থাপন কৰা হয় আৰু পিছলৈ ১৯২৪ চনত কেপ্তেইন জেকচন আৰু চি কে ৰোডছে ১৮ ফুটাৰ পথলৈ ৰূপান্তৰিত কৰে।
  • এণ্টোম’লজিকেল মিউজিয়াম (Butterfly Museum): পুলিচ বজাৰৰ পৰা প্ৰায় ২ কিলোমিটাৰ দূৰত্বত থকা মেছাৰ্ছ ৱানখৰ, ৰিয়াতসমথিয়া, শ্বিলঙৰ এটা ব্যক্তিগত মালিকানাধীন সংগ্ৰহালয় ভাৰতৰ একমাত্ৰ মহ আৰু পখিলাৰ বাবে নিবেদিত জ্ঞাত সংগ্ৰহালয়।
  • কেপ্তেইন উইলিয়ামছন চাংমা ৰাজ্যিক সংগ্ৰহালয়: জনগোষ্ঠীয় জনজাতীয় সংস্কৃতি আৰু পৰম্পৰাৰ প্ৰতি আগ্ৰহীসকলৰ বাবে এই চৰকাৰী সংগ্ৰহালয়ে জনসাধাৰণৰ জীৱনশৈলীৰ বিষয়ে অন্তৰ্দৃষ্টি প্ৰদান কৰে। এই সংগ্ৰহালয়টো ৰাজ্যিক কেন্দ্ৰীয় পুথিভঁৰাল কমপ্লেক্সত আছে য’ত ৰাজ্যখনৰ মহান দেশপ্ৰেমীসকলৰ বাবে কীৰ্তিচিহ্ন স্থাপন কৰা হৈছিল শ্ৰীমতী ড. ইন্দিৰা গান্ধী আৰু নেতাজী সুভাষ চন্দ্ৰ বসু।
  • ডন বস্কো চেণ্টাৰ ফৰ ইণ্ডিজেনাছ কালচাৰছ: ডন বস্কো মিউজিয়াম ডিবিচিআইচি (ডন বস্কো চেণ্টাৰ ফৰ ইণ্ডিজেনাছ কালচাৰ)ৰ অংশ। ডিবিচিআইচিত সংস্কৃতি, প্ৰকাশন, প্ৰশিক্ষণ, এনিমেচন কাৰ্যসূচী আৰু সংগ্ৰহালয়ৰ ওপৰত গৱেষণা অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হৈছে, যিটো বিশেষকৈ উত্তৰ-পূবৰ সংস্কৃতি, আৰু সাধাৰণতে সংস্কৃতিৰ ওপৰত জ্ঞান-বিনিময়ৰ স্থান। ডন বস্কো সংগ্ৰহালয়ৰ সৈতে ডিবিচিআইচি শ্বিলংৰ মাউলাইত আছে।
  • উচ্চ শিলচৰত থকা বায়ুসেনাৰ সংগ্ৰহালয়
  • লেডী হাইদাৰী পাৰ্কৰ বন সংগ্ৰহালয়
  • শ্বিলঙৰ ৰাইনো হেৰিটেজ মিউজিয়াম
  • ৰিছা কলনীৰ প্ৰাণীবিজ্ঞান সংগ্ৰহালয়
  • মাউব্লেইৰ নৃতত্ত্ববিজ্ঞান সংগ্ৰহালয়
  • ৪ৰ্থ ফাৰলঙত থকা উদ্ভিদ সংগ্ৰহালয়
  • কেণ্টনমেণ্ট এৰিয়াত অৰুণাচল সংগ্ৰহালয়

তথ্য সংগ্ৰহ

[সম্পাদনা কৰক]
  1. Deb, P & Sundriyal, RC. (2007) Tree species gap phase performance in the buffer zone area of Namdapha National Park, Eastern Himalaya, India. Tropical Ecology 48(2): 209-225 PDF Archived 18 February 2012 at the Wayback Machine
  2. Bhaumik, Subir (17 April 2007). "Assam rhino poaching 'spirals'". BBC News. http://news.bbc.co.uk/2/hi/south_asia/6564337.stm. 
  3. "Orang National Park". http://www.naturesafariindia.com/wildlife_parks_sanctuary/orang_national_park.html। আহৰণ কৰা হৈছে: 2009-11-09. 
  4. "Tezpur". Orang Wildlife Sanctuary. Archived from the original on 2009-11-30. https://web.archive.org/web/20091130024055/http://www.assamonline.in/TouristPlaces/places/Tezpur.asp। আহৰণ কৰা হৈছে: 2009-11-09. 
  5. "Spatial modeling and preparation of decision support system for conservation of biological diversity in Orang National Park, Assam, India". http://www.rhinoresourcecenter.com/ref_files/1244031710.pdf। আহৰণ কৰা হৈছে: 2009-11-08. 
  6. "Orang National Park". Archived from the original on 2009-11-11. https://web.archive.org/web/20091111230615/http://www.north-east-india.com/assam/orang-national-park.html। আহৰণ কৰা হৈছে: 2009-11-08. 
  7. Bhattacharya, Prasanta (2004). Tourism in Assam: trend and potentialities. Bani Mandir. পৃষ্ঠা. 190. ISBN 978-81-7206-200-2. https://books.google.com/books?id=Ge1_AAAAMAAJ&q=Rhinoceros+parks+on+north+bank+of+Brahmaputra+Orang। আহৰণ কৰা হৈছে: 2009-11-11. 
  8. "Three Indian sites added to UNESCO list of biosphere reserves". 27 May 2009. http://sify.com/news/fullstory.php?a=jf1u4rjejdc&title=Three_Indian_sites_added_to_UNESCO_list_of_biosphere_reserves. 
  9. "UNESCO Designates 22 New Biosphere Reserves". Environment News Service. 27 May 2009. http://www.ens-newswire.com/ens/may2009/2009-05-27-01.asp. 
  10. Choudhury, A.U. (2003). Meghalaya's vanishing wilderness. Sanctuary Asia 23(5): 30-35.
  11. "Phawngpui". MizoTourism. Archived from the original on 2013-03-03. https://web.archive.org/web/20130303183739/http://mizotourism.nic.in/phawngpui.htm। আহৰণ কৰা হৈছে: 2024-10-05. 
  12. "Wildlife Sanctuary". https://environmentandforest.assam.gov.in/information-services/wildlife-sanctuary। আহৰণ কৰা হৈছে: 13 November 2024. 
  13. জিতুল বৰা (২০২২). অসমৰ পৰ্যটনস্থলী. দাপোণ জীৱনৰ ডট কম, গুৱাহাটী -১. পৃষ্ঠা. ২৯৩-৩২৬. 
  14. "14 years on, Kakoijana forest continues fight for sanctuary status - Indian Express". archive.indianexpress.com. http://archive.indianexpress.com/news/14-years-on-kakoijana-forest-continues-fight-for-sanctuary-status/203256/। আহৰণ কৰা হৈছে: 2016-04-15. 
  15. "Afforestation changes life and landscape: How a district in Assam lost a forest, gained a future" (en-US ভাষাত). The Indian Express. 2017-12-25. https://indianexpress.com/article/india/afforestation-changes-life-and-landscape-how-a-district-in-assam-lost-a-forest-gained-a-future-4997615/। আহৰণ কৰা হৈছে: 2020-05-15. 
  16. Freshfield, D. W. (1903). Round Kangchenjunga: a narrative of mountain travel and exploration. প্ৰকাশক London: Edward Arnold. https://archive.org/stream/roundkangchenjun00fresrich#page/n7/mode/2up. 
  17. Carter, H. A. (1985). "Classification of the Himalaya". American Alpine Journal খণ্ড 27 (59): 109–141. http://c498469.r69.cf2.rackcdn.com/1985/109_carter_himalaya_aaj1985.pdf। আহৰণ কৰা হৈছে: 29 March 2015. 
  18. Dhar, O. N.; Nandargi, Shobha (2000). "An appraisal of precipitation distribution around the Everest and Kanchenjunga peaks in the Himalayas". Weather খণ্ড 55 (7): 223–234. doi:10.1002/j.1477-8696.2000.tb04065.x. 
  19. "Garo Hills-The Ecological Canvas of Meghalaya". Archived from the original on 29 October 2013. https://web.archive.org/web/20131029084022/http://megtourism.gov.in/dest-garo.html। আহৰণ কৰা হৈছে: 28 March 2015. 
  20. Subba, T.B., ed (2003). The anthropology of North-East India. প্ৰকাশক Hyderabad: Orient Longman. ISBN 978-8125023357. 
  21. "High Altitude Sela Pass–Backbone of Tawang District". Sankara Subramanian C (www.beontheroad.com). beontheroad.com. 21 January 2011. http://www.beontheroad.com/2011/01/high-altitude-sela-passbackbone-of.html। আহৰণ কৰা হৈছে: 2013-04-18. 
  22. "Sela Passmountain pass". travelomy.com. Archived from the original on 2013-05-05. https://web.archive.org/web/20130505000627/http://www.travelomy.com/sela-pass। আহৰণ কৰা হৈছে: 2013-04-18. 
  23. Majuli, River Island. "Largest river island". Guinness World Records. http://www.guinnessworldrecords.com/world-records/largest-river-island-। আহৰণ কৰা হৈছে: 6 September 2016. 
  24. "Most annual rainfall". Guinness World Records. http://www.guinnessworldrecords.com/world-records/10000/greatest-monthly-rainfall-। আহৰণ কৰা হৈছে: 2012-05-07. 
  25. "Venuban Vihar in AGARTALA - Popular Attraction in Agartala - BUDDHA SHRINE Tripura India". http://www.99mustsee.com/India/Venuban-Vihar-Agartala-Tripura-Attractions-5003। আহৰণ কৰা হৈছে: 24 January 2015. 
  26. "HMUIFANG TOURIST RESORT". Govt of Mizoram. Archived from the original on 18 December 2012. https://archive.today/20121218200046/http://tourism.mizoram.gov.in/page/hmuifang-tourist-resort.html। আহৰণ কৰা হৈছে: 24 August 2012. 
  27. "Biggest family: Ziona Chana has 39 wives and 94 children: a world record". worldrecordsacademy.org. 21 February 2011. http://www.worldrecordsacademy.org/society/biggest_family_Ziona_Chana_has_39_wifes_and_94_children_a_world_record_112126.html. 
  28. Kohhran, Thianghlim. "Solomon's Temple". http://kohhranthianghlim.org/index.php/about-us/solomon-s-temple। আহৰণ কৰা হৈছে: 30 December 2013. 
  29. Dhamini Ratnam (10 June 2012). "Art hub that floats on the Brahmaputra". The Times of India. https://timesofindia.indiatimes.com/life-style/people/Art-hub-that-floats-on-the-Brahmaputra/articleshow/13992570.cms. 
  30. Reporter, Staff (30 May 2011). "Scheme for Basistha temple facelift". The Assam Tribune. Archived from the original on 8 August 2014. https://web.archive.org/web/20140808043119/http://www.assamtribune.com/scripts/detailsnew.asp?id=may3011/city05. 
  31. Bhatt, Bhargava, S.C, Gopal, Land and People of Indian States and Union Territories, p. 256