কুশল কোঁৱৰ

কুশল কোঁৱৰ
কুশল কোঁৱৰ
জন্ম	১৯০৫ চন গোলাঘাট, অসম
মৃত্যু	১৫ জুন, ১৯৪৩ চন
জনা যায়	ভাৰতৰ স্বাধীনতা সংগ্ৰামৰ শ্বহীদ

কুশল কোঁৱৰ (ইংৰাজী: Kushal Konwar) হ'ল ভাৰতৰ স্বাধীনতা আন্দোলনত জঁপিয়াই পৰি ফাঁচিকাঠ বৰণ কৰা অসমৰ শেষৰজন শ্বহীদ।

জন্ম তথা প্ৰাৰম্ভিক জীৱন

১৯০৫ চনত অসমৰ গোলাঘাট জিলাৰ (তেতিয়াৰ শিৱসাগৰ জিলাৰ অন্তৰ্গত) ঘিলাধাৰী মৌজাৰ চাওদাং চাৰিআলিৰ এখন মধ্যবিত্ত পৰিয়ালত কুশল কোঁৱৰৰ জন্ম হৈছিল। তেওঁৰ পিতৃৰ নাম আছিল সোণাৰাম কোঁৱৰ আৰু মাতৃৰ নাম আছিল কনকেশ্বৰী কোঁৱৰ।

১৯১৮ চনত প্ৰাথমিক শিক্ষা শেষ কৰি কুশল কোঁৱৰে গোলাঘাটৰ বেজবৰুৱা মধ্য ইংৰাজী বিদ্যালয়ত নামভৰ্তি কৰে। ১৯১৯ চনৰ জালিয়ানৱালাবাগৰ হত্যাকাণ্ড আৰু তাৰেই ফলত সমগ্ৰ ভাৰতবৰ্ষতে সৃষ্টি হোৱা বিদ্ৰোহ আৰু মহাত্মা গান্ধীৰ নেতৃত্বত আৰম্ভ হোৱা অসহযোগ আন্দোলনৰ প্ৰভাৱ অসমতো যথেষ্ট পৰিমাণে পৰিছিল। ১৯২১ চনত কুশল কোঁৱৰে আন বহুতো অসমীয়া ডেকা গাভৰু তথা স্কুলীয়া বিদ্যাৰ্থীৰ দৰে বিদ্যালয় ত্যাগ কৰি এই আন্দোলনত জঁপিয়াই পৰে। সেইসময়ত কোঁৱৰৰ বয়স আছিল মাত্ৰ ১৭ বছৰ। সেইসময়তে অৰ্থনৈতিক দুৰৱস্থাৰ বাবে কুশল কোঁৱৰৰ দেউতাকে পৈতৃক সম্পত্তি বিক্ৰি কৰি বালিজানৰ পৰা ৰেংমাই লৈ গুচি আহে।

১৯২৫ চনত তেওঁ ৰেংমাই প্ৰাথমিক বিদ্যালয় স্থাপন কৰি প্ৰধান শিক্ষকৰ দায়িত্ব দুবছৰ চম্ভালি ১৯২৭ চনৰ ১৭ জুনত বালিজান চাহবাগিচাত বাগিচা পৰিদৰ্শক হিচাপে সোমায় আৰু এই বাগিচাতেই ১৯৩৬ চনলৈ কাৰ্য্যনিৰ্বাহ কৰে।

১৯২৯ চনত কুশল কোঁৱৰে জনৈক প্ৰেমানন্দ দুৱৰাৰ জীয়ৰী প্ৰভাৱতীৰ সৈতে বিবাহ পাশত আৱদ্ধ হয়।

ভাৰতবৰ্ষৰ স্বাধীনতা সংগ্ৰামত কুশল কোৱঁৰ

স্বাধীনতাৰ লগতে কানি আৰু অস্পৃশ্যতা বৰ্জন আন্দোলনত নামি পৰাত বাগিচাৰ কাম ত্যাগ কৰে আৰু সামাজিক কাম কৰাৰ স্বাৰ্থত গোলাঘাট জিলা কংগ্ৰেছৰ সম্পাদক হিচাপে দায়িত্ব গ্ৰহণ কৰা কুশল কোঁৱৰে অহিংস আন্দোলনত সদায় গুৰুত্ব দিছিল আৰু হিংসাত্মক পন্থাত তেওঁ অবিশ্বাসী আছিল। কিন্তু ১৯৪২ চনৰ ৯ অক্টোবৰত সংঘটিত সৰুপথাৰৰ ৰেল দুৰ্ঘটনাটোৰ দলপতি বুলি তেওঁক ১৯৪২ চনৰ তিনি নৱেম্বৰত গ্ৰেপ্তাৰ কৰা হয়। তেওঁৰ বিৰুদ্ধে বিচাৰ চলিল আৰু দুৰ্ঘটনাৰ প্ৰথম গৰাকী অভিযুক্ত হিচাপে অভিহিত কৰি মৃত্যুদণ্ডৰ হুকুম বিহা হয়।

ভাৰত ত্যাগ আন্দোলনত কুশল কোৱঁৰ ভূমিকা

১৯৪২ চনৰ ৮ আগষ্টত কংগ্ৰেছ ৱৰ্কিং কমিটিয়ে বোম্বাইত অনুষ্ঠিত বৈঠকত “ভাৰত ত্যাগ” প্ৰস্তাৱ গৃহীত কৰে। এই প্ৰস্তাৱটোৱে ভাৰতৰ মাটিৰ পৰা ব্ৰিটিছসকলক সম্পূৰ্ণৰূপে প্ৰত্যাহাৰ কৰাৰ দাবী জনাইছিল। ব্ৰিটিছে মহাত্মা আৰু সকলো কংগ্ৰেছ নেতাক গ্ৰেপ্তাৰ কৰি আৰু তেওঁলোকক কাৰাগাৰত ৰাখি প্ৰতিক্ৰিয়া ব্যক্ত কৰিছিল। সমগ্ৰ ভাৰততে, ই ব্ৰিটিছসকলৰ বিৰুদ্ধে এক ব্যাপক গণ আন্দোলনৰ সৃষ্টি কৰে। জাতি, ধৰ্ম আৰু ধৰ্মৰ মাজেৰে কাটি মানুহে “বন্দে মাতৰম” শ্লোগান দি ৰাজপথলৈ ওলাই আহিছিল। গান্ধীজীয়ে শান্তিপূৰ্ণ অসহযোগ আৰু ধৰ্ণাৰ বাবে আবেদন কৰা স্বত্বেও, বহুতো অঞ্চলত মানুহে কাৰ্যালয় জ্বলাই দিয়া আৰু চৰকাৰী সম্পত্তি ক্ষতিগ্ৰস্ত কৰা, পথ, ৰেল আৰু দূৰসংযোগ নেটৱৰ্ক ব্যাহত কৰাৰ ফলত হিংসাত্মক ঘটনা সংঘটিত হয়।

১৯৪২ চনৰ এই ঐতিহাসিক আন্দোলনত অসমৰ কিছু সংখ্যক লোকেও স্বতঃস্ফূৰ্তভাৱে যোগদান কৰিছিল। অসম প্ৰদেশ কংগ্ৰেছৰ দুজন নেতা গোপীনাথ বৰদলৈ আৰু সিদ্ধিনাথ শৰ্মাক ব্ৰিটিছে ধুবুৰীত কংগ্ৰেছ ৱৰ্কিং কমিটিৰ বৈঠকত অংশ গ্ৰহণ কৰি বোম্বাইৰ পৰা উভতি অহাৰ সময়ত গ্ৰেপ্তাৰ কৰে। আন কংগ্ৰেছ নেতা যেনে বিষ্ণুৰাম মেধি, বিমলা প্ৰসাদ চলিহা, মোঃ তায়েবুলা, ওমিও কুমাৰ দাস, দেৱেশ্বৰ শৰ্মা আদিক অসমৰ বিভিন্ন প্ৰান্তৰ পৰা গ্ৰেপ্তাৰ কৰি কাৰাগাৰত পেলাই দিয়া হয়। অসমো ভাৰতৰ বাকী অংশৰ দৰে জ্বলি গৈছিল আৰু বহুলোকে হিংসাত লিপ্ত অহিংসাৰ পথ এৰি গৈছিল।

১৯৪২ চনৰ ১০ অক্টোবৰত, ৰাতিপুৱা ঘন কুঁৱলীত লুকাই থকা, কিছুমান লোকে গোলাঘাট জিলাৰ সৰুপথাৰৰ ওচৰত ৰেলপথৰ কেইটামান স্লিপাৰ আঁতৰাই পেলাইছিল। এখন সামৰিক ৰেল লাইনচ্যুত হৈছিল আৰু বহুতো ব্ৰিটিছ আৰু আমেৰিকান সৈন্যই প্ৰাণ হেৰুৱাইছিল। ব্ৰিটিছ সেনাই লগে লগে অঞ্চলটো ঘেৰাও কৰিছিল আৰু অপৰাধীসকলক ধৰিবলৈ অভিযান আৰম্ভ কৰিছিল। অঞ্চলটোৰ নিৰীহ লোকসকলক ঘূৰাই অনা হৈছিল, মাৰপিট কৰা হৈছিল আৰু হাৰাশাস্তি কৰা হৈছিল। ব্ৰিটিছ আৰক্ষীয়ে সন্ত্ৰাসৰ এই ৰাজত্বকালত অংশগ্ৰহণ কৰিছিল য’ত মানুহক মাৰপিট কৰা হৈছিল আৰু গ্ৰেপ্তাৰ কৰা হৈছিল।

কুশল কোঁৱৰক ৰে’ল ধ্বংসৰ মুখ্য ষড়যন্ত্ৰকাৰী বুলি অভিযোগ কৰি ব্ৰিটিছ আৰক্ষীয়ে তেওঁক গ্ৰেপ্তাৰ কৰে। গান্ধীজীৰ এজন উৎসাহী অনুগামী আৰু তেওঁৰ অহিংসাৰ নীতি, কুশল ধ্বংসাত্মক পৰিকল্পনা আৰু কাৰ্যৰ বিষয়ে অজ্ঞ আছিল। তেওঁ নিৰ্দোষ আছিল কিন্তু আৰক্ষীয়ে তেওঁক ৰেল ধ্বংসৰ মাষ্টাৰমাইণ্ড হিচাপে অভিযুক্ত কৰিছিল। তেওঁক গোলাঘাটৰ পৰা অনা হৈছিল আৰু ১৯৪২ চনৰ ৫ নৱেম্বৰত তেওঁক জ্যোতি কাৰাগাৰত ৰখা হৈছিল।

মুখ্যমন্ত্ৰী হামফ্ৰিৰ আদালতত কুশল কোঁৱৰক দোষী ঘোষণা কৰা হৈছিল, যদিও তেওঁৰ বিৰুদ্ধে এটাও প্ৰমাণ নাছিল। কুশলক ফাঁচী দি মৃত্যুদণ্ড দিয়া হৈছিল। তেওঁ ৰায়টো সন্মানৰ সৈতে গ্ৰহণ কৰিছিল। যেতিয়া তেওঁৰ পত্নী প্ৰভৱতীয়ে তেওঁক যোৰহাট কাৰাগাৰত সাক্ষাৎ কৰিছিল, তেতিয়া তেওঁ তেওঁক কৈছিল যে তেওঁ গৌৰৱান্বিত যে ঈশ্বৰে তেওঁক দেশৰ বাবে সৰ্বোচ্চ বলিদান দিয়া হাজাৰ হাজাৰ বন্দীৰ ভিতৰত একমাত্ৰ ব্যক্তি হ’বলৈ বাছনি কৰিছে। কুশলে তেওঁৰ বাকী থকা দিনবোৰ জ্যোতি কাৰাগাৰৰ মৃত্যুশাৰীৰ কোষত প্ৰাৰ্থনা আৰু গীতা পঢ়ি অতিবাহিত কৰিছিল।

মৃত্যু

১৯৪৩ চনৰ ১৫ জুনৰ পুৱা কুশল কোঁৱৰক যোৰহাট কেন্দ্ৰীয় কাৰাগাৰত ফাঁচী দিয়া হয়।

বাহ্যিক সংযোগ

• Konwar-The only martyr to be hanged in 1942, Jolly Saikia Gogoi
• KUSHAL KONWAR OR SWAHID KUSHAL KONWAR OR MARTYR KUSHAL KONWAR
• কুশল কোঁৱৰৰ জীৱনী