থাইপুছম
| থাইপুছাম | |
|---|---|
 মালয়েছিয়াত থাইপুছাম উৎসৱৰ সময়ত মুৰুগানৰ ৰথ | |
| পালন কৰে | মূলতঃ তামিল হিন্দু ভাৰত, শ্ৰীলংকা, দক্ষিণ-পূব এছিয়া, কেৰিবিয়ান, মৰিচাছ, ফিজি, [ [দক্ষিণ আফ্ৰিকা]] আৰু আমেৰিকা। |
| প্ৰকাৰ | হিন্দু |
| মহত্ব | মুৰুগানৰ সুৰপদমানৰ ওপৰত জয়লাভৰ স্মৃতিচাৰণ। |
| তাৰিখ | থাই মাহত প্ৰথম পূৰ্ণিমাৰ পূষ্যনক্ষত্ৰ। |
| ২০২৩ৰ তাৰিখ | ৫ ফেব্ৰুৱাৰী দেওবাৰ |
| ২০২৪ৰ তাৰিখ | ২৫ জানুৱাৰী বৃহস্পতিবাৰ |
| উদযাপন | কাৱদী আট্টম। |
| হিন্দু ধৰ্ম | |||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 ওঁ • ব্ৰহ্মা • ঈশ্বৰ | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
|
ধৰ্মাচৰণ
| |||||||||||||||||||||||
 |
থাইপুছাম বা থাইপূছাম'(তামিল: தைப்பூசம், ৰোমানীকৃত: Taippūcam) হৈছে পুছাম নক্ষত্ৰৰ লগত সংগতি ৰাখি তামিল থাই মাহৰ প্ৰথম পূৰ্ণিমাৰ দিৱসত পালন কৰা তামিল হিন্দু উৎসৱ। হিন্দু দেৱতা মুৰুগানে মাতৃ পাৰ্বতীয়ে প্ৰদান কৰা ঐশ্বৰিক যাঠী ব্যৱহাৰ কৰি সুৰপদ্মান দানৱৰ ওপৰত জয়লাভ কৰাৰ স্মৃতিত এই উৎসৱ পালন কৰা হয়।
এই ধাৰ্মিক অভ্য়াস কাৱদী আট্টম হৈছে আধ্যাত্মিক ঋণৰ ভাৰসাম্য ৰক্ষাৰ উপায় হিচাপে শাৰীৰিক বোজা কঢ়িয়াই নিয়া এক আনুষ্ঠানিক বলিদানৰ কাৰ্য্য। উপাসকসকলে প্ৰায়ে গৰুৰ গাখীৰৰ পাত্ৰ এটা প্ৰসাদ হিচাপে লৈ ফুৰে আৰু লগতে ছাল, জিভা বা গালত শূলেৰে বিন্ধি মাংসৰ ক্ষতিসাধন কৰে। ভক্তসকলে নিয়মীয়াকৈ পৰিষ্কাৰ-পৰিচ্ছন্নতাৰে উপবাসে কৰি, নিৰামিষ আহাৰ পালন কৰি আৰু বৈবাহিক সমন্ধৰ আঁতৰত থাকি প্ৰাৰ্থনাৰ বাবে প্ৰস্তুতি চলায়।
থাইপুছাম ভাৰত, শ্ৰীলংকা, দক্ষিণ-পূব এছিয়া বিশেষকৈ মালয়েছিয়া, ছিংগাপুৰ, থাইলেণ্ড আৰু ইণ্ডোনেছিয়া, ফিজি, মৰিচাছ, দক্ষিণ আফ্ৰিকা আৰু কানাডা আৰু তামিল মূলৰ লোক থকা দেশসমূহত পালন কৰে । অন্যান্য দেশ, ট্ৰিনিদাদ আৰু ট’বাগো, গায়ানা, কেৰিবিয়ান, চুৰিনাম,আমেৰিকা আৰু অষ্ট্ৰেলিয়াকে ধৰি উল্লেখযোগ্য ভাৰতীয় প্ৰব্ৰজনকাৰী থকা দেশসমূহত তামিলসকলে পালন কৰে। মৰিচাছ, মালয়েছিয়াৰ আৰু ভাৰতৰ তামিলনাডু ৰাজ্যত চৰকাৰী বন্ধৰ দিন ঘোষণা কৰা হয়।
ব্যুৎপত্তিবিজ্ঞান[সম্পাদনা কৰক]
থাইপুছাম দুটা তামিল শব্দ লগ লাগি হোৱা শব্দ: তামিল থাই মাহৰ নাম আৰু তৰা পুছামৰ দুটা শব্দ মিলি হোৱা থাইপুছাম নাম দিয়া হৈছে।[1]
কিংবদন্তি[সম্পাদনা কৰক]
.jpg)
কাণ্ড পুৰাণ (স্কণ্ড পুৰাণৰ তামিল সংস্কৰণ) অনুসৰি তিনিজন অসুৰে (আকাশী সত্তাৰ এটা জাতি) সুৰপদ্মণ, তাৰকাসুৰণ আৰু সিংমুখনে শিৱৰ প্ৰশংসাৰ বাবে তপস্যা কৰিছিল। শিৱই তেওঁলোকক বিভিন্ন বৰ দিছিল যিয়ে তেওঁলোকক ত্ৰিজগত জয় কৰাৰ ক্ষমতা আৰু প্ৰায় অমৰত্ব প্ৰদান কৰিছিল।[2] পৰৱৰ্তী সময়ত তেওঁলোকে দেৱতাকে ধৰি অন্যান্য কুলক অত্যাচাৰ কৰি তেওঁলোকৰ ৰাজ্যত ৰাজত্ব কৰি অত্যাচাৰৰ আৰম্ভ কৰে। যেতিয়া দেৱতাসকলে শিৱক সহায়ৰ বাবে অনুৰোধ কৰিলে, তেতিয়া তেওঁৰ অতিৰিক্ত পাঁচটা মূৰ প্ৰকাশ কৰিলে আৰু ইয়াৰে প্ৰতিটোৰ পৰাই এটা ঐশ্বৰিক জ্য়োতি ওলাই আহিল।[3] প্ৰথম অৱস্থাত বতাহ দেৱতা বায়ুৱে জ্য়োতিবোৰ কঢ়িয়াই লৈ ফুৰিছিল যদিও অসহ্য তাপৰ বাবে অগ্নিদেৱে পিছত সেইবোৰ দখল কৰিছিল। অগ্নিয়ে জ্য়োতিবোৰ গংগা নদীত জমা কৰিলে। তীব্ৰ উত্তাপৰ বাবে গংগাৰ পানী বাষ্পীভৱন হ'বলৈ ধৰিলে আৰু সেয়েহে দেৱী গংগাই তেওঁলোকক সৰৱণ হ্ৰদলৈ লৈ গ'ল, য'ত জ্য়োতিবোৰ শিশুলৈ পৰিণত হল।[4] কৃতিকা নামেৰে জনাজাত দাসীয়ে ছয়টা ল'ৰাক ডাঙৰ-দীঘল কৰিছিল আৰু পিছলৈ পাৰ্বতীয়ে তেওঁলোকক একত্ৰিত কৰিছিল, এইদৰে ছয় মূৰৰ মুৰুগানৰ জন্ম হয়।[5]
উপস্থিতি[সম্পাদনা কৰক]
থাইপুছাম বছৰি হয় আৰু থাই মাহৰ পূৰ্ণিমাৰ দিনা পুছাম নক্ষত্ৰৰ সংগমস্থলীত উদযাপন কৰা হয়।[6]
অভ্যাস[সম্পাদনা কৰক]
কাৱদী আত্তম হৈছে ভক্তসকলে কৰা এক আনুষ্ঠানিক বলিদান আৰু প্ৰসাদ।[7] ই থাইপুছামৰ কেন্দ্ৰীয় অংশ আৰু ইয়াত ঋণৰ বন্ধনত গুৰুত্ব দিয়া হয়। কাভাদী (তামিল ভাষাত "বোজা") নিজেই ভক্তই বহন কৰা শাৰীৰিক বোজা, যাৰ বহন ভক্তই মুৰুগানক সহায়ৰ বাবে অনুৰোধ কৰিবলৈ ব্যৱহাৰ কৰে, সাধাৰণতে নিৰাময়ৰ প্ৰয়োজন হোৱা প্ৰিয়জনৰ হৈ আধ্যাত্মিক ঋণৰ ভাৰসাম্য ৰক্ষাৰ এটা উপায়।[8] উপাসকসকলে গৰুৰ গাখীৰৰ পাত্ৰ এটা প্ৰসাদ হিচাপে লৈ যাব পাৰে আৰু ছাল, জিভা বা গালত শোলেৰে বিন্ধি শৰীৰকক কষ্ট দিয়া এক প্ৰকাৰৰ প্ৰণালী।[9] যিহেতু ৰাজহুৱা আত্ম শাস্তি ভাৰতীয় আইন অনুসৰি নিষিদ্ধ, সেয়েহে এই প্ৰথা সীমিত।[10][11] ঢোল বজোৱা আৰু পদ্যৰ জপে তেওঁলোকক সমাধিৰ অৱস্থাত প্ৰৱেশ কৰাত সহায় কৰে আৰু , এক প্ৰকাৰৰ পবিত্ৰ ছাই বিবুধি বিন্ধা কৰা স্থানকে ধৰি শৰীৰত বিয়পি পৰে।[12] ভক্তসকলে পৰিষ্কাৰ-পৰিচ্ছন্নতা কৰি, নিয়মীয়াকৈ প্ৰাৰ্থনা কৰি, নিৰামিষ খাদ্য অনুসৰণ কৰি আৰু বৈবাহিক জীৱনত উপবাস কৰি এই অনুষ্ঠানৰ বাবে প্ৰস্তুতি চলায়।[13] খালী ভৰিৰে তীৰ্থযাত্ৰা কৰে আৰু এই বোজাবোৰ বহন কৰি নৃত্য় কৰি যায় ।[14]
অভ্যাসৰ ক্ষেত্ৰসমূহ[সম্পাদনা কৰক]
ভাৰত[সম্পাদনা কৰক]
থাই পুগাম দক্ষিণ ভাৰতৰ ছটা বাসস্থানকে ধৰি মুৰুগান মন্দিৰৰ এক প্ৰধান উৎসৱ।[15] পালানিৰ ধনযুতপানী স্বামী মন্দিৰত এই উৎসৱ দহ দিনত পালন কৰা হয় যাক ব্ৰহ্মোৎসৱ নামেৰে জনা যায়।[16][17] তিৰুচেন্দুৰৰ সুব্ৰমণিয়া স্বামী মন্দিৰত, য'ত মুৰুগানে অসুৰৰ বিৰুদ্ধে বিজয়ী হৈ ওলাই আহিব লাগিছিল, এই উৎসৱে প্ৰতি বছৰে লাখ লাখ তীৰ্থযাত্ৰীক আচাৰ-ব্যৱহাৰৰ বাবে আকৰ্ষণ কৰে।[18] মাদুৰাইৰ মীনাক্ষী মন্দিৰ আৰু চেন্নাইৰ মাইলাপুৰৰ কপালেশ্বৰ মন্দিৰৰ মন্দিৰৰ টেংকত প্ৰতি বছৰে এটা ভাসমান উৎসৱ অনুষ্ঠিত হয়।[19][20] এই উৎসৱক কেৰেলাত থাইপুয়াম মহোৎসৱ হিচাপেও পালন কৰা হয়।[20] ২০২১ চনত ভাৰতৰ তামিলনাডু ৰাজ্যত এই উৎসৱটো ৰাজহুৱা বন্ধৰ দিন হিচাপে ঘোষণা কৰা হয়।[21]
ভাৰতৰ বাহিৰত[সম্পাদনা কৰক]
এই উৎসৱৰ উৎপত্তি ভাৰতত হৈছিল যদিও তামিল প্ৰব্ৰজনকাৰীসকলৰ উল্লেখযোগ্য আন দেশসমূহতো একেই বিয়পি পৰিছিল।[22] ভাৰতৰ বাহিৰৰ কিছুমান দেশত ইয়াক বহুত বৃহৎ পৰিসৰত উদযাপন কৰা হয়।[23] দক্ষিণ-পূব এছিয়াত বিশেষকৈ মালয়েছিয়া, ছিংগাপুৰ, শ্ৰীলংকা, থাইলেণ্ড, ইণ্ডোনেছিয়া আৰু ম্যানমাৰ, ফিজি, মৰিচাছ, ছিচেলছ, ছিচেলছ, ৰিইউনিয়ন, দক্ষিণ আফ্ৰিকা আৰু কানাডা, ট্ৰিনিদাদ আৰু ট’বাগোকে ধৰি কেৰিবিয়ান দেশ আদি তামিল মূলৰ উল্লেখযোগ্য লোক থকা অন্যান্য দেশত ইয়াক উদযাপন কৰা হয় , গায়ানা আৰু চুৰিনাম, আমেৰিকা আৰু অষ্ট্ৰেলিয়াকে ধৰি উল্লেখযোগ্য ভাৰতীয় প্ৰব্ৰজনকাৰী দেশ।[24]
আৰু চাওক[সম্পাদনা কৰক]
তথ্যসূত্ৰ[সম্পাদনা কৰক]
- ↑ Roy, Christian (2005). Traditional Festivals: A Multicultural Encyclopedia. Bloomsbury Publishing. p. 462. ISBN 978-1-8510-9689-3.
- ↑ Dalal, Roshen (18 April 2014). Hinduism: An Alphabetical Guide. Penguin UK. p. 1190. ISBN 978-8-1847-5277-9.
- ↑ Civarāman̲, Akilā (2006). Sri Kandha Puranam. Giri Trading. p. 55. ISBN 978-8-1795-0397-3.
- ↑ Civarāman̲, Akilā (2006). Sri Kandha Puranam. Giri Trading. p. 55. ISBN 978-8-1795-0397-3.
- ↑ T.K.R, Sridharan (2022). God and Science. Notion Press. ISBN 979-8-8870-4354-8.
- ↑ Roy, Christian (2005). Traditional Festivals: A Multicultural Encyclopedia. Bloomsbury Publishing. p. 462. ISBN 978-1-8510-9689-3.
- ↑ Kent, Alexandra (2005). Divinity and Diversity: A Hindu Revitalization Movement in Malaysia. University of Hawaii Press. ISBN 978-8-7911-1489-2.
- ↑ Hume, Lynne (2020). Portals: Opening Doorways to Other Realities Through the Senses. Taylor & Francis. ISBN 978-1-0001-8987-2.
- ↑ Javier, A.G> (2014). They Do What: A Cultural Encyclopedia of Extraordinary and Exotic Customs from Around the World. Bloomsbury Publishing. ISBN 979-8-2161-5549-2.
- ↑ Vadlamani, Laxmi Naresh; Gowda, Mahesh (2019). "Practical implications of Mental Healthcare Act 2017: Suicide and suicide attempt". Indian Journal of Psychiatry. 61 (Suppl 4). National library of medicine, United States: S750–S755. doi:10.4103/psychiatry.IndianJPsychiatry_116_19. PMC 6482674. PMID 31040468.
- ↑ Roy, Christian (2005). Traditional Festivals: A Multicultural Encyclopedia. Bloomsbury Publishing. p. 462. ISBN 978-1-8510-9689-3
- ↑ Javier, A.G> (2014). They Do What: A Cultural Encyclopedia of Extraordinary and Exotic Customs from Around the World. Bloomsbury Publishing. ISBN 979-8-2161-5549-2.
- ↑ Williams, Victoria (2016). Celebrating Life Customs Around the World: From Baby Showers to Funerals. ABC-CLIO. p. 334. ISBN 978-1-4408-3659-6
- ↑ Abram, David (2003). South India. Rough Guides. p. 517.
- ↑ Abram, David (2003). South India. Rough Guides. p. 517.
- ↑ "Thaipusam 2022: From date to history, here's everything you need to know about the Tamil festival". First Post. 18 January 2022. Retrieved 1 November 2023.
- ↑ "Thaipusam festival - Palani". Government of India. 22 January 2023. Retrieved 30 October 2023.
- ↑ "Devotees throng Tiruchendur temple for Thai Poosam". The Hindu. 28 January 2013. Retrieved 1 November 2023.
- ↑ "Float festival, Madurai". India Tourism. Retrieved 1 November 2023.
- ↑ "Devotees at Kapaleeswarar temple Mylapore for the annual float festival on the occasion of the Thaipusam in Chennai". Times of India. 28 January 2021. Retrieved 1 November 2023
- ↑ "Thai Poosam a public holiday in Tamil Nadu from this year". The Hindu. 5 January 2015. Retrieved 1 November 2023.
- ↑ Melton, J Gordon (2007). The Encyclopedia of Religious Phenomena. Visible Ink Press. p. 332. ISBN 978-1-5785-9230-2.
- ↑ Roy, Christian (2005). Traditional Festivals: A Multicultural Encyclopedia. Bloomsbury Publishing. p. 462. ISBN 978-1-8510-9689-3.
- ↑ Javier, A.G> (2014). They Do What: A Cultural Encyclopedia of Extraordinary and Exotic Customs from Around the World. Bloomsbury Publishing. ISBN 979-8-2161-5549-2.