গুজৰাটী ভাষা - অসমীয়া ৱিকিপিডিয়া

এই চমু প্ৰবন্ধটো বহলাই লিখা প্ৰয়োজন। আপুনিও ইচ্ছা কৰিলে যোগদান কৰিব পাৰে। সহায় কৰিবৰ বাবে ইয়াত ক্লিক কৰক। আপুনি যদি নবাগত তেন্তে ৱিকিপিডিয়াত সম্পাদনা কৰাৰ আগতে অনুগ্ৰহ কৰি সহায়িকাখনত এবাৰ চকু ফুৰাব।

গুজৰাটী
ગુજરાતી গুজৰাতী
অঞ্চল	ভাৰত, দক্ষিণ আফ্ৰিকা, উগাণ্ডা, তাঞ্জানিয়া, কেনিয়া, পাকিস্তান, আমেৰিকা যুক্তৰাষ্ট্ৰ, যুক্তৰাজ্য, অষ্ট্ৰেলিয়া, ফিজি, কানাডা
স্থানীয় ভাষিক	৪ কোটি ৬০ লাখ
ভাষা পৰিয়াল	ভাৰত-ইউৰোপীয় ইণ্ডো-ইৰানীয় ইণ্ডো-আৰ্য পশ্চিম ইন্দো-আৰ্য গুজৰাটী
লিখন প্ৰণালী	গুজৰাটী লিপি
আধিকাৰিক স্থিতি
আধিকাৰিক ভাষা	গুজৰাট (ভাৰত)
ভাষা সংকেত
ISO 639-1	`gu`
ISO 639-2	`guj`
ISO 639-3	`guj`

গুজৰাটী ভাষা (ইংৰাজী: Gujarati language; গুজৰাটী ভাষাত: ગુજરાતી গুজৰাতী) ইণ্ডো-আৰ্য ভাষা। ই বৃহত্তৰ ইণ্ডো-ইউৰোপীয় ভাষা-পৰিবাৰৰ অন্তৰ্ভুক্ত। ভাষাটো ভাৰতৰ গুজৰাট ৰাজ্যত বহুল প্ৰচলিত। গুজৰাটৰ বাহিৰেও দমন আৰু দিউ আৰু দাদৰা আৰু নাগৰ হাভেলি অঞ্চলত এই ভাষা প্ৰচলিত। ২০১১ চনৰ হিচাপত গুজৰাটী ভাষা থলুৱা ভাষীৰ সংখ্যাৰ হিচাপত ভাৰতৰ ৬ নং সৰ্বাধিক কথিত ভাষা, ৫৫.৫ মিলিয়ন ভাষীয়ে এই ভাষাত কথা পাতে, যিটো মুঠ ভাৰতীয় জনসংখ্যাৰ প্ৰায় ৪.৫ শতাংশ।^[1] ২০০৭ চনৰ হিচাপত ই বিশ্বৰ ২৬তম সৰ্বাধিক প্ৰচলিত ভাষা।^[2] গুজৰাটী ভাষাত গোটেই বিশ্বত প্ৰায় ৪ কোটি ৬০ লাখ মানুহে কথা পাতে।

গুজৰাটী বৰ্ণ আৰু সংখ্যা

[সম্পাদনা কৰক]

અ આ ઇ ઈ ઉ ઊ ઋ
অ আ ই ঈ উ ঊ ঋ
એ ઐ ઍ ઓ ઔ ઑ
এ ঐ এ' ও ঔ অ'
ક ખ ગ ઘ ઙ ચ છ જ ઝ ઞ
ক খ গ ঘ ঙ চ ছ জ ঝ ঞ
ટ ઠ ડ ઢ ણ ત થ દ ધ ન
ট ঠ ড ঢ ণ ত থ দ ধ ন
પ ફ બ ભ મ ય ર લ વ
প ফ ব ভ ম য ৰ ৱ ল ৱ
શ ષ સ હ ળ
শ ষ স হ ল্
કા કિ કી કુ કૂ કૃ
কা কি কী কু কূ কৃ
કે કૈ કૅ કો કૌ કૉ કં કઃ
কে কৈ কে' কো কৌ ক' কং কঃ
૦ ૧ ૨ ૩ ૪ ૫ ૬ ૭ ૮ ૯
০ ১ ২ ৩ ৪ ৫ ৬ ৭ ৮ ৯

তথ্যসূত্ৰ

[সম্পাদনা কৰক]

প্ৰ • আ • স ভাৰতৰ চৰকাৰী ভাষাসমূহ

কেন্দ্ৰীয় চৰকাৰ পৰ্য্যায়ৰ চৰকাৰী ভাষাসমূহ	আদৰ্শ হিন্দী • ইংৰাজী

ৰাজ্য পৰ্য্যায়ৰ চৰকাৰী ভাষাসমূহ	অসমীয়া • উৰ্দু • ওড়িয়া • ককবৰক • কঙ্কণী • কন্নড় • কাশ্মিৰী • খাছী • গাৰো • গুজৰাটী • চাঁওতালি • ডোগ্ৰী • তামিল • তেলুগু • নেপালী • পঞ্জাবী • বাংলা • বড়ো • মাৰাঠী • মালয়ালম • মিজো • মৈতৈ (মণিপুৰী) • মৈথিলী • সংস্কৃত • সিন্ধী • হিন্দী

প্ৰ • আ • স পৃথিৱীৰ প্ৰধান ভাষাসমূহ

ইণ্ডো-আৰ্য / ইন্দো-ইউৰোপীয়	অসমীয়া, উৰ্দু, ওড়িয়া, কাশ্মিৰী, কোংকণী গুজৰাটী, ডোগ্ৰী, দিভেহী, নেপালী, পঞ্জাবী, ফিজি হিন্দী, বাংলা, ভোজপুৰী, মাৰাঠী, মৈথিলী, সংস্কৃত, সিংহল, সিন্ধী, হিন্দী।

অন্যান্য ইন্দো-ইউৰোপীয়	গ্ৰীক, লেটিন, পালি।

দ্ৰাবিড়	কন্নড়, তামিল, তুলু, তেলুগু, ব্ৰাহুই, মালয়ালম।

পূৱ এছিয়	কোৰীয়, চীনা, জাপানী, তিব্বতীয়, মঙ্গোলীয়।

দক্ষিণ-পূৱ এছিয়	ইন্দোনেছীয়, খামেৰ, ছামোৱান, ছেবুয়ানো, জাভানীয়, তাগালোগ, থাই, ভিয়েটনামীয়, মান (বাৰ্মীজ), মাৱৰী, মালাগাছি, মালয়, লাও, সুন্দানীয়, হাৱাইয়ান।

আফ্ৰো-এছিয়	অৰ্মো, আমহাৰীক, আৰবী, ছোমালী, টিগ্ৰিনিয়া, হাউচা, হিব্ৰু।

ইৰানীয়	অসেটীয়, কুৰ্দিচ, পাস্তু, ফাৰ্চী, বেলুচি।

তুৰ্কীয়	আজেৰি, উইগুৰ, উজবেক, কাজাখ, কিৰগিজ, তুৰ্কী, তুৰ্কমেন।

জাৰ্মানীয়	আইচলেণ্ডীয়, আফ্ৰিকান, ইংৰাজী, ওলন্দাজ, চেয়েডীয়, জাৰ্মান, ডেনীয়, নৰৱেজীয়, স্কট্‌চ্।

ৰোমান	অক্সিত, ইটালীয়, কাতালান, গেলিচিয়ান, পৰ্তুগীজ, ফৰাচী, ৰোমানীয়, স্পেনীয়।

স্লাভীয়	আলবেনিয়ান, ইউক্ৰেনীয়, ক্ৰোয়েছীয়, চাৰ্বীয়, চেক, পোলীয়, বচনীয়, বেলাৰুছীয়, বুলগেৰীয়, মেচিডোনীয়, ৰুছ, স্লোভাক, স্লোভেনীয়।

কেল্টীয়	আইৰিচ, কৰ্ণিচ্, ৱেলচ্, ব্ৰটন, মাংক্স‌, স্কট্‌চ্ গেলিক।

নাইজাৰ-কঙ্গো	ইগবো, ইয়োৰুবা, ৱল্ফ, খোসা, গবে, চিচেওয়া, ছোথো, জুলু, তিগ্ৰিনিয়া, ফুলা, বাণ্টু (স্বাজী), ভেণ্ডা, মান্দিং, লিংগালা, সুয়ানা, স্বাহিলী, সোনিনকে হাউচা।

ককেছিয়	আবখাজ, আৰ্মেনীয়, চেচেন, জৰ্জীয়।

উৰালীয়	উত্তৰ ছামি, এষ্টোনীয়, ফিনীয়, হাঙ্গেৰীয়।

নীল-চাহাৰা	জাৰ্মা, ছোংগে।

আমেৰিকাৰ আদিবাসী	আইমাৰা, কেচুৱা, গুৱাৰানী।

নিৰ্মিত ভাষা	এস্পেৰেণ্টো, টোকি পোনা, লিংগুয়া ফ্ৰাংকা নোভা।

↑ "Scheduled Languages in descending order of speaker's strength – 2011". Registrar General and Census Commissioner of India. http://www.censusindia.gov.in/2011Census/Language-2011/Statement-1.pdf.
↑ Mikael Parkvall, "Världens 100 största språk 2007" (The World's 100 Largest Languages in 2007), in Nationalencyklopedin. Asterisks mark the 2010 estimates for the top dozen languages.