পৃথিৱীৰ প্ৰধান ভাষাসমূহ |
|---|
| | ইণ্ডো-আৰ্য / ইন্দো-ইউৰোপীয় |
- অসমীয়া,
- উৰ্দু,
- ওড়িয়া,
- কাশ্মিৰী,
- কোংকণী
- গুজৰাটী,
- ডোগ্ৰী,
- দিভেহী,
- নেপালী,
- পঞ্জাবী,
- ফিজি হিন্দী,
- বাংলা,
- ভোজপুৰী,
- মাৰাঠী,
- মৈথিলী,
- সংস্কৃত,
- সিংহল,
- সিন্ধী,
- হিন্দী।
|
|---|
| | অন্যান্য ইন্দো-ইউৰোপীয় | |
|---|
| | দ্ৰাবিড় | |
|---|
| | পূৱ এছিয় | |
|---|
| | দক্ষিণ-পূৱ এছিয় |
ইন্দোনেছীয়,
খামেৰ,
ছামোৱান,
ছেবুয়ানো,
জাভানীয়,
তাগালোগ,
থাই,
ভিয়েটনামীয়,
মান (বাৰ্মীজ),
মাৱৰী,
মালাগাছি,
মালয়,
লাও,
সুন্দানীয়,
হাৱাইয়ান। |
|---|
| | আফ্ৰো-এছিয় | |
|---|
| | ইৰানীয় | |
|---|
| | তুৰ্কীয় | |
|---|
| | জাৰ্মানীয় | |
|---|
| | ৰোমান | |
|---|
| | স্লাভীয় |
আলবেনিয়ান,
ইউক্ৰেনীয়,
ক্ৰোয়েছীয়,
চাৰ্বীয়,
চেক,
পোলীয়,
বচনীয়,
বেলাৰুছীয়,
বুলগেৰীয়,
মেচিডোনীয়,
ৰুছ,
স্লোভাক,
স্লোভেনীয়। |
|---|
| | কেল্টীয় | |
|---|
| | নাইজাৰ-কঙ্গো |
ইগবো,
ইয়োৰুবা,
ৱল্ফ,
খোসা,
গবে,
চিচেওয়া,
ছোথো,
জুলু,
তিগ্ৰিনিয়া,
ফুলা,
বাণ্টু (স্বাজী),
ভেণ্ডা,
মান্দিং,
লিংগালা,
সুয়ানা,
স্বাহিলী,
সোনিনকে
হাউচা। |
|---|
| | ককেছিয় | |
|---|
| | উৰালীয় | |
|---|
| | নীল-চাহাৰা | |
|---|
| | আমেৰিকাৰ আদিবাসী | |
|---|
| | নিৰ্মিত ভাষা | |
|---|
|
listen (সহায়·তথ্য) (কৈথী লিপি: 𑂦𑂷𑂔𑂣𑂳𑂩𑂲 𑂦𑂰𑂭𑂰) হ'ল ইণ্ডো-আৰ্য্য ভাষা পৰিবাৰৰ পূৰ্বাঞ্চলীয় ভাষা। ভোজপুৰী সাধাৰণতে বিহাৰৰ পশ্চিমাংশ আৰু উত্তৰ প্ৰদেশৰ পূৰ্বাংশত প্ৰচলিত। তাৰোপৰি মধ্য প্ৰদেশ, ঝাড়খণ্ড আৰু নেপালৰ কিছু অংশতো[1] ভোজপুৰী ভাষাভাষীৰ মানুহে বাস কৰে।
বৰ্তমান ভোজপুৰী ভাষা বিহাৰৰ দুটা ৰাজ্য ভাষাৰ অন্যতম এটা। ভোজপুৰী ভাষাৰূপৰ উৎপত্তি কিছুমানে ধাৰণা কৰে যে পোনপটিয়াকৈ সংস্কৃত ভাষাৰ পৰা আকৌ কিছুমানৰ মতে বাংলাৰ জননী মৈথিলী ভাষাৰ পৰা।[2] ফিজি, গায়ানা, মৰিচাছ, দক্ষিণ আফ্ৰিকা, চুৰিনাম আৰু ট্ৰিনিদাদ আৰু ট'বাগোতো ই সংখ্যালঘু ভাষা৷ হিন্দীৰ প্ৰভাৱৰ বাবে ইউনেস্ক’ৰ বিশ্বৰ ভাষাৰ এটলাছত ভোজপুৰী ভাষাক সম্ভাৱ্য দুৰ্বল ভাষা হিচাপে তালিকাভুক্ত কৰা হৈছে। ২০২২ চনৰ ২২ মে'ত গুগল অনুবাদে ভোজপুৰী ভাষাক তেওঁলোকৰ অন্যতম ভাষা হিচাপে সংযোজন কৰে।[3]
