ৰসেশ্বৰ শইকীয়া বৰবায়ন

অসমীয়া ৱিকিপিডিয়াৰ পৰা
ৰসেশ্বৰ শইকীয়া বৰবায়ন
জন্ম ১৯২৮ চন
অসম
পেচা সত্ৰীয়া সংস্কৃতিৰ সাধক, নৃত্যবিদ
ভাষা অসমীয়া
ৰাষ্ট্ৰীয়তা ভাৰতীয়
নাগৰিকত্ব ভাৰতীয়

ৰসেশ্বৰ শইকীয়া বৰবায়ন একাধাৰে বৰবায়ন, নৃত্যবিদ, সত্ৰীয়া সংস্কৃতিৰ সাধক। তেওঁ কমলাবাৰী সত্ৰৰ বৰবায়ন আছিল। সঙ্গীত-নাটক অকাডেমি বঁটা লাভ কৰা ৰসেশ্বৰ শইকীয়া বৰবায়নে সত্ৰীয়া সংস্কৃতিৰ প্ৰচাৰ আৰু প্ৰসাৰ কৰাত অগ্ৰনী ভূমিকা পালন কৰি থৈ গৈছে।[1]

জন্ম আৰু পৰিচয়[সম্পাদনা কৰক]

১৯২৮ চনৰ ৮ জুলাই তাৰিখে শিৱসাগৰৰ টীয়ক মৌজাৰ টিঙৰ গাঁৱত জন্ম। পিতৃৰ নাম কনকেশ্বৰ শইকীয়া আৰু মাৰ নাম আইকণ শইকীয়া।[1]

শিক্ষা[সম্পাদনা কৰক]

  • তেখেতে প্ৰাথমিক বিদ্যালয়ৰ শিক্ষা লাভ কৰে।

সামাজিক জীৱন[সম্পাদনা কৰক]

  • ১৯৩৪ চনত কমলাবাৰী সত্ৰত ভকতৰ জীৱন আৰম্ভ।
  • ১৯৫০ চনত কমলাবাৰী সত্ৰ প্ৰদত্ত বৰবায়ন’ উপাধি লাভ।
  • ১৯৬০ চনত মাজুলীৰ বনগাঁও ৰঙ্গমঞ্চত পোন প্ৰথমবাৰৰ বাবে ৰাসৰ প্ৰশিক্ষণ দিয়াৰ লগতে মহিলা শিল্পীসহ ৰাস মঞ্চস্থ।
  • ১৯৬৩ চনত সত্ৰৰ ভকতৰ জীৱন ত্যাগ কৰি বহিঃজগতত সত্ৰীয়াৰ শিক্ষাদান আৰম্ভ আৰু তিনিচুকীয়াত শঙ্কৰী সঙ্গীত বিদ্যালয় স্থাপন আৰু প্ৰশিক্ষণ প্ৰদান কৰে।
  • ১৯৬৬ চনত মাই শইকীয়াৰ সৈতে বিবাহ।
  • ১৯৬৭ চনত গুৱাহাটীলৈ আহি স্থানীয় ভগৱতী প্ৰসাদ বৰুৱা ভৱনত সত্ৰীয়া নৃত্য, গীতবাদ্যৰ প্ৰশিক্ষণ প্ৰদান আৰম্ভ। গুৱাহাটীৰ অসম অকাডেমি ভৱনত বায়নৰ স্কুল স্থাপন।
  • ১৯৭১ চনত নিয়মীয়াকৈ বাতৰি কাকত-আলোচনীত সত্ৰীয়া নৃত্যবিষয়ক প্ৰবন্ধ প্ৰকাশ।
  • ১৯৭৫ চনত ভাৰতৰ প্ৰয়াত ৰাষ্ট্ৰপতি ফখৰুদ্দিন আলি আহমেদৰ সৈতে ইন্দোনেচিয়ালৈ যোৱা সত্ৰীয়া নৃত্য আৰু ভাওনাৰ দলটোৰ পৰিচালকৰূপে ইন্দোনেচিয়া যাত্ৰা।[1]
  • অঙ্কীয়া ভাওনাৰ বাবে ভাৰত চৰকাৰৰ সাংস্কৃতিক বিভাগৰপৰা তিনিবাৰকৈ আৰ্থিক অনুদান লাভ।

বঁটা আৰু সন্মান[সম্পাদনা কৰক]

  • সত্ৰীয়া নৃত্যৰ বাবে ১৯৮০ চনত ৰাষ্ট্ৰীয় সঙ্গীত-নাটক অকাডেমি বঁটা লাভ।
  • ১৯৮১ চনত বেনাৰসত অনুষ্ঠিত বিশ্ব সংস্কৃতি সন্মিলনত অংকীয়া ভাওনা, গায়ন-বায়ন প্ৰদৰ্শন। একেটা বছৰতে অসম সাহিত্য সভাৰ তিনিচুকীয়া অধিবেশনৰ সাংস্কৃতিক সন্মিলনৰ উদ্বোধক আৰু সদৌ অসম সঙ্গীত শিল্পীৰ নাজিৰা অধিবেশনত কাৰ্যকৰী সভাপতি নিৰ্বাচিত।
  • ১৯৮৩ চনত কোকৰাঝাৰত অনুষ্ঠিত সদৌ অসম সঙ্গীত শিল্পী সমাৰোহৰ সভাপতি নিৰ্বাচিত। সেই বছৰতে অসম চৰকাৰদ্বাৰা শিল্পী পেন্সন লাভ।
  • ১৯৯১ চনত সত্ৰ মহাসভাৰ আজীৱন সদস্য আৰু সাংস্কৃতিক উপদেষ্টা আৰু ডিগবৈত অনুষ্ঠিত অসম সাহিত্য সভাৰ অধিবেশনত পোন প্ৰথমবাৰৰ বাবে সত্ৰীয়া নৃত্য প্ৰদৰ্শন।
  • ১৯৯৮ চনত জিতেন্দ্ৰনাথ সঙ্গীত মহাবিদ্যালয়ৰদ্বাৰা প্ৰদত্ত সঙ্গীতাচাৰ্য উপাধি লাভ আৰু আকাশবাণীযোগে প্ৰচাৰিত যুগল দাসদ্বাৰা ৰচিত 'বায়নৰ খোল’নাটৰ মূল চৰিত্ৰ ৰূপায়ণ।[1]

মৃত্যু[সম্পাদনা কৰক]

২০০০ চনৰ ১৫ অক্টোবৰত গুৱাহাটীত মৃত্যু হয়।

তথ্য সংগ্ৰহ[সম্পাদনা কৰক]

  1. 1.0 1.1 1.2 1.3 শোণিত বিজয় দাস, মুনন বায়ন (২০০৬). কথা বৰেণ্য. প্ৰকাশক গুৱাহাটী: কথা প্ৰকাশন. পৃষ্ঠা. ৩৩৬.