ঘ

এই প্ৰবন্ধটো অসমীয়া ভাষাৰ বৰ্ণটোৰ বিষয়ে। বঙালী ভাষাৰ বৰ্ণটোৰ বাবে বাংলা আখৰ ঘ চাওক।

ঘ
অসমীয়া বৰ্ণমালা
স্বৰবৰ্ণ
অ আ ই ঈ
উ ঊ ঋ
এ ঐ ও  ঔ
ব্যঞ্জনবৰ্ণ
ক খ গ ঘ ঙ
চ ছ জ ঝ ঞ
ট ঠ ড ঢ ণ
ত থ দ ধ ন
প ফ ব ভ ম
য ৰ ল ৱ
শ ষ স হ
ক্ষ ড় ঢ় য়
ৎ  ং  ঃ  ঁ
অব্যৱহৃত বৰ্ণ
ৠ ঌ ৡ

ঘ অসমীয়া ব্যঞ্জনবৰ্ণ মালাৰ চতুৰ্থ আখৰ। ব্যঞ্জনবৰ্ণৰ উচ্চাৰণত হাওঁফাওঁৰ পৰা ওলাই অহা বায়ু মুখৰ ভিতৰত ক’ৰবাত অকণমান হ’লেও বাধাপ্ৰাপ্ত হয়; স্বৰতন্ত্ৰী সঞ্চালিত হ’বও পাৰে বা নহ’বও পাৰে। 'ঘ'ও এটি ব্যঞ্জন বৰ্ণ, সেয়ে 'ঘ'ক উচ্চাৰণ কৰোঁতেও বায়ু মুখৰ ভিতৰত বাধাপ্ৰাপ্ত হয়। ব্ৰেইল্ত 'ঘ'-ক এনেদৰে লিখা যায়।

স্বৰবৰ্ণৰ লগত যোগ হ'লে

স্বৰবৰ্ণ	'ঘ'ৰ লগত যোগ হ'লে
অ	ঘ
আ	ঘা
ই	ঘি
ঈ	ঘী
উ	ঘু
ঊ	ঘূ
ঋ	ঘৃ
এ	ঘে
ঐ	ঘৈ
ও	ঘো
ঔ	ঘৌ

যুক্তবৰ্ণ (ক যোগ)

ঘ্ + ন = ঘ্ন = কৃতঘ্ন
ঘ্ + য = ঘ্য = অশ্লাঘ্য
ঘ্ + ৰ = ঘ্ৰ = ব্যাঘ্ৰ
ঘ্ + ব = ঘ্ব = সুঘ্ব
ঘ্ + ল = ঘ্ল = সুঘ্ল

'ঘ'ৰে আৰম্ভ শব্দ

• ঘৰ
• ঘৰচিৰিকা
• ঘাঁহ
• ঘাম
• ঘাই আদি।