ঙ

এই প্ৰবন্ধটো অসমীয়া ভাষাৰ বৰ্ণটোৰ বিষয়ে। বঙালী ভাষাৰ বৰ্ণটোৰ বাবে বাংলা আখৰ ঙ চাওক।

ঙ
অসমীয়া বৰ্ণমালা
স্বৰবৰ্ণ
অ আ ই ঈ
উ ঊ ঋ
এ ঐ ও  ঔ
ব্যঞ্জনবৰ্ণ
ক খ গ ঘ ঙ
চ ছ জ ঝ ঞ
ট ঠ ড ঢ ণ
ত থ দ ধ ন
প ফ ব ভ ম
য ৰ ল ৱ
শ ষ স হ
ক্ষ ড় ঢ় য়
ৎ  ং  ঃ  ঁ
অব্যৱহৃত বৰ্ণ
ৠ ঌ ৡ
অতিৰিক্ত চিহ্ন
৺ ॐ ₹ ঽ

ঙ অসমীয়া ব্যঞ্জনবৰ্ণ মালাৰ ৫ম আখৰ। ব্যঞ্জনবৰ্ণৰ উচ্চাৰণত হাওঁফাওঁৰ পৰা ওলাই অহা বায়ু মুখৰ ভিতৰত ক’ৰবাত অকণমান হ’লেও বাধাপ্ৰাপ্ত হয়; স্বৰতন্ত্ৰী সঞ্চালিত হ’বও পাৰে বা নহ’বও পাৰে। 'ঙ'ও এটি ব্যঞ্জন বৰ্ণ, সেয়ে 'ঙ' উচ্চাৰণ কৰোঁতেও বায়ু মুখৰ ভিতৰত বাধাপ্ৰাপ্ত হয়। ব্ৰেইল্ত 'ঙ'-ক এনেদৰে লিখা যায়।

স্বৰবৰ্ণৰ লগত যোগ হ'লে

স্বৰবৰ্ণ	'ঙ'ৰ লগত যোগ হ'লে
অ	ঙ
আ	ঙা
ই	ঙি
ঈ	ঙী
উ	ঙু
ঊ	ঙূ
ঋ	ঙৃ
এ	ঙে
ঐ	ঙৈ
ও	ঙো
ঔ	ঙৌ

যুক্তবৰ্ণ (ঙ যোগ)

ঙ + ক = ঙ্ক = অঙ্ক, শঙ্কৰদেৱ
ঙ + খ = ঙ্খ = শঙ্খ
ঙ + গ = ঙ্গ = গঙ্গা
ঙ + ঘ = ঙ্ঘ = সঙ্ঘ
ঙ + ম = ঙ্ম = বাঙ্ময়

'ঙ'যুক্ত শব্দৰ উদাহৰণ

• নাঙল
• মঙহ
• কঙাল
• গঙা-চিলনী
• চুঙা
• খঙাল
• বঙাল
• মঙল
• বঙহ